Κοντεύει πια να μας γίνει συνήθεια το έκανε σεισμό 6.5 Ρίχτερ... Κι άλλο τόσο συνήθεια πως οι σεισμοί των 6,5 Ρίχτερ δεν έχουν επιπτώσεις. Χμ, για να δούμε πόσο ακόμη θα κρατήσει η τύχη μας; Σήμερα πάντως καλά τα καταφέραμε. Με δύο σεισμούς των 6,5 και των 6,4 κανείς δεν ανησύχησε και τα κανάλια συνεχίζουν κανονικά τη ροή του προγράμματος.
Βέβαια, όπως θα προσέξατε στους χάρτες, οι τιμές των σεισμών δεν είναι αυτές που αναφέραμε παραπάνω... (Και οι ώρες είναι gmt, για τοπική ώρα Ελλάδας θα προσθέσετε δύο ώρες.) Κι αυτό οφείλεται στις διαφορετικές τιμές που δίνει το ένα και το άλλο κέντρο. Σύνηθες το φαινόμενο κι εμείς προτιμήσαμε την πιο ήπια εκτίμηση του μεγέθους. Εξάλλου, όπως διαβάσαμε στο in.gr:
«Δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία αν ο σεισμός ήταν 6,5 ή 6,7 ή 6,8 Ρίχτερ. Σημασία έχει το εστιακό του βάθος. Αν ο σεισμός ήταν στα 10χλμ, θα είχαμε μεγάλες ζημιές στην ευρύτερη περιοχή της Μεσσηνίας. Το εστιακό βάθος στα 30 χιλιόμετρα απέτρεψε μεν τις μεγάλες ζημιές στην επιφάνεια, αλλά προκάλεσε μεγάλη διασπορά δόνησης, αφού έγινε αισθητός μέχρι και την Κρήτη.»
Διαβάσαμε επίσης ότι δε συντρέχει λόγος ανησυχίας, ζημιές δεν προκλήθηκαν, και όπως όλα δείχνουν ο πρώτος σεισμός ήταν και ο κύριος οπότε το φαινόμενο βαδίζει προς εκτόνωση. Έτσι και μας επιτρέπεται να χαριτολογούμε με τον Εγκέλαδο και να του στέλνουμε χαμογελαστοί τις ευχές μας... Και μόνο για λόγους περιέργειας, για να δούμε πόσο μακριά διαχέεται η ενέργεια από ένα τέτοιο σεισμό, δίνουμε και τον παρακάτω χάρτη:
Και για ολοκλήρωση της εικόνας, δείτε και τον παγκόσμιο χάρτη με όλους τους σεισμούς των τελευταίων επτά ημερών. Για να μην κουραστείτε στο μέτρημα, σας λέμε ότι είναι πάνω από 300 και φυσικά δεν περιλαμβάνουν τις ασθενείς δονήσεις... Τελικά αυτός ο Εγκέλαδος παραείναι ερωτιάρης. Όμως αν και χάνει κανείς το μέτρημα μαζί του, και με οφθαλμοφανή την προτίμηση για τις καλλονές του Ειρηνικού, δεν μπορούμε να μην του αναγνωρίσουμε και την ιδιαίτερη προτίμηση για την Ελλαδίτσα μας. Αν μάλιστα μπείτε στο λινκ, θα δείτε πως της χάρισε και την πιο δυναμική του φιγούρα. Εμ, Ελλάδα είναι αυτή. Ακόμη και τον Εγκέλαδο ξετρελαίνει...
Χαρακτηριστικός αυτού του έρωτα που καλά κρατεί, είναι ο επόμενος χάρτης που δείχνει το σεισμικό ιστορικό της περιοχής μας. Λάβετε υπόψη ότι αφορά μόνο μια δεκαετία...
Βέβαια από τα αμέτρητα αυτά ραντεβουδάκια, τα σημαδιακά και μη εξαιρετέα είναι ευτυχώς λίγα και ενδεικτικά αναφέρουμε εκείνα που μας άφησαν τις πιο έντονες αναμνήσεις τα τελευταία τριάντα χρόνια:
Jan. 8, 2006
Kythira Island (Southwestern Greece)
M 6.9
Aug. 14, 2003
Lefkada Island (Western Greece)
M 6.4
Sept. 7, 1999
Athens
M 5.9
Sept. 13, 1986
Kalamata
M 6.2
Feb. 24-25, 1981
Alcionides Isles
M 6.6, 6.3
June 20, 1978
Salonica
M 6.4
Και μην παρασυρθείτε από τα μεγέθη για να βγάλετε συμπεράσματα... Διότι όπως και σήμερα μας θύμισε ο Εγκέλαδος, δεν είναι τα Ρίχτερ που μετράνε τις συνέπειες ενός σεισμού αλλά το εστιακό του βάθος καθώς και το αν το επίκεντρο βρίσκεται στη θάλασσα ή στη στεριά. Όσο για τις προσωπικές συνέπειες του καθενός μας από ένα σεισμό... αυτό είναι μάλλον συνάρτηση του "αν έχεις τύχη διάβαινε". Πχ η τύχη είναι εκείνη που θα σου εξασφαλίσει έναν τίμιο μηχανικό που θα λάβει όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για να μη σου έρθει το ταβάνι στο κεφάλι. Η τύχη θα φροντίσει και το υπέδαφος της κατοικίας σου.
Η δε ατυχία θα σε στείλει τσουφ στον πρώτο αγύρτη που θα κλέψει σίδερο από τις κολόνες, όπως ακριβώς έγινε και με το συχωρεμένο τον παππού μου... που φούρναρης για δεκαετίες κατάφερε στο τέλος να μαζέψει το απαραίτητο κομπόδεμα για να χτίσει ένα σπίτι για τα παιδιά του και έκανε το λάθος να εμπιστευτεί έναν πελάτη του για χρόνια. Μηχανικός δήλωνε. Και κάθε μέρα να αγοράζει το ψωμάκι του από τον παππού. Πού να πάει ο νους του ότι θα τον κοροϊδέψει; Ήρθε ο σεισμός του '81 για να καταλάβουμε τι "κουμάσι" ήταν ο κύριος μηχανικός... Και μετά μια εικοσαετία, με το σεισμό της Πάρνηθας, κι ας ήταν μόνο 5.9 (γι' αυτό σας λέω, δεν παίζουν ρόλο τα Ρίχτερ...) αναγκαστήκαμε να παραδεχτούμε πως κάθε που θα κουνάει η Αθήνα, θα ξαναχτίζουμε το σπίτι.
Βλέπετε, εκτός από τις κλεψιές του μηχανικού, μας έτυχε και κούφιο υπέδαφος... Περιστέρι γαρ. Και καρβουνιάρικα της δεκαετίας του '50. Στοές ολόκληρες και λαγούμια κάτω από τα σπιτάκια του κοσμάκη. Έχουν μάλιστα να λένε οι δικοί μου για τους ανθρακωρύχους που ένα βράδυ έσκασαν μύτη από το πάτωμα στην κρεβατοκάμαρα ενός γείτονα! Τόσο "καλά".
Κι ακόμη "καλύτερα" με όλο αυτό τον κόσμο που πριν προλάβει να ξεπληρώσει τα σεισμοδάνεια του '81, ξαναφεσώθηκε με τα νέα δάνεια του '99. Για το πόσα πραγματικά ξοδεύει κανείς για να ξανακάνει το σπίτι του σπίτι, και πόσα παίρνει από το δάνειο, καλύτερα μη ρωτάτε. Όπως κι εγώ δε ρώτησα τη μανούλα μου όταν αποφάσισε να με εξορίσει σε άλλη συνοικία. Κι όταν χτες έκανα το λάθος να ρωτήσω τον αδερφό μου που του μπούκαραν οι κλέφτες την ώρα που κοιμόταν γιατί δεν είχε κλειδώσει, πήρα την πληρωμένη απάντηση:
"Καλύτερα να με κλέψουν, παρά να πιαστώ στη φάκα από το σεισμό."
Τι να του πεις; Ό,τι κι αν πεις, απέξω απ' το χορό θα είσαι. Μόνο να ευχόμαστε έξω να μένει και ο Εγκέλαδος. Όσο πιο έξω και όσο πιο βαθιά... Και κατά που λέει και η παροιμία, "μουσιού" Εγκέλαδε:
"Μοναχός σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου