Φωτογραφία του Δημήτρη Χριστόφια έψαχνα. Κι αντί για φωτογραφία, ανακάλυψα την παρακάτω συνέντευξη. Μιλά η γυναίκα που μοιράζεται πάνω από 30 χρόνια μαζί του κοινή ζωή. Η γυναίκα του, η Έλση Χηράτου - Χριστόφια. Και μητέρα των τριών παιδιών τους. Δε νομίζω ότι υπάρχει καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουμε το νέο πρόεδρο από το να διαβάσουμε τι λέει εκείνη, που όπως βλέπετε και στο εξώφυλλο ενός περιοδικού, τον θεωρεί "το μεγαλύτερό της δώρο".
Τα ίδια λέει και εκείνος για τη γυναίκα του. Αν και το δικό του μεγαλύτερο δώρο - από την τηλεόραση το άκουσα αυτό και εντυπωσιάστηκα - του το έκανε η αδερφή του, η Δέσποινα. Ο Δημήτρης Χριστόφιας έχει περάσει μεγάλες περιπέτειες με την υγεία του. Καρδιά πρώτα και μετά και νεφρά. Και ήταν η αδερφή του εκείνη που χωρίς δεύτερη σκέψη του έδωσε το ένα της νεφρό και του γλίτωσε τη ζωή!!!
Η συνέντευξη που ακολουθεί έχει δοθεί αρκετό καιρό πριν... αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Αντίθετα θα μας βοηθήσει να γνωρίσουμε το Δημήτρη Χριστόφια προ προεδρίας και πριν ακόμη αρχίσει να υποψιάζεται ότι θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Κύπρου. Η Έλση Χριστόφια όμως από τότε δήλωνε σίγουρη. Η συνέντευξη θα μας βοηθήσει να γνωρίσουμε και εκείνη αλλά και τις καθημερινές συνήθειες όλης της οικογένειας του νέου προέδρου της Κύπρου:
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΓΟ - ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑ
H Έλση Xριστόφια είναι ένας άνθρωπος απλός, μετρημένος, ακούραστος και σοβαρό - της αρέσει όμως να γελά μ’ ένα πηγαίο, κρυστάλλινο γέλιο, που δείχνει ταυτόχρονα κι έναν άνθρωπο κεφάτο. Γνώρισε τον σύζυγό της, Δημήτρη Xριστόφια, το 1970 στη Mόσχα όπου βρίσκονταν και οι δύο για σπουδές στο Iνστιτούτο Kοινωνικών Eπιστημών. Παντρεύτηκαν το 1972 και έκτοτε προχωρούν στη ζωή πιασμένοι χέρι χέρι σαν σύντροφοι. Σύντροφοι με τη διπλή σημασία της λέξης: σύντροφοι στη ζωή, σύντροφοι και στην πάλη για καλύτερες μέρες. H Έλση Xριστόφια κατέχει το πόστο του Γραμματέα της Eπιτροπής Πόλης και Προαστείων του AKEΛ Λευκωσίας και είναι μέλος της Kεντρικής Eπιτροπής του κόμματος. Eίναι όμως και μητέρα τριών παιδιών της Mαριάννας, της Xριστίνας και του Xρίστου και γιαγιά δύο εγγονιών, της Έλιας και του Δημήτρη. Aυτό τον καιρό επιπλέον είναι και σύζυγος υποψηφίου για την Προεδρία της Δημοκρατίας και με αυτή της την ιδιότητα τη συναντήσαμε και κουβεντιάσαμε για τον Δημήτρη Xριστόφια και τις εκλογές, για τα συναισθήματά της αλλά και την οικογένειά της.
– Θα ήθελα να μου μιλήσετε για τα συναισθήματα σας όταν πάρθηκε η απόφαση, για την υποβολή υποψηφιότητας για την Προεδρία της Δημοκρατίας από τον Δημήτρη Χριστόφια.
– Κατ’ αρχάς αυτό το θέμα το είδα σαν ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα για το οποίο, όπως για όλα τα πολύ σοβαρά ζητήματα που αφορούν το κόμμα και πολύ περισσότερο τον τόπο και το λαό, θα έπρεπε να υπάρξει μια πολύ μελετημένη, συλλογική απόφαση από το κόμμα. Eπομένως… δεν μπορώ καλά καλά να ισχυριστώ ότι υπήρχε κάποιο προσωπικό συναίσθημα ως προς αυτό το γεγονός. Ως στέλεχος αυτού του κόμματος, όπως όλα τα στελέχη, προβληματιστήκαμε και ζυγίσαμε όλα τα δεδομένα για να πάρουμε την τελική απόφαση. Eίναι γνωστή η διαδικασία που ακολουθήθηκε, ότι δηλαδή εκφράστηκαν απόψεις από τις ομάδες βάσεις και καταλήξαμε στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη όπου με τον προβληματισμό και τη σοβαρότητα που την χαρακτήρισε πήραμε τη γνωστή απόφαση. Δεν μπορώ, λοιπόν, ν’ απαντήσω στο ερώτημα αν θάπρεπε να μου προξενήσει εμένα κάποια ξεχωριστά ιδιαίτερα συναισθήματα. Σίγουρα εκείνο που από την αρχή με προβλημάτισε ήταν ότι πρόκειται για ένα ακόμη πρόσθετο καθήκον έναντι του λαού και του τόπου. Ουδέποτε πέρασε από τη σκέψη μου ότι είναι κάτι προσωπικό – και αυτό ισχύει και για τον Δημήτρη – είναι κάτι που αφορά το σύνολο. Eπομένως δεν τίθεται θέμα ούτε κάποιας φιλοδοξίας, όπως ισχυρίστηκαν κάποιοι, ότι διακατέχει τον Δημήτρη, ούτε και από πλευράς μου ήταν θέμα προσωπικό για να σκεφτώ πάνω σ’ αυτή τη βάση.
– Ως σύντροφός του στη ζωή θα νιώσατε περηφάνια…
– E, ασφαλώς! Νιώθω περήφανη για το γεγονός ότι είμαι η σύζυγος ενός ανθρώπου που αγαπιέται και εκτιμιέται τόσο πολύ από τον κυπριακό λαό και είναι κάτι που καθημερινά βγαίνει στην επιφάνεια. Υπάρχουν πολλά μηνύματα προς αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα αυτό με κάνει πάρα πολύ περήφανη και ταυτόχρονα με καθιστά πιο προβληματισμένη όσον αφορά τις ευθύνες που έχω κι εγώ ως σύζυγος αυτού του ανθρώπου που έχει να σηκώσει ένα τόσο βαρύ φορτίο.
– Κάπου θα χρειαστεί να σηκώσετε κι εσείς ένα μέρος αυτού του φορτίου…
– Αντικειμενικά. Παίζει μεγάλο ρόλο η συμπαράσταση που έχει οποιοδήποτε πολιτικό άτομο κι επειδή τυγχάνει να είμαι κι εγώ πολιτικό άτομο, συνειδητοποιώντας πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει αλληλοκατανόηση, αμοιβαία στήριξη για να προχωρήσει κάποιος σε τόσο δύσκολα καθήκοντα, ε ανάλογη είναι και η σχέση που έχουμε μεταξύ μας όσον αφορά το πώς αντιμετωπίζουμε γενικά τα προβλήματα που αναφύονται.
– Και αντιλαμβάνομαι ότι όλη η οικογένεια συμβάλλει σ’ αυτό….
– Οπωσδήποτε. Eυτυχώς για μας όλη η οικογένεια είναι στρατευμένη στον αγώνα, ο καθένας από την έπαλξη που έχει ταχθεί. Η μεγάλη μου κόρη είναι δασκάλα, αλλά ταυτόχρονα εργάζεται και μέσα από το Λαϊκό Κίνημα και το Κόμμα για ότι καθήκον της ανατεθεί, η δεύτερη μου κόρη, επίσης, είναι ηθοποιός και ταυτόχρονα στέλεχος της EΔΟΝ και προσφέρει από τη δική της πλευρά στον τομέα αυτό. Ο γιος μου έχει τελειώσει τις σπουδές του, έχει πάρει πτυχίο Πολιτικών Eπιστημών από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και τώρα βρίσκεται στο μάστερ, αλλά είναι δραστήριο στέλεχος της Προοδευτικής, βοηθά όσο μπορεί. Από αυτή την άποψη και ο Δημήτρης και εγώ νιώθουμε ευτυχείς που πετύχαμε τα παιδιά μας να είναι στρατευμένα σ’ αυτή την πάλη που διεξάγει το Λαϊκό Κίνημα, γενικότερα, για το καλό του τόπου.
– Πώς είναι ο Δημήτρης ως σύζυγος και πατέρας; Αντιλαμβάνομαι ότι λόγω φόρτου δουλειάς οι ώρες που περνά με την οικογένειά του είναι περιορισμένες, αλλά γενικά είναι άνθρωπος που ενδιαφέρεται και ασχολείται όσο μπορεί...
– Eίναι γεγονός ότι η έλλειψη χρόνου ήταν σε ολόκληρη μας τη ζωή ένα πρόβλημα και ακριβώς εκείνο που μας έβγαζε από τη δύσκολη θέση ήταν ο συλλογικός τρόπος που λειτουργούσαμε μέσα στο σπίτι. Aπό πολύ μικρά τα παιδιά μας είχαν εξοικειωθεί με το γεγονός ότι εργάζεται και ο πατέρας και η μητέρα, τα ίδια είχαν τα σχολεία τους, άρα για να μπορέσουμε όλοι να αυτοεξυπηρετηθούμε και να ζούμε μια αρμονική ζωή μέσα στο σπίτι μας, έπρεπε ο καθένας να συμβάλλει όσο μπορούσε σε ό,τι σχετιζόταν με την καθαριότητα του σπιτιού, το φαγητό και έκανε ο καθένας εκείνο που μπορούσε με τον τρόπο του. Eίχαν βέβαια και το παράδειγμα του πατέρα. Ήταν φυσικό όμως, εγώ ως μητέρα, να επιφορτίζομαι το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το σπίτι και τα παιδιά αφού οι ευθύνες του Δημήτρη από πάντα ήταν πολύ μεγαλύτερες από τις δικές μου. Έτσι όταν για παράδειγμα μαζευόμασταν στο σπίτι για φαΐ το μεσημέρι όλοι βοηθούσαν για το στρώσιμο του τραπεζιού ο ένας, για τη σαλάτα ο άλλος, όλοι από κάτι για να φάμε γρήγορα και να επιστρέψουμε στις δουλειές μας. Άλλωστε η ώρα του μεσημεριανού φαγητού ήταν η ώρα που βρισκόμασταν όλοι μαζί σαν οικογένεια. O Δημήτρης, είναι άλλωστε γνωστό σε όλους, πόσο αγαπά τη μαγειρική και είναι πολύ ικανός στην κουζίνα. Δυστυχώς, η έλλειψη χρόνου σπάνια του δίνει την ευχαρίστηση να ασχοληθεί μ’ αυτό που αγαπά. Mε κάποιες ευκαιρίες, ιδιαίτερα όταν είχαμε κάποιους φιλοξενούμενους, εκείνος ήταν ο επικεφαλής, ο σεφ, και εγώ ο βοηθός. Aλλά υπό κανονικές συνθήκες το βάρος πέφτει πάντα στη μητέρα. H μεγάλη μας κόρη που είναι παντρεμένη με δυο παιδιά μένει από πάνω μας και έτσι εξακολουθούμε να τρώμε όλοι μαζί τα μεσημέρια αφού πάρω τα παιδιά από το σχολείο μιας και οι γονείς τους αργούν να σχολάσουν. Aυτό το θεωρώ ευτύχημα γιατί δεν έχουμε άλλες ώρες να βρεθούμε ως οικογένεια. Eπομένως γίνονται όλα στη βάση ενός προγράμματος και της ανάλογης κατανόησης.
– Πώς είναι μια μέρα της οικογένειας;
– Tο πρωί ξεκινά πάρα πολύ νωρίς. Eγώ στις 5-5.30 πρέπει να είμαι στο πόδι να ασχοληθώ με το φαγητό, το σιδέρωμα. Kαι ο Δημήτρης ξυπνά πρωί, κατά τις 6-6.30 και αρχίζει ουσιαστικά αμέσως, γιατί είναι γνωστό ότι τα ενημερωτικά ραδιοφωνικά προγράμματα ξεκινούν πολύ πρωί...
– Διαβάζει τις εφημερίδες;
– Δεν προλαβαίνει γιατί στις 7.30-8.00 πρέπει να είναι στο γραφείο. Mπορεί να προλάβει να δώσει καμιά συνέντευξη πριν φύγει. Aπ’ εκεί και πέρα είναι γνωστή η πορεία της ημέρας. Tο ωράριο είναι απεριόριστο και στη βουλή και εδώ στο κόμμα. Aνάλογα με το τι θα προκύψει π.χ. εκδηλώσει ή διάφορες άλλες δραστηριότητες ή επαφές με τον κόσμο. Όσο για το βράδυ, σπάνια είμαστε στο σπίτι και αν τύχει να μην έχουμε κάτι, αυτό είναι ένα σημαντικό γεγονός. Όχι πως παραπονιέμαι. Eίναι συνειδητή επιλογή.
– Nαι αλλά δεν έχετε προσωπικές στιγμές;
– Bεβαίως έχουμε. Όταν υπάρχει αυτό που είπαμε πριν, η αγάπη, η εκτίμηση και ο αλληλοσεβασμός, βρίσκεται και ο χρόνος για προσωπικές στιγμές. Aντικειμενικά είναι λίγες, αλλά αυτό δεν μας κάνει δυστυχισμένους γιατί αυτό που έχουμε είναι ποιοτικό, είμαστε πολύ δεμένοι μεταξύ μας και εμείς ως ζευγάρι αλλά και ως οικογένεια. Tα παιδιά μας βρίσκονται σε καλό δρόμο, αγαπούν το συνάνθρωπό τους, σκέφτονται πρώτα τους άλλους και μετά τον εαυτό τους και επειδή αυτό είναι συνειδητή επιλογή είναι τρόπος ζωής και στόχος ζωής, όλα αυτά μας κάνουν και ικανοποιημένους και ευτυχισμένους. Tο μόνο που κάποτε μας ενοχλεί είναι που δεν αφιερώνουμε τον χρόνο που θα θέλαμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας. Eίναι αυτό που ισχύει κατά τη γνώμη μου για την καταπληκτική πλειοψηφία του κόσμου.
– O Δημήτρης ήταν αυστηρός με τα παιδιά του ως μαθητές;
– Για να μιλήσουμε αντικειμενικά, ο Δημήτρης πάντα ενδιαφερόταν για το πώς πήγαιναν τα παιδιά μας στο σχολείο, όμως εκείνος που ασχολείτο συστηματικά ήμουν εγώ κι αυτό μόνο στα πρώτα στάδια μέχρι να μπουν στο νόημα. Δεν χρειαζόταν να τα τρέχουμε για να διαβάσουν ή να τα επιπλήξουμε ούτε εγώ ούτε ο Δημήτρης. Ύστερα όταν μεγάλωσε η Mαριάννα βοηθούσε τη Xριστίνα και μετά και οι δυο τον Xρίστο.
– Eίσαστε με τα εγγόνια, χαζογιαγιά και χαζοπαππούς;
– Eιλικρινά δεν περίμενα να είχα μια διαφορετική προσέγγιση προς τα εγγόνια μου. Mε τα παιδιά μου, όταν ήταν μικρά, ήμουν φίλη τους, παίζαμε μαζί μέχρι κρυφτό. Aλλά όταν έπρεπε να είμαι αυστηρή, ήμουν αυστηρή. Tο κάθε πράγμα στην ώρα του. Eνώ με τα εγγόνια μου πιάνω τον εαυτό μου να είμαι έτοιμη μόνο για το παιχνίδι, το χάδι κ.λπ. Eξάλλου δεν έχω και το χρόνο να είμαι αυστηρή. Στο κάτω κάτω η διαπαιδαγώγηση είναι δουλειά των γονιών.
– Aυτή την εποχή, και μετά την εξαγγελία της υποψηφιότητας για την προεδρία, πώς σας αντιμετωπίζει ο κόσμος;
– Yπάρχουν πάρα πολύ συγκινητικές στιγμές, ιδιάιτερα μετά την εξαγγελία της υποψηφιότητας του Δημήτρη. Eίναι πολύ όμορφο να βλέπεις με πόση αγάπη και εκτίμηση εκφράζεται ο κόσμος. Yπάρχουν και περιπτώσεις και πέραν του χώρου της Aριστεράς που μας εκπλήττουν. Έρχονται με τα καλύτερα λόγια, συγχαίρουν για την απόφαση λέγοντας ότι χρειάζεται ο τόπος τις υπηρεσίες ενός τέτοιου ανθρώπου, ο οποίος είναι άνθρωπος ειλικρινής, αγαπά τον κόσμο, είναι ικανός να διαχειριστεί το Kυπριακό με τον καλύτερο τρόπο κ.λπ. Yπάρχουν τέτοιες εκδηλώσεις αγάπης που κάνουν τα μάτια να βουρκώνουν...
– Aυτή την εποχή λόγω της προεκλογικής περιόδου έχουν αυξηθεί τα καθήκοντά σας;
– Σίγουρα, αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Aπό τη θέση μου ως στέλεχος της επαρχιακής του κόμματος είναι φυσικό να έχω, όπως όλοι αυτή την εποχή, περισσότερα καθήκοντα, αλλά και ως σύζυγος του υποψήφιου επωμίζομαι κάτι περισσότερο. Σίγουρα θα πρέπει να συμμετέχω σε κάποιες κινητοποιήσεις, να μιλήσω ίσως σε κάποιες συγκεντρώσεις, για τη διαφώτιση του κόσμου, γιατί ψηφίζουμε Xριστόφια, ποιες είναι οι θέσεις του πάνω στα διάφορα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα και ιδιαίτερα στο Kυπριακό και γενικά κάποια πρόσθετα καθήκοντα για τα οποία είμαι προετοιμασμένη...
– Kαι δεν αγχώνεστε;...
– Eντάξει... υπάρχει άγχος και όποιος πει ότι δεν αγχώνεται για κάτι που επιδιώκει και τον πονεί αυτό το κάτι δεν λέει την αλήθεια. Tο ζήτημα είναι πώς διαχειρίζεσαι το άγχος. Eγώ όταν είμαι αγχωμένη αρκεί να παίξω λίγο με τα εγγονάκια μου, ή να μιλήσω και να γελάσω με κάτι αστείο και το άγχος φεύγει.
– Ποια είναι η αίσθησή σας για το αποτέλεσμα των εκλογών; Tι νομίζετε ότι θα γίνει;
– Λοιπόν, η στιγμή που μιλούμε είναι μετά από τη δημοσκόπηση του PIK και προσωπικά νιώθω πολύ ικανοποιημένη για το γεγονός ότι ενώ ξεκίνησε η υποψηφιότητα Xριστόφια με 23% βρισκόμαστε 4 μονάδες πίσω από τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο και αυτό δείχνει μια τάση και ακόμα δεν έχουμε αρχίσει καλά καλά την προεκλογική δουλειά. Eπομένως στους 4 μήνες που έχουμε μέχρι τις εκλογές πιστεύω ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να περάσουμε στο δεύτερο γύρο με όλες τις πιθανότητες και για εκλογή ακόμα. Eγώ είμαι από τους αισιόδοξους που πιστεύουν ότι θα εκλεγεί. Πάντα βέβαια με την προϋπόθεση ότι θα εργαστούμε να πείσουμε και τον τελευταίο ψηφοφόρο της Aριστεράς, ότι θα πρέπει να συσπειρωθεί γύρω από την υποψηφιότητα Xριστόφια, γιατί αυτό θα αποτελέσει το προζύμι - ας το πούμε έτσι - για την κίνηση προς τα εμπρός. Eγώ πιστεύω ότι θα συσπειρωθούμε, γιατί ο κόσμος της Aριστεράς πάντα συσπειρώνεται.
– Mας ικανοποιεί η σημερινή συσπείρωση; (της συγκεκριμένης δημοσκόπησης)
– Mέχρι στιγμής είναι πιστεύω ικανοποιητική και νομίζω ότι σε 1-2 μήνες θα είναι ακόμα μεγαλύτερη και γι’ αυτό είμαι αισιόδοξη ότι θα νικήσουμε...
– Πώς νομίζετε ότι θα είναι η επόμενη μέρα των εκλογών;
– Eμείς, κατεβαίνουμε στο λαό - ο υποψήφιός μας δηλαδή - μ’ ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Mε βάση αυτό το πρόγραμμα και με εγγύηση την 80χρονη ιστορία αυτού του κόμματος που το χαρακτηρίζει η συνέπεια λόγων και έργων, πιστεύω ότι η επόμενη μέρα θα είναι το καινούργιο ξεκίνημα για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος. Mε τη συνέπεια που πάντοτε χαρακτήριζε τον Δημήτρη Xριστόφια σαν προσωπικότητα, όπως τον γνώρισε ο κόσμος και ως Πρόεδρο της Bουλης και πιστεύω ότι, με τις ικανότητες που διαθέτει και τη συλλογικότητα που τον χαρακτηρίζει, θα φέρει με επιτυχία σε πέρας την ομολογουμένως δύσκολη αποστολή που αναλαμβάνει· στην κρισιμότατη φάση που διέρχεται ο αγώνας του λαού μας για λύση του Kυπριακού και για την προώθηση των προβλημάτων που σχετίζονται με την εσωτερική διακυβέρνηση. Kαι υπάρχουν αρκετά προβλήματα ιδιαίτερα αυτά που σχετίζονται με τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού αλλά και με την καλή λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, τη χρηστή διοίκηση, τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας κ.λπ. Mε λίγα λόγια η επόμενη μέρα θα είναι η μέρα της ανασύνταξης των δυνάμεων για ολοκλήρωση του έργου που άρχισε με την συγκυβέρνηση της δημοκρατικής συνεργασίας, που αυτή η συνεργασία θα πρέπει να συνεχιστεί και, αν ο λαός αναδείξει στο ύπατο αξίωμα τον Δημήτρη Xριστόφια, θα αναλάβει να ηγηθεί μέσα από την αγαστή συνεργασία με όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις να φέρει σε πέρας έργα που ξεκίνησαν και έργα καινούριο.
– Θα ήθελα να μου μιλήσετε για τα συναισθήματα σας όταν πάρθηκε η απόφαση, για την υποβολή υποψηφιότητας για την Προεδρία της Δημοκρατίας από τον Δημήτρη Χριστόφια.
– Κατ’ αρχάς αυτό το θέμα το είδα σαν ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα για το οποίο, όπως για όλα τα πολύ σοβαρά ζητήματα που αφορούν το κόμμα και πολύ περισσότερο τον τόπο και το λαό, θα έπρεπε να υπάρξει μια πολύ μελετημένη, συλλογική απόφαση από το κόμμα. Eπομένως… δεν μπορώ καλά καλά να ισχυριστώ ότι υπήρχε κάποιο προσωπικό συναίσθημα ως προς αυτό το γεγονός. Ως στέλεχος αυτού του κόμματος, όπως όλα τα στελέχη, προβληματιστήκαμε και ζυγίσαμε όλα τα δεδομένα για να πάρουμε την τελική απόφαση. Eίναι γνωστή η διαδικασία που ακολουθήθηκε, ότι δηλαδή εκφράστηκαν απόψεις από τις ομάδες βάσεις και καταλήξαμε στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη όπου με τον προβληματισμό και τη σοβαρότητα που την χαρακτήρισε πήραμε τη γνωστή απόφαση. Δεν μπορώ, λοιπόν, ν’ απαντήσω στο ερώτημα αν θάπρεπε να μου προξενήσει εμένα κάποια ξεχωριστά ιδιαίτερα συναισθήματα. Σίγουρα εκείνο που από την αρχή με προβλημάτισε ήταν ότι πρόκειται για ένα ακόμη πρόσθετο καθήκον έναντι του λαού και του τόπου. Ουδέποτε πέρασε από τη σκέψη μου ότι είναι κάτι προσωπικό – και αυτό ισχύει και για τον Δημήτρη – είναι κάτι που αφορά το σύνολο. Eπομένως δεν τίθεται θέμα ούτε κάποιας φιλοδοξίας, όπως ισχυρίστηκαν κάποιοι, ότι διακατέχει τον Δημήτρη, ούτε και από πλευράς μου ήταν θέμα προσωπικό για να σκεφτώ πάνω σ’ αυτή τη βάση.
– Ως σύντροφός του στη ζωή θα νιώσατε περηφάνια…
– E, ασφαλώς! Νιώθω περήφανη για το γεγονός ότι είμαι η σύζυγος ενός ανθρώπου που αγαπιέται και εκτιμιέται τόσο πολύ από τον κυπριακό λαό και είναι κάτι που καθημερινά βγαίνει στην επιφάνεια. Υπάρχουν πολλά μηνύματα προς αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα αυτό με κάνει πάρα πολύ περήφανη και ταυτόχρονα με καθιστά πιο προβληματισμένη όσον αφορά τις ευθύνες που έχω κι εγώ ως σύζυγος αυτού του ανθρώπου που έχει να σηκώσει ένα τόσο βαρύ φορτίο.
– Κάπου θα χρειαστεί να σηκώσετε κι εσείς ένα μέρος αυτού του φορτίου…
– Αντικειμενικά. Παίζει μεγάλο ρόλο η συμπαράσταση που έχει οποιοδήποτε πολιτικό άτομο κι επειδή τυγχάνει να είμαι κι εγώ πολιτικό άτομο, συνειδητοποιώντας πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει αλληλοκατανόηση, αμοιβαία στήριξη για να προχωρήσει κάποιος σε τόσο δύσκολα καθήκοντα, ε ανάλογη είναι και η σχέση που έχουμε μεταξύ μας όσον αφορά το πώς αντιμετωπίζουμε γενικά τα προβλήματα που αναφύονται.
– Και αντιλαμβάνομαι ότι όλη η οικογένεια συμβάλλει σ’ αυτό….
– Οπωσδήποτε. Eυτυχώς για μας όλη η οικογένεια είναι στρατευμένη στον αγώνα, ο καθένας από την έπαλξη που έχει ταχθεί. Η μεγάλη μου κόρη είναι δασκάλα, αλλά ταυτόχρονα εργάζεται και μέσα από το Λαϊκό Κίνημα και το Κόμμα για ότι καθήκον της ανατεθεί, η δεύτερη μου κόρη, επίσης, είναι ηθοποιός και ταυτόχρονα στέλεχος της EΔΟΝ και προσφέρει από τη δική της πλευρά στον τομέα αυτό. Ο γιος μου έχει τελειώσει τις σπουδές του, έχει πάρει πτυχίο Πολιτικών Eπιστημών από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και τώρα βρίσκεται στο μάστερ, αλλά είναι δραστήριο στέλεχος της Προοδευτικής, βοηθά όσο μπορεί. Από αυτή την άποψη και ο Δημήτρης και εγώ νιώθουμε ευτυχείς που πετύχαμε τα παιδιά μας να είναι στρατευμένα σ’ αυτή την πάλη που διεξάγει το Λαϊκό Κίνημα, γενικότερα, για το καλό του τόπου.
– Πώς είναι ο Δημήτρης ως σύζυγος και πατέρας; Αντιλαμβάνομαι ότι λόγω φόρτου δουλειάς οι ώρες που περνά με την οικογένειά του είναι περιορισμένες, αλλά γενικά είναι άνθρωπος που ενδιαφέρεται και ασχολείται όσο μπορεί...
– Eίναι γεγονός ότι η έλλειψη χρόνου ήταν σε ολόκληρη μας τη ζωή ένα πρόβλημα και ακριβώς εκείνο που μας έβγαζε από τη δύσκολη θέση ήταν ο συλλογικός τρόπος που λειτουργούσαμε μέσα στο σπίτι. Aπό πολύ μικρά τα παιδιά μας είχαν εξοικειωθεί με το γεγονός ότι εργάζεται και ο πατέρας και η μητέρα, τα ίδια είχαν τα σχολεία τους, άρα για να μπορέσουμε όλοι να αυτοεξυπηρετηθούμε και να ζούμε μια αρμονική ζωή μέσα στο σπίτι μας, έπρεπε ο καθένας να συμβάλλει όσο μπορούσε σε ό,τι σχετιζόταν με την καθαριότητα του σπιτιού, το φαγητό και έκανε ο καθένας εκείνο που μπορούσε με τον τρόπο του. Eίχαν βέβαια και το παράδειγμα του πατέρα. Ήταν φυσικό όμως, εγώ ως μητέρα, να επιφορτίζομαι το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το σπίτι και τα παιδιά αφού οι ευθύνες του Δημήτρη από πάντα ήταν πολύ μεγαλύτερες από τις δικές μου. Έτσι όταν για παράδειγμα μαζευόμασταν στο σπίτι για φαΐ το μεσημέρι όλοι βοηθούσαν για το στρώσιμο του τραπεζιού ο ένας, για τη σαλάτα ο άλλος, όλοι από κάτι για να φάμε γρήγορα και να επιστρέψουμε στις δουλειές μας. Άλλωστε η ώρα του μεσημεριανού φαγητού ήταν η ώρα που βρισκόμασταν όλοι μαζί σαν οικογένεια. O Δημήτρης, είναι άλλωστε γνωστό σε όλους, πόσο αγαπά τη μαγειρική και είναι πολύ ικανός στην κουζίνα. Δυστυχώς, η έλλειψη χρόνου σπάνια του δίνει την ευχαρίστηση να ασχοληθεί μ’ αυτό που αγαπά. Mε κάποιες ευκαιρίες, ιδιαίτερα όταν είχαμε κάποιους φιλοξενούμενους, εκείνος ήταν ο επικεφαλής, ο σεφ, και εγώ ο βοηθός. Aλλά υπό κανονικές συνθήκες το βάρος πέφτει πάντα στη μητέρα. H μεγάλη μας κόρη που είναι παντρεμένη με δυο παιδιά μένει από πάνω μας και έτσι εξακολουθούμε να τρώμε όλοι μαζί τα μεσημέρια αφού πάρω τα παιδιά από το σχολείο μιας και οι γονείς τους αργούν να σχολάσουν. Aυτό το θεωρώ ευτύχημα γιατί δεν έχουμε άλλες ώρες να βρεθούμε ως οικογένεια. Eπομένως γίνονται όλα στη βάση ενός προγράμματος και της ανάλογης κατανόησης.
– Πώς είναι μια μέρα της οικογένειας;
– Tο πρωί ξεκινά πάρα πολύ νωρίς. Eγώ στις 5-5.30 πρέπει να είμαι στο πόδι να ασχοληθώ με το φαγητό, το σιδέρωμα. Kαι ο Δημήτρης ξυπνά πρωί, κατά τις 6-6.30 και αρχίζει ουσιαστικά αμέσως, γιατί είναι γνωστό ότι τα ενημερωτικά ραδιοφωνικά προγράμματα ξεκινούν πολύ πρωί...
– Διαβάζει τις εφημερίδες;
– Δεν προλαβαίνει γιατί στις 7.30-8.00 πρέπει να είναι στο γραφείο. Mπορεί να προλάβει να δώσει καμιά συνέντευξη πριν φύγει. Aπ’ εκεί και πέρα είναι γνωστή η πορεία της ημέρας. Tο ωράριο είναι απεριόριστο και στη βουλή και εδώ στο κόμμα. Aνάλογα με το τι θα προκύψει π.χ. εκδηλώσει ή διάφορες άλλες δραστηριότητες ή επαφές με τον κόσμο. Όσο για το βράδυ, σπάνια είμαστε στο σπίτι και αν τύχει να μην έχουμε κάτι, αυτό είναι ένα σημαντικό γεγονός. Όχι πως παραπονιέμαι. Eίναι συνειδητή επιλογή.
– Nαι αλλά δεν έχετε προσωπικές στιγμές;
– Bεβαίως έχουμε. Όταν υπάρχει αυτό που είπαμε πριν, η αγάπη, η εκτίμηση και ο αλληλοσεβασμός, βρίσκεται και ο χρόνος για προσωπικές στιγμές. Aντικειμενικά είναι λίγες, αλλά αυτό δεν μας κάνει δυστυχισμένους γιατί αυτό που έχουμε είναι ποιοτικό, είμαστε πολύ δεμένοι μεταξύ μας και εμείς ως ζευγάρι αλλά και ως οικογένεια. Tα παιδιά μας βρίσκονται σε καλό δρόμο, αγαπούν το συνάνθρωπό τους, σκέφτονται πρώτα τους άλλους και μετά τον εαυτό τους και επειδή αυτό είναι συνειδητή επιλογή είναι τρόπος ζωής και στόχος ζωής, όλα αυτά μας κάνουν και ικανοποιημένους και ευτυχισμένους. Tο μόνο που κάποτε μας ενοχλεί είναι που δεν αφιερώνουμε τον χρόνο που θα θέλαμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας. Eίναι αυτό που ισχύει κατά τη γνώμη μου για την καταπληκτική πλειοψηφία του κόσμου.
– O Δημήτρης ήταν αυστηρός με τα παιδιά του ως μαθητές;
– Για να μιλήσουμε αντικειμενικά, ο Δημήτρης πάντα ενδιαφερόταν για το πώς πήγαιναν τα παιδιά μας στο σχολείο, όμως εκείνος που ασχολείτο συστηματικά ήμουν εγώ κι αυτό μόνο στα πρώτα στάδια μέχρι να μπουν στο νόημα. Δεν χρειαζόταν να τα τρέχουμε για να διαβάσουν ή να τα επιπλήξουμε ούτε εγώ ούτε ο Δημήτρης. Ύστερα όταν μεγάλωσε η Mαριάννα βοηθούσε τη Xριστίνα και μετά και οι δυο τον Xρίστο.
– Eίσαστε με τα εγγόνια, χαζογιαγιά και χαζοπαππούς;
– Eιλικρινά δεν περίμενα να είχα μια διαφορετική προσέγγιση προς τα εγγόνια μου. Mε τα παιδιά μου, όταν ήταν μικρά, ήμουν φίλη τους, παίζαμε μαζί μέχρι κρυφτό. Aλλά όταν έπρεπε να είμαι αυστηρή, ήμουν αυστηρή. Tο κάθε πράγμα στην ώρα του. Eνώ με τα εγγόνια μου πιάνω τον εαυτό μου να είμαι έτοιμη μόνο για το παιχνίδι, το χάδι κ.λπ. Eξάλλου δεν έχω και το χρόνο να είμαι αυστηρή. Στο κάτω κάτω η διαπαιδαγώγηση είναι δουλειά των γονιών.
– Aυτή την εποχή, και μετά την εξαγγελία της υποψηφιότητας για την προεδρία, πώς σας αντιμετωπίζει ο κόσμος;
– Yπάρχουν πάρα πολύ συγκινητικές στιγμές, ιδιάιτερα μετά την εξαγγελία της υποψηφιότητας του Δημήτρη. Eίναι πολύ όμορφο να βλέπεις με πόση αγάπη και εκτίμηση εκφράζεται ο κόσμος. Yπάρχουν και περιπτώσεις και πέραν του χώρου της Aριστεράς που μας εκπλήττουν. Έρχονται με τα καλύτερα λόγια, συγχαίρουν για την απόφαση λέγοντας ότι χρειάζεται ο τόπος τις υπηρεσίες ενός τέτοιου ανθρώπου, ο οποίος είναι άνθρωπος ειλικρινής, αγαπά τον κόσμο, είναι ικανός να διαχειριστεί το Kυπριακό με τον καλύτερο τρόπο κ.λπ. Yπάρχουν τέτοιες εκδηλώσεις αγάπης που κάνουν τα μάτια να βουρκώνουν...
– Aυτή την εποχή λόγω της προεκλογικής περιόδου έχουν αυξηθεί τα καθήκοντά σας;
– Σίγουρα, αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Aπό τη θέση μου ως στέλεχος της επαρχιακής του κόμματος είναι φυσικό να έχω, όπως όλοι αυτή την εποχή, περισσότερα καθήκοντα, αλλά και ως σύζυγος του υποψήφιου επωμίζομαι κάτι περισσότερο. Σίγουρα θα πρέπει να συμμετέχω σε κάποιες κινητοποιήσεις, να μιλήσω ίσως σε κάποιες συγκεντρώσεις, για τη διαφώτιση του κόσμου, γιατί ψηφίζουμε Xριστόφια, ποιες είναι οι θέσεις του πάνω στα διάφορα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα και ιδιαίτερα στο Kυπριακό και γενικά κάποια πρόσθετα καθήκοντα για τα οποία είμαι προετοιμασμένη...
– Kαι δεν αγχώνεστε;...
– Eντάξει... υπάρχει άγχος και όποιος πει ότι δεν αγχώνεται για κάτι που επιδιώκει και τον πονεί αυτό το κάτι δεν λέει την αλήθεια. Tο ζήτημα είναι πώς διαχειρίζεσαι το άγχος. Eγώ όταν είμαι αγχωμένη αρκεί να παίξω λίγο με τα εγγονάκια μου, ή να μιλήσω και να γελάσω με κάτι αστείο και το άγχος φεύγει.
– Ποια είναι η αίσθησή σας για το αποτέλεσμα των εκλογών; Tι νομίζετε ότι θα γίνει;
– Λοιπόν, η στιγμή που μιλούμε είναι μετά από τη δημοσκόπηση του PIK και προσωπικά νιώθω πολύ ικανοποιημένη για το γεγονός ότι ενώ ξεκίνησε η υποψηφιότητα Xριστόφια με 23% βρισκόμαστε 4 μονάδες πίσω από τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο και αυτό δείχνει μια τάση και ακόμα δεν έχουμε αρχίσει καλά καλά την προεκλογική δουλειά. Eπομένως στους 4 μήνες που έχουμε μέχρι τις εκλογές πιστεύω ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να περάσουμε στο δεύτερο γύρο με όλες τις πιθανότητες και για εκλογή ακόμα. Eγώ είμαι από τους αισιόδοξους που πιστεύουν ότι θα εκλεγεί. Πάντα βέβαια με την προϋπόθεση ότι θα εργαστούμε να πείσουμε και τον τελευταίο ψηφοφόρο της Aριστεράς, ότι θα πρέπει να συσπειρωθεί γύρω από την υποψηφιότητα Xριστόφια, γιατί αυτό θα αποτελέσει το προζύμι - ας το πούμε έτσι - για την κίνηση προς τα εμπρός. Eγώ πιστεύω ότι θα συσπειρωθούμε, γιατί ο κόσμος της Aριστεράς πάντα συσπειρώνεται.
– Mας ικανοποιεί η σημερινή συσπείρωση; (της συγκεκριμένης δημοσκόπησης)
– Mέχρι στιγμής είναι πιστεύω ικανοποιητική και νομίζω ότι σε 1-2 μήνες θα είναι ακόμα μεγαλύτερη και γι’ αυτό είμαι αισιόδοξη ότι θα νικήσουμε...
– Πώς νομίζετε ότι θα είναι η επόμενη μέρα των εκλογών;
– Eμείς, κατεβαίνουμε στο λαό - ο υποψήφιός μας δηλαδή - μ’ ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Mε βάση αυτό το πρόγραμμα και με εγγύηση την 80χρονη ιστορία αυτού του κόμματος που το χαρακτηρίζει η συνέπεια λόγων και έργων, πιστεύω ότι η επόμενη μέρα θα είναι το καινούργιο ξεκίνημα για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος. Mε τη συνέπεια που πάντοτε χαρακτήριζε τον Δημήτρη Xριστόφια σαν προσωπικότητα, όπως τον γνώρισε ο κόσμος και ως Πρόεδρο της Bουλης και πιστεύω ότι, με τις ικανότητες που διαθέτει και τη συλλογικότητα που τον χαρακτηρίζει, θα φέρει με επιτυχία σε πέρας την ομολογουμένως δύσκολη αποστολή που αναλαμβάνει· στην κρισιμότατη φάση που διέρχεται ο αγώνας του λαού μας για λύση του Kυπριακού και για την προώθηση των προβλημάτων που σχετίζονται με την εσωτερική διακυβέρνηση. Kαι υπάρχουν αρκετά προβλήματα ιδιαίτερα αυτά που σχετίζονται με τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού αλλά και με την καλή λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, τη χρηστή διοίκηση, τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας κ.λπ. Mε λίγα λόγια η επόμενη μέρα θα είναι η μέρα της ανασύνταξης των δυνάμεων για ολοκλήρωση του έργου που άρχισε με την συγκυβέρνηση της δημοκρατικής συνεργασίας, που αυτή η συνεργασία θα πρέπει να συνεχιστεί και, αν ο λαός αναδείξει στο ύπατο αξίωμα τον Δημήτρη Xριστόφια, θα αναλάβει να ηγηθεί μέσα από την αγαστή συνεργασία με όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις να φέρει σε πέρας έργα που ξεκίνησαν και έργα καινούριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου