Είναι πολλοί εκείνοι που τους τελευταίους μήνες ψάχνονται πώς καταντήσαμε ως εδώ. Τι έφταιξε και από την απαστράπτουσα εικόνα της Ελλάδας των Ολυμπιακών Αγώνων κατρακυλήσαμε στον πάτο χειρότερα κι από τρελό φορτηγό με φρένα σπασμένα. Στο μάγκικο και στο αγύρτικο μας πετάνε στη μούρη το "ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ". Στο κλαψιάρικο και στο "ΑΜΑΡΤΗΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ", δίνουν δακρύβρεχτες συνεντεύξεις πως πονάνε πολύ με τα μέτρα που παίρνουν αλλά το κάνουν για το καλό μας!!! Κι όλοι καταλαβαίνουμε πως μας δουλεύουν ψιλό γαζί κι άλλο τόσο ανησυχούμε πως το έχουν παραχοντρύνει και όλα πια είναι πιθανόν να συμβούν. Ακόμη και η απόλυτη καταστροφή της χώρας.
Κι ενώ ο κόσμος στενάζει από πρωτόγνωρη ανεργία... και τα λουκέτα στα μαγαζιά ακολουθούν ρυθμούς χιονοστιβάδας... Ενώ το αδιανόητο, να εργάζεσαι με εργοδότη το δημόσιο και να μένεις απλήρωτος για μήνες, κατάντησε καθημερινότητα... Και οι τιμές ανεβαίνουν κάθετα και με ταχύτητα διαστημοπλοίου σε απογείωση... και τα πρόστιμα μας απειλούν από παντού...
εμείς μένουμε να ξεγελάμε τη δυστυχία μας βλέποντας Κανάκη και Λαζόπουλο και μαστουρώνοντας με τις χίλιες δώδεκα εκπομπές με θέμα το φαΐ ή τις άλλες χίλιες δώδεκα που αναζητούν ανάμεσα σε εκατοντάδες υποψηφίους τον έναν και μοναδικό που θα γίνει το απόλυτο είδωλο σε μια χώρα που δεν προλαβαίνει να μετρήσει τις πληγές της. Άσε πια το περιλάλητο πρόβλημα αν είναι ή δεν είναι έγκυος η Ελένη και αν έκανε ή όχι πλαστική η Άντζελα.
Για τους λίγους που καταφέρνουν να διαφύγουν, το σύστημα εκπορεύει τις εμπεριστατωμένες ομιλίες των ειδικών που με ύφος εκατό καρδιναλίων ευαγγελίζονται την ανάκαμψη μέσα από τα δήθεν διανοουμενίστικα κανάλια και που οι ίδιοι με μαεστρία γονδολιέρη της Βενετιάς περιδιαβαίνουν με ύφος αυτάρεσκο και πετώντας μας στη μούρη τα βαρύγδουπα προσόντα τους: Πτυχίον τάδε, μεταπτυχιακόν, διδακτορικόν και ασύλληπτος αριθμός συμμετοχών σε θέσεις επιτελικές! Άσε που συνέφαγαν με υπουργούς και παρέστησαν σε δεξιώσεις με όλη την αφρόκρεμα του τόπου και επιπλέον παραβρέθηκαν ως μαϊντανοί σε παράθυρα και πάνελ!
Μια μόνο ιδέα, μια τόση δα χαραμάδα και μόνο, αποτελούν εκείνες οι τηλεοπτικές ... "νοικοκυρούλες" που προσπαθούν να δείξουν σε μας, το λαουτζίκο, πως υπάρχει και άλλη Ελλάδα και ταΐζει χαβιάρι το σκύλο της πλην όμως σε μειωμένη πλέον ποσότητα διότι και αυτή η άλλη Ελλάδα υποφέρει από την κρίση και, μη νομίζετε!, έχει κι αυτών των καημένων αλλάξει η ζωή από την κρίση!
Και σου το έλεγε ο ψηλός και δεν τον πίστευες. Το ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ! Κι ούτε ακόμη το αντιλαμβάνεσαι κακόμοιρο ανθρωπάκι! Πως και οι πλούσιοι έχουν τα δικά τους προβλήματα. Και πρέπει κι εσύ επιτέλους να αφήσεις στην άκρη το για την πάρτη μου και να προσφέρεις, χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση, για το κοινό καλό και τη σωτηρία της πατρίδος! Μέχρι ειδικό λογαριασμό σου άνοιξαν, να καταθέσεις κι εσύ τον οβολό σου υπέρ του χρέους! Τι κάθεσαι; Τρέχα να ρίξεις το κατιτίς σου στο μεγάλο κουμπαρά!
Δεν καταπίνουν όμως όλοι το κουτόχορτο αμάσητο. Και δεν χάσκουν με το στόμα ανοικτό μπρος στην από καθέδρας επιφοίτηση. Ο χαμός σου λέει έγινε στο Πανεπιστήμιο Πατρών με τον νομπελίστα που ήρθε να μας φωτίσει κι εμάς τους τριτοκοσμικούς με τις σπουδαίες ιδέες του. Πχ πως οι μαύροι έχουν χαμηλότερο iq από τους λευκούς.
Κι ένιωσαν τόσο άβολα οι ντόπιοι πεφωτισμένοι από τις αντιδράσεις που σήκωσαν τον κόσμο από τις διαμαρτυρίες διότι λένε γίναμε ρεζίλι διεθνώς! Που μερικά "φρικιά" έκραξαν κοτζάμ νομπελίστα! Και βγάλαν και διαταγή για αφύπνιση συνειδήσεων! Χωρίς να σκέφτονται τα ζωντόβολα πως έτσι και αφυπνιστεί η συνείδηση του κοσμάκη δε θα τα βάζει με τα γερόντια που από άνοια λένε σαχλαμάρες αλλά με τους ίδιους. Κι έγιναν ο ένας με την κουκούλα ομάδα κουκουλοφόρων και η σημαία που κράταγε ρόπαλο. Ενώ έκαναν γαργάρα όλους τους άλλους που μπήκαν στην αίθουσα με πανό και τα πρόσωπά τους ξεσκέπαστα. (δείτε εδώ το βίντεο)
Τα συνηθισμένα δηλαδή με τις διαδηλώσεις. Που αγνοούνται οι χιλιάδες που διαδηλώνουν και οι προβολείς πέφτουν σε μια χούφτα μπαχαλάκηδες με κουκούλα. Στους γνωστούς άγνωστους. Τους φυτευτούς. Και που ούτε μία ούτε δύο έχει αποκαλυφθεί πως ενεργούν με εντολές άνωθεν για να προβοκάρουν την όποια αντίδραση του κοσμάκη.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο ο χαμός για τον James Watson στην Πάτρα. Ούτε η διαστρέβλωση του γεγονότος και η σκόπιμη εκμετάλλευσή του. Στο κάτω κάτω βρίθει το διαδίκτυο με άρθρα κατά του Watson ακόμη και από έντυπα κύρους. Το ζήτημα είναι η εκτεταμένη επιχείρηση για πλύση εγκεφάλου από πολλούς ακόμη γουότσον που παριστάνουν τους πάνσοφους για να διαδώσουν αντιλήψεις που ουδεμία σχέση έχουν με την επιστήμη.
Πρόσφατη η περίπτωση με τους πανεπιστημιακούς, συμπτωματικά από την Πάτρα και πάλι, που μίλησαν σε σεμινάριο για εκπαιδευτικούς στην Ηγουμενίτσα. Σάλος κι εκεί από τις δηλώσεις τους. Ενδεικτικά παραθέτω και την ανακοίνωση που βγήκε από την Πρωτοβουλία Εκπαιδευτικών:
Βρεθήκαμε όλοι οι εκπαιδευτικοί να παρακαλουθούμε μια εκπαιδευτική ημερίδα την Παρασκευή 1η Απριλίου στο ΤΕΙ Ηγουμενίτσας και μάλιστα υπογράφοντας παρουσιολόγια γιατί αλλιώς θα υπήρχε περικοπή μισθού-όπως διαδιδόταν. Κάτω από τον τίτλο "εκπαιδευτικά συμβάντα" οι εισηγητές προσπάθησαν να πλασάρουν τις πιο αντιδραστικές απόψεις ως νεωτεριστικές και προοδευτικές, ντυμένες με τον μανδύα της επιστημονικότητας. Μάθαμε ότι η Ευρώπη είναι ένα δημιούργημα αμοιβαίων υποχωρήσεων και συμβιβασμών με σκοπό την ειρήνη και την ευημερία. Δεν ακούσαμε όμως για τις βόμβες που η Ευρώπη κερνάει τη Λιβύη στα πλαίσια αυτής της "ειρήνης".
Ακούσαμε για το ρόλο του σχολείου να δημιουργεί τον Ευρωπαίο πολίτη, αυριανό εργαζόμενο. Ερωτηθήκαμε "τι χρειάζεται το νέο σχολείο για να ανταπεξέλθει και να συνδιαλλαγεί με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα;". Θα μπορούσαμε να απαντήσουμε, δεν έχουμε χαρτί για φωτοτυπίες, πετρέλαιο, μόνιμους εκπαιδευτικούς, σχολεία γιατί κλείνουν από άκρη σε άκρη και βλέπουμε παιδιά να διαδηλώνουν και να παρακαλούν να μείνει το σχολείο τους ανοιχτό...
Πώς μπορούν αυτά να μη συμπληρώσουν το μισοτελειωμένο παζλ που έχει δημιουργηθεί στο μυαλό μας για το σχέδιο και το όραμα του νέου σχολείου του Υπουργείου Παιδείας, σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις εκάστοτε ανάγκες της κοινωνίας, είπε ο πρώτος ομιλητής, για να συμπληρώσει ο δεύτερος για το δικαίωμα του παιδιού στην παιδική εργασία. Ήμασταν τόσοι δάσκαλοι κι ανεχτήκαμε να αμφισβητούν την υποχρεωτικότητα του σχολείου για να υποστηρίξουν το δικαίωμα του παιδιού, όχι στην μόρφωση και στο παιχνίδι, αλλά στην παιδική εργασία! Και καθόμασταν ψύχραιμοι κι ακούγαμε με τα αυτιά ανοιχτά ( όπως ο σύμβουλος μας παρότρυνε) και με το στόμα κλειστό.... Αναρωτιόμαστε πόσο διαφορετικοί πήγαμε την Δευτέρα στο σχολείο και τι παραπάνω θα προσφέρουμε στα παιδιά ακούγοντας κι αφομοιώνοντας αυτές τις πραγματικά <<πρωτοπόρες και πρωτάκουστες>> ιδέες. Πόσο εκτελεστικό όργανο εντολών έχουμε γίνει χωρίς να το συνειδητοποιούμε, όταν δεν υπάρχει χώρος για δημιουργία και όνειρα, όταν ακόμα και ο ελεύθερος χρόνος για παιχνίδι έχει μηδενιστεί από το φορτωμένο κι εξαντλητικό ωράριο. Μήπως το μόνο που κάνουμε είναι να βάζουμε το λιθαράκι μας στη δημιουργία αυριανών σκλάβων;
Ποιος ήταν ο σκοπός αυτής της ημερίδας άραγε;
Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Το άλλο περιστατικό συνέβη μόλις την Τετάρτη. Στην Ηγουμενίτσα. Μακράν των φώτων δημοσιότητας και ενώπιον ελαχίστων. Έτσι και ουδείς έλαβε γνώση. Και βιάστηκαν να βγάλουν ανακοίνωση για εμπεριστατωμένη ομιλία. Με θέμα: Εθελοντισμός και περιβάλλον - η έννοια του ενεργού πολίτη! Και να μιλήσουν για εποικοδομητικό διάλογο που ακολούθησε, την εμπεριστατωμένη ομιλία, και που έδειξε κατά τη γνώμη τους ότι είναι ώριμες οι συνθήκες να αναλάβει ο λαός της Ηγουμενίτσας ρόλο εθελοντή!
Μα δεν τον έχει ήδη αναλάβει; Εγώ άλλα νόμιζα... Βλέποντας κάθε μέρα έξω από το σχολείο εκείνες τις δυο κυρίες με τα φωσφοριζέ γιλεκάκια που έχουν να πληρωθούν από την αρχή της χρονιάς. Της σχολικής ντε. Από το Σεπτέμβριο δηλαδή. Και με τι μισθό; 176 ευρώ το μήνα! Για να κάνουν το έργο του σχολικού τροχονόμου. Και να έρχονται από τα χαράματα στο σχολείο και μετά ξανά το μεσημέρι και την ώρα που σχολάνε τα μικρά και την ώρα που σχολάνε τα μεγάλα. Με αμοιβή 176 ευρώ το μήνα! Το ξαναγράφω μη νομίσει κανείς πως πριν έκανα λάθος το νούμερο. Μα ούτε κι αυτά δεν τους δίνουν. Δε φτάνουν λέει τα λεφτά για να πληρωθούν! Άρα τι είναι; Εργαζόμενες ή εθελόντριες;
Αλλά και μέσα στο σχολείο τα ίδια. Οι εκπαιδευτικοί του ΕΣΠΑ. Απλήρωτοι κι αυτοί με τους μήνες. Άλλος διδάσκοντας Αγγλικά, άλλος Μουσική κλπ Τρέχοντας από Γιάννενα ή από Κέρκυρα, πληρώνοντας βενζίνες και εισιτήρια και δίχως να βάζουν ούτε σέντσι στην τσέπη. Καθεστώς εθελοντή δεν είναι κι αυτό;
Τα ίδια και με τα λεωφορεία που κουβαλάν μαθητές. Απλήρωτα και τα δικά τους συμφωνημένα. Απλήρωτοι ως και οι πρατηριούχοι που βάζουν καύσιμα στα οχήματα.
Όχι πως είμαστε καλύτερα οι υπόλοιποι. Που από τη μια είδαμε την ακρίβεια να μας τρελαίνει και από την άλλη να μας κουτσουρεύουν τον ήδη μικρό μισθό μας ενώ από στιγμή σε στιγμή αναμένονται να βγουν και πάλι οι χαντζάρες με το νέο μισθολόγιο... Εθελοντές δεν είμαστε κι εμείς; Αφού δουλεύουμε χωρίς να εισπράττουμε το αντίτιμο του κόπου μας; Κι όμως συνεχίζουμε να δουλεύουμε ευσυνείδητα. Γιατί το έχουμε από χρόνια ψωνίσει το μικρόβιο ότι δεν είναι επάγγελμα το δικό μας, είναι λειτούργημα.
Φαντάσου όμως τώρα να βιώνεις αυτή την πραγματικότητα, την τόσο άδικη, και να προσπαθείς να κάνεις και το χρέος σου και ξαφνικά να σου πετάνε στη μούρη την κατηγορία πως παριστάνεις τον εθελοντή έναντι μείωσης ωραρίου εργασίας! Όπως ακριβώς ισχυρίστηκε η ομιλήτρια την Τετάρτη στο Πάνθεο. Ότι οι εκπαιδευτικοί που κάνουν περιβαλλοντικά προγράμματα απαίτησαν μέσω των συνδικαλιστών τους και πέτυχαν δίωρη μείωση του εβδομαδιαίου ωραρίου τους!
Εγώ ούτε κουκούλα φόραγα, ούτε ρόπαλο κράταγα. Απλά αντέδρασα στη συκοφαντία σε βάρος του κλάδου μου. Και διέψευσα ως ανυπόστατο τον ισχυρισμό της ομιλήτριας τουλάχιστον για το χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, που μπορώ να έχω γνώμη και άποψη. Δεν το δέχτηκε. Κι έδειξε και την ενόχλησή της κάνοντας λόγο για άχρηστη επαναστατικότητα!!! Ενώ παράλληλα έψαχνε δικαιολογίες μπας και πρόκειται για ανεπίσημο πρόγραμμα ή εγώ είμαι λάθος πληροφορημένη. Ατυχώς για εκείνη ούτε το ένα ισχύει ούτε και το άλλο. Κατά τα άλλα υποτίθεται πως εκπροσωπούσε μια οργάνωση που συνεργάζεται με 1500 σχολεία πανελλαδικά σε περιβαλλοντικά προγράμματα!
Θα μου πεις: Μπορεί και να μη γνώριζε η γυναίκα αυτή τη ... λεπτομέρεια. Και θα σου απαντήσω πως τότε δεν έπρεπε καν να αναφερθεί στο ζήτημα. Και πολύ περισσότερο να διαβάλει συλλήβδην τους εκπαιδευτικούς που ασχολούνται με περιβαλλοντική εκπαίδευση. Διότι όπως έψαξα στη συνέχεια και έμαθα ισχύει κάτι τέτοιο στη δευτεροβάθμια. Δίωρη μείωση ωραρίου για όσους καθηγητές αναλαμβάνουν προγράμματα. Λογικό αν σκεφθεί κανείς πόσες ώρες αναλώνει έξτρα ένας εκπαιδευτικός που κάνει πρόγραμμα. Για την πρωτοβάθμια όμως εκπαίδευση, και το τσεκάρισα με ερώτηση στην υπεύθυνη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Θεσπρωτίας, τέτοια μείωση ωραρίου ή άλλος "μποναμάς" δεν υφίσταται! Κι όχι μόνο αναλώνεις άπειρο προσωπικό χρόνο αλλά και συχνά βάζεις το χέρι στην άδεια τσέπη σου για τις ανάγκες του προγράμματος. Ειδικά τώρα που τα κονδύλια έχουν περικοπεί δραστικά. Και δεν έχουμε, όπως έγραφε και η ανακοίνωση παραπάνω, ούτε την πολυτέλεια να φωτοτυπούμε όλο το υλικό που χρειαζόμαστε.
Γι' αυτά όμως η ομιλήτρια δεν είπε κουβέντα. Ενώ δε δίστασε να μειώσει τους εκπαιδευτικούς και να θέσει εν αμφιβόλω την εθελοντική διάσταση του έργου τους. Ακολουθώντας την πεπατημένη που θέλει τους εκπαιδευτικούς φυγόπονους και χαραμοφάηδες, τη σταθερή δικαιολογία και για την απαράδεκτη κατάσταση των μισθών τους.
Δίχως να λάβει υπόψη ότι το έργο αυτών των εκπαιδευτικών είναι που δίνει λόγο υπόστασης και στην οργάνωσή της. Κι όχι τα επιτελεία που κατά κόρον ύμνησε ότι συμμετέχει και η οργάνωσή της και η ίδια.
Αλλά έτσι είναι. Τρέχουμε εμείς και αναλωνόμαστε για να εξασφαλίζουμε στους κυρίους και στις κυρίες του "καλού κόσμου" να παριστάνουν τους σωτήρες και στους διαφόρους χορηγούς να το παίζουν εθνικοί ευεργέτες! Και βλέπουμε τη μία κυρία να παριστάνει τη μαμά των Ολυμπιακών Αγώνων, την άλλη την πρέσβειρα καλής θελήσεως, την επόμενη να βραβεύεται ως γυναίκα της χρονιάς για την αγάπη που μοιράζει από τη μικρή οθόνη, διανθισμένη από ένα ολόκληρο επιτελείο που την ντύνει και τη στολίζει και τη μακιγιάρει. Για το υπέροχο εθελοντικό τους έργο προς το κοινωνικό σύνολο!
Δεν είναι μόνο η χούφτα από τις ...νοικοκυρούλες του γνωστού τηλεριάλιτι. Είναι πολλές ακόμη επώνυμες ή και επώνυμοι που γεμίζουν τον ελεύθερο χρόνο τους με κοινωφελή έργα! Δείχνοντας πως και η υψηλή κοινωνία έχει ψυχή!!! Και συμμερίζεται τα προβλήματα κάθε είδους. Άλλος των παιδιών με καρκίνο, άλλος του περιβάλλοντος και πάει λέγοντας.
Ο δικός τους όμως "εθελοντισμός" ουδεμία σχέση έχει με το δικό μας. Ουδεμία σχέση έχει και με τον αυθεντικό εθελοντισμό. Κι άλλο τόσο συνδέονται οι "εμπεριστατωμένες" ομιλίες τους με αυτό που το κοινό αίσθημα αλλά και το λεξικό ακόμη εννοεί ως εθελοντισμό. Ιδιαίτερα με την εθελοντική στράτευση και δράση των ανθρώπων του λαού μας για το περιβάλλον.
Έτσι στην εμπεριστατωμένη ομιλία για τον εθελοντισμό και το περιβάλλον στο Πάνθεο της Ηγουμενίτσας, δε χώρεσε ούτε λέξη για την ηρωική Κερατέα που τόσον καιρό αγωνίζεται με αυτοθυσία ενάντια στα σχέδια για την περιβαλλοντική καταστροφή στην περιοχή της. Κι όσο παράξενο και αν φαίνεται λέξη δεν υπάρχει για την Κερατέα και στον ιστοχώρο της οργάνωσης που η ομιλήτρια εκπροσωπούσε. Χαμπάρι δεν έχουν πάρει οι άνθρωποι της οργάνωσης τι γίνεται στην Κερατέα;
Λέξη επίσης δεν ακούσαμε από την ομιλήτρια για τον αγώνα των κατοίκων της δικής μας Πέρδικας ενάντια στον αγωγό φυσικού αερίου και την υποβάθμιση της πλέον τουριστικής ζώνης του νομού μας. Υποθέτω πως κανείς δεν την ενημέρωσε ούτε για τους εκατοντάδες κατοίκους της Πέρδικας που λίγες μέρες πριν μείναν ως και όρθιοι επί έξι ώρες για να αναγκάσουν το Δημοτικό Συμβούλιο να υπογράψει το αίτημά τους ενάντια στον αγωγό. Αλλιώς δε θα μιλούσε για τους 1.000 εθελοντές των Ολυμπιακών Αγώνων που ξέμειναν προίκα στο Δήμο της Αθήνας και δεν τους αξιοποιούν αλλά για εγχώριους εθελοντές ενός ολόκληρου χωριού της Θεσπρωτίας.
Μα εκείνη δε θυμήθηκε καν τον αγώνα που έδωσε ολάκερος ο νομός Θεσπρωτίας για τον Καλαμά πριν λίγα χρόνια. Έναν αγώνα που δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τον αγώνα που δίνει τώρα η Κερατέα. Κι αντί για το περιβαλλοντικό κίνημα του λαού του τόπου μας φάνηκε να γνωρίζει καλά και να αναγνωρίζει το φορέα διαχείρισης του Καλαμά και του Αχέροντα, ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, το διοικητικό συμβούλιο του οποίου απαρτίζεται κυρίως από εκπροσώπους υπουργείων και φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Τι σχέση έχουν οι φορείς διαχείρισης με τον εθελοντισμό; Μήπως ότι και οι δικοί τους υπάλληλοι μένουν απλήρωτοι για μήνες;
Στη συνέχεια, κι αφού είχαμε ακούσει λεπτομερώς τι και τι σπούδασε η ομιλήτρια, ακόμη και πώς έπεισε τη μητέρα της να επιλέξει τον κλάδο σπουδών της και βεβαίως βεβαίως πληροφορηθήκαμε ότι διαθέτει και μάστερ σε θέματα περιβάλλοντος!!! ακούσαμε και την παρουσίαση του προγράμματος για σχολεία: ΦΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ και πληροφορηθήκαμε πως χορηγός του είναι η ΑΛΦΑ ΜΠΑΝΚ... Όπως και το σύνθημα: ΑΛΛΟΙ ΠΕΤΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΕΙΝΟΥΝ. Κι ενώ ήμουν σίγουρη, με τέτοιο σύνθημα, πως η ομιλήτρια θα συνδέσει το ζήτημα με όσα συμβαίνουν μήνες τώρα στην Ηγουμενίτσα, εκείνη το γύρισε στη Ναμίμπια... Και στα μολύβια που για τους εκεί μαθητές είναι είδος πολυτελείας! Προφανώς ιδέα δεν είχε πως τα δικά μας παιδιά δεν ξέρουν πού πέφτει η Ναμίμπια αλλά καθημερινά βλέπουν ανθρώπους να χώνονται μέσα στους κάδους των σκουπιδιών για να βρουν τροφή. Ούτε πως οι κάτοικοι της Ηγουμενίτσας φροντίζουν να κρεμάνε σε καθαρές τσαντούλες έξω από τους κάδους όσα μπορούν να χορτάσουν εκείνους που πεινούν.
Το άλλο πρόγραμμα που παρουσίασε αφορούσε τις ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΓΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΟΥ... Και μάθαμε τι πρασινάδες φυτεύουν στο Κερατσίνι για να νικήσουν το τσιμέντο. Μια χαρά και μπράβο τους. Αλλά εδώ είναι Θεσπρωτία. Και συμβαίνει να είναι καταπράσινη. Ούτε αυτό το πρόσεξε η ομιλήτρια ερχόμενη να μιλήσει στον τόπο μας; Που μας μίλαγε για λαχανόκηπους σε σχολεία την ώρα που στα δικά μας σχολεία υπάρχουν ως και καρποφόρα δέντρα; Έτσι κάνουν τα παιδάκια και κόβουν πορτοκάλια και τρώνε... Κι αργότερα θα μαζέψουμε καρύδια κι έπειτα θα έρθει η ώρα να παρακολουθήσουμε στο γειτονικό ελαιώνα το μάζεμα της ελιάς. Κατά τη γνώμη της θα πρέπει να φυτέψουμε και καμιά ντομάτα για να βελτιώσουμε την περιβαλλοντική ευαισθησία των μαθητών; Μα έτσι κι αλλιώς έχουν τα περισσότερα ή στο σπίτι τους ή στο σπίτι της γιαγιάς λαχανόκηπο.
Η εμπεριστατωμένη ομιλία για τον εθελοντισμό και το περιβάλλον δε στάθηκε καν στο φλέγον ζήτημα που απειλεί τη χλωρίδα του τόπου μας. Την ασθένεια που θερίζει τα πλατάνια. Κρίμα που η ομιλήτρια διέθετε και μάστερ περιβαλλοντικών σπουδών... Κι ούτε αναφέρθηκε η οικιστική αναρχία στα Σύβοτα που πρόσφατα ανακάλυψαν ακόμη και οι κρατικοί φορείς. Λέξη και για το παράνομο κυνήγι σε περιοχές Νατούρα. Ή και για την έλλειψη κάθε μέτρου προστασίας της άγριας ζωής στο σχεδιασμό της Εγνατίας. Ενώ για το θαλάσσιο περιβάλλον το μόνο που βρήκε να πει ήταν για τις γαλάζιες σημαίες του Δρεπάνου και του Μέγα Άμμου, σκορπίζοντας το γέλιο σε όσους γνωρίζουμε την πραγματική κατάσταση και της μιας και της άλλη παραλίας. Παραθέτω τα γνωρίσματα που πρέπει να διαθέτει μια παραλία για να λάβει γαλάζια σημαία ώστε να γίνει αντιληπτό και από άλλους το γελοίο του πράγματος:
Κριτήρια για την απονομή της "Γαλάζιας Σημαίας"
Για να κερδίσει μια ακτή τη Γαλάζια Σημαία πρέπει να πληροί αυστηρά κριτήρια που σχετίζονται με: Περιβαλλοντική εκπαίδευση και πληροφόρηση
Πληροφορίες για το παράκτιο οικοσύστημα και το ευαίσθητο φυσικό περιβάλλον στον παράκτιο χώρο. Συνεχής πληροφόρηση του κοινού για την ποιότητα των νερών κολύμβησης. Πληροφορίες για το Διεθνές Πρόγραμμα «Γαλάζιες Σημαίες» στον Πίνακα Ανακοινώσεων της ακτής. Έντυπες πληροφορίες και αναρτημένες οδηγίες συμπεριφοράς για την ακτή. Δραστηριότητες που να προβάλουν ενεργά τη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της ακτής.
Ποιότητα νερών κολύμβησης
Ποιότητα των νερών κολύμβησης, που να επιβεβαιώνεται με δειγματοληπτικές μετρήσεις - Μη απόρριψη βιομηχανικών λυμάτων στην ακτή - Επεξεργασία αστικών λυμάτων, όπως απαιτεί η Κοινοτική Οδηγία
Περιβαλλοντική Διαχείριση
Σχέδιο χρήσης γης και περιβαλλοντική διαχείριση - Περιοδικός καθαρισμός της ακτής από σκουπίδια, αποτσίγαρα κλπ. Επαρκείς κάδοι απορριμμάτων, που να αδειάζονται σε τακτά διαστήματα - Διευκολύνσεις για ανακυκλώσιμα υλικά - Επαρκείς εγκαταστάσεις υγιεινής, με ελεγχόμενο σύστημα αποχέτευσης - Απαγόρευση της οδήγησης οχημάτων και μοτοποδηλάτων στην ακτή - Απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης - Επιτήρηση κατοικίδιων ζώων στην ακτή - Συντήρηση κτιρίων και εξοπλισμού στην ακτή - Ασφάλεια, ναυαγοσωστικά, πρώτες βοήθειες, υπηρεσίες και εγκαταστάσεις - Εκπαιδευμένοι ναυαγοσώστες - ή άμεση πρόσβαση σε τηλέφωνο - σωστικά εφόδια και πρώτες βοήθειες Σχέδια για την αντιμετώπιση κάποιου ατυχήματος ρύπανσης, με άμεση ενημέρωση του κοινού - Ασφαλής δίοδος στην ακτή και φροντίδα για άτομα με ειδικές ανάγκες
Τι από όλα αυτά διαθέτουν και ο Δρέπανος και ο Μέγας Άμμος; Που έχουν τιμηθεί με γαλάζια σημαία; Και για πόσο διάστημα το χρόνο; Άντε λοιπόν να φτιάξουμε εκτός από τους Συβοτίστας, που ήδη έχουν αναλάβει δράση καθαρίζοντας ακτές, και τους Δρεπανίστας! Για να κάνουν οι εθελοντές αυτά που ο Δήμος αδυνατεί να προσφέρει και στους τουρίστες και στους δημότες του.
Αυτόν τον εθελοντισμό επιδιώκουν; Που θα καλύψει τις αδυναμίες της τοπικής αυτοδιοίκησης να επιτελέσει το δικό της έργο; Και ονειρεύονται πως θα στρώσουν στη δουλειά και τα φουκαριάρικα τα παιδάκια; Κατά τα πρότυπα εκείνου του καθηγητή από την Πάτρα που με τη δική του εμπεριστατωμένη ομιλία προετοίμασε τους εκπαιδευτικούς του τόπου μας για το δικαίωμα του παιδιού στην εργασία;
Σαφώς και δεν πρέπει όλα να τα περιμένουμε από τους φορείς. Και ακόμη σαφέστερα οφείλουμε να αγαπάμε το περιβάλλον και να το φροντίζουμε. Γιατί η Γη είναι το ένα και μοναδικό μας σπίτι. Και γιατί η ευημερία μας εξαρτάται άμεσα από την ευημερία του Περιβάλλοντος αφού κι εμείς μέρος του είμαστε. Αλλά και οι φορείς χρωστάνε να τιμούν το συμβόλαιο που έχουν υπογράψει με το λαό. Και να μην ψάχνουν τρόπο να ξελασπώσουν μέσα από καθοδηγούμενες εκστρατείες εθελοντισμού.
Πχ δείτε την επόμενη εικόνα:
Ποιανού δουλειά είναι να μεριμνήσει για την απαράδεκτη αυτή εικόνα; Τόπος Μέγας Άμμος στα Σύβοτα... Παραλία με γαλάζια σημαία, λέει...
Μια παραλία πανέμορφη. Που την ευλόγησαν οι θεοί και την επισκέπτονται οι τουρίστες ακόμη και τους χειμερινούς μνήμες. Όχι όμως και το σκουπιδιάρικο του Δήμου. Ούτε και κανένα συνεργείο καθαριότητας όταν τελειώνει η τουριστική σεζόν. Με αποτέλεσμα όλο το χειμώνα να βλέπουμε αυτά:
Θα περίμενα λοιπόν από μια εκπρόσωπο περιβαλλοντικής ΜΚΟ πρώτα να πληροφορηθεί για τον τόπο που την κάλεσαν. Να διαβάσει, να ρωτήσει. Να κάνει και καμιά βόλτα σε πέντε βασικά σημεία του νομού. Να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι. Και μετά να εκφωνήσει το πανηγυρικό. Λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους. Και επιμερίζοντας ευθύνες σε εκείνους που με διάφορα προσχήματα αμελούν το έργο που τους έχει ανατεθεί από τους πολίτες. Και οικειοθελώς ανέλαβαν. Δίνοντας ΤΙΣ υποσχέσεις! Πως όλα θα τα φροντίσουν και όλα θα τα επιλύσουν!
Και τώρα σηκώνουν τα χέρια ψηλά και εκλιπαρούν τον εθελοντισμό των πολιτών. Που επιπλέον εν μέσω τεράστιας οικονομικής κρίσης (των πολιτών) κόβουν χοντρά χαράτσια στους λογαριασμούς ρεύματος από τον καθένα μας. Μονάχα στο δικό μου τελευταίο λογαριασμό της ΔΕΗ γράφει πως για το Δήμο μου κρατάνε 32,28 ευρώ. Το δίμηνο... Αν από ένα νοικοκυριό παίρνουν τόσα, δε φτάνουν να πληρώσουν έστω δυο εργάτες να φροντίζουν την καθαριότητα τουλάχιστον των δύο παραλιών που υποτίθεται ότι έχουν γαλάζια σημαία;
"Για την καθαριότητα θα κριθούμε εκ του αποτελέσματος"! έτσι δήλωναν προεκλογικά. Τώρα λένε πως οι συνθήκες είναι ώριμες να βοηθήσουν οι πολίτες με εθελοντική εργασία. Η θεωρία του κόκκινου μεροκάματου ξαναχτυπά, έστω και αν είναι άλλου χρώματος ο νέος εμπευστής του.
Και για να μας πείσουν πως δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο αλλά μια σύγχρονη και μοντέρνα αντίληψη, του τάχα ενεργού πολίτη, μας κουβαλούν εξ Αθηνών κυρίες να ομιλήσουν με εμπεριστατωμένες ομιλίες περί εθελοντισμού και περιβάλλοντος. Λες και δεν έχουμε δικούς μας ανθρώπους που έχουν ψυχή τε και σώματι αφιερωθεί και στον εθελοντισμό και στο περιβάλλον. Θέλετε και ονόματα; Ορίστε και ονόματα:
Παπα - Θόδωρος Ζώης. Ιατρός Πολυξένη Ανδρεάδου, από το Κέντρο Υγείας Ηγουμενίτσας. Μιχάλης Πασσιάκος από τη Σαγιάδα. Βασιλειάδης Στέφανος από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Ρέα Γραμματά, δασκάλα με πολυσχιδή δράση, από το 3ο Δημοτικό Ηγουμενίτσας. Και ολόκληρη την επιτροπή αγώνα Πέρδικας. Όπως και τον Παύλο Αλεξίου που έχει δέσει το όνομά του με το κίνημα για τη σωτηρία του Καλαμά.
Είπα λίγους μόνο από τους πολλούς που πρόλαβα να γνωρίσω στο μικρό διάστημα που ζω εδώ. Και τους ξεχώρισα για το τεράστιο έργο που κάνει ο καθένας στον τομέα του. Και διακρίνεται ταυτόχρονα για τον εθελοντικό του χαρακτήρα. Με κίνδυνο να αδικήσω άλλους που παρέλειψα αλλά και πόσους πια να γράψω; Αλλά και την παραδοχή πως μου διαφεύγουν πολλοί άλλοι που ακόμη δεν είχα την τιμή να γνωρίσω.
Θα περίμενα λοιπόν από εκείνους που ξέρουν πρόσωπα και πράγματα έναν Θεσπρωτό που διακρίνεται για το έργο του και τον εθελοντισμό του να καλέσουν να μιλήσει. Κι όχι κάποια που ιδέα δεν είχε από Θεσπρωτία. Ναι, είχε πτυχία και μάστερ. Αυτά όμως είναι για το πανεπιστήμιο. Όχι για να αναπτύξεις κίνημα εθελοντισμού.
Δεν είναι οι εμπεριστατωμένες ομιλίες που ανάβουν τη σπίθα στις καρδιές των ανθρώπων. Αλλά το ζωντανό παράδειγμα εκείνου που μιλάει. Η προσωπικότητά του και το έργο του. Η αύρα που διαχέεται γύρω του. Και βάζει μπουρλότο και στη φωτιά που σιγοκαίει σε άλλους.
Κυρίως όμως είναι η στάση του προς τους άλλους ανθρώπους. Να αναγνωρίζει το τόσο δα καλό που ο καθένας έχει να δώσει. Να μην υποτιμά την προσφορά κανενός. Γιατί ακριβώς εκεί στηρίζεται ο εθελοντισμός. Στο λίγο που μπορεί και θέλει να δώσει ο κάθε άνθρωπος για να γίνει ο κόσμος καλύτερος. Και με αγνές προθέσεις. Όχι με σκοπιμότητες ούτε με αυτοπροβολή.
Ο άλλος εθελοντισμός, των επωνύμων και των χορηγών, των δεξιώσεων και των επιτελείων, κινείται στον αντίποδα. Το πόπολο από τη μια και η μπουρζουαζία από την άλλη. Ο άνθρωπος του μόχθου και του μεροκάματου από δω, εκείνος που ψάχνει να γεμίσει τον ελεύθερο χρόνο του απέναντι. Ποιο κοινό σημείο αναφοράς να βρουν τα δυο άκρα αντίθετα; Και ποια κοινή συνισταμένη δράσης;
Όχι πως δεν εγκλωβίζονται και άνθρωποι με αγνές προθέσεις σε τέτοιες καταστάσεις, είτε λέγονται εταιρίες, είτε σύλλογοι κλπ. Ενώ παράλληλα δεν μπορείς από τον ένα να βγάλεις συμπέρασμα για όλο το χώρο που εκπροσωπεί. Ο ρόλος όμως των ΜΚΟ είναι σήμερα λίγο ως πολύ κοινός και γνωστός. Οι περισσότερες εκμεταλλεύτηκαν τον καιρό της παχιάς αγελάδας για να την αρμέξουν. Και τώρα καλούμαστε όλοι οι υπόλοιποι να φτύσουμε αίμα για να βάλουμε στη θέση τους τα λεφτά. Μα οι ΜΚΟ δεν εννοούν να καταλάβουν πως ξόφλησαν. Καλόμαθαν στο μέλι και ψάχνουν τρόπους να συνεχίσουν να το τρυγούν. Έτσι, τώρα που τα κονδύλια περιορίστηκαν, ανακάλυψαν τον εθελοντισμό.
Εκδρομούλες ως δέλεαρ, διαλέξεις με χρυσόσκονη επιστημονικότητας, περιοδικάκια και βιντεάκια ποικίλης ύλης. Και βέβαια σχολεία. Έχουν πέραση στα υψηλά κλιμάκια τα πρότζεκτ στην εκπαίδευση. Άντε και καμία δεντροφύτευση για το θεαθήναι. Και φυσικά πάντα σε αγαστή συνεργασία με τους άρχοντες. Του χρήματος ή της πολιτικής. Αφού από εκεί περιμένουν πόρους για την επιβίωσή τους και γνωριμίες πολύτιμες για τα πάρε - δώσε τους. Κατέρχεται ο άλλος στην πολιτική κονίστρα. Και αραδιάζει ως προσόντα τη συμμετοχή του στις ΜΚΟ. Το ίδιο και στα βιογραφικά εύρεσης εργασίας ή για ανάδειξη σε κάποιο πόστο. Ενώ η Ελευθεροτυπία πριν ένα χρόνο έγραφε σε σχετικό άρθρο για τις ΜΚΟ:
για πολλούς εκπροσώπους του ελληνικού δαιμονίου
οι ΜΚΟ έχουν γίνει επάγγελμα.
Και καλά να το κάνεις επάγγελμα. Αλλά ταυτόχρονα να κατηγορείς τους άλλους που σε αντιγράφουν; Πώς να το χαρακτηρίσω αυτό; Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα;
Η ομιλήτρια στο ΠΑΝΘΕΟ την Τετάρτη αυτή την πεπονόφλουδα πάτησε. Θεώρησε αυτονόητο πως όλοι έτσι εργάζονται, με τον εθελοντισμό πρόσχημα και από μόδα. Γι' αυτό και εκνευρίστηκε από την αντίδραση στα λεγόμενά της. Δε θίχτηκε απλά από τη διάψευση του ισχυρισμού της. Μα από την αντιπαράθεση της άλλης πλευράς. Του άδολου εθελοντισμού. Που δεν μπαίνει σε καλούπια, δε ζητά ανταλλάγματα. Δεν κατατίθεται σε βιογραφικά, δε χρηματίζεται από κρατικά και διακρατικά ταμεία. Και κυρίως δεν πατρονάρεται. Επιμένει να ανασαίνει ελεύθερα και να φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν. Σαν τα αγριολούλουδα της ελληνίδας γης.
Αυτοί που την προσκάλεσαν δε φρόντισαν να την ενημερώσουν ούτε γι' αυτό; Για το περίεργο κεφάλι των Ηπειρωτών;
Αργότερα, στο σπίτι, που χάρη στο διαδίκτο ανακάλυψα περισσότερα για την ομιλήτρια, κατανόησα πλήρως την αντίδρασή της. Θα τα κρατήσω για μένα. Όπως συνειδητά απέφυγα και την αναφορά στο όνομά της. Τι σημασία έχει το πρόσωπο; Εδώ καυτηριάζουμε τη γενικότερη πληγή από τις ΜΚΟ. Και μάλιστα εκείνες τις ΜΚΟ που παριστάνουν τις ανεξάρτητες από τις κυβερνήσεις, στην πράξη όμως είναι κρατικοδίαιτες και σε μόνιμο αλισβερίσι με τους κυβερνητικούς παράγοντες. Παράσιτα στο άρρωστο κορμί της χώρας, απομυζούν με βουλιμία κάθε μικρογραμμάριο ιχώρ που θα εντοπίσουν. Με ιδιαίτερη αποστολή την εκτροπή των τελευταίων ρομαντικών και ιδεολόγων σε έργα ανώδυνα για το σύστημα και ει δυνατόν και μετουσίωσή τους σε υποστυλώματα της δυσανεξίας και της παθογένειας του συστήματος.
Στα πάγια καθήκοντά τους και οι εμπεριστατωμένες ομιλίες. Ενταγμένες στα πλαίσια της πλύσης εγκεφάλου των πολιτών και κατά τα πρότυπα των ινστρουχτόρων της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης. Κι από την ίδια κρατική μηχανή αντιγράφουν και τα κόκκινα μεροκάματα. Μόνο τα ονόματα αλλάζουν. Οι ινστρούχτορες βαφτίστηκαν επιτελείς των ΜΚΟ και τα κόκκινα μεροκάματα εθελοντισμός. Η ουσία όμως παραμένει αναλλοίωτη. Ο ασφυκτικός έλεγχος όχι μόνο της τσέπης μας αλλά και των συνειδήσεων.
Γι' αυτό και κάθε κινηματική λογική τρομάζει. Γιατί αυτοί δεν ψάχνουν εθελοντές με νου και γνώση. Δεκανίκια αναζητούν. Και τα δεκανίκια ούτε σκέφτονται ούτε αισθάνονται. Μόνο υποβαστάζουν. Όπως κάθε ευσυνείδητο υποζύγιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου