Δυο μήνες τώρα κρατήσαμε ζωντανή τη μνήμη της μεγάλης απεργίας των δασκάλων το περσινό φθινόπωρο. Με τις φωτογραφίες μας στα περιεχόμενα του blog και τίτλο "Πέρυσι τέτοια μέρα", με σχόλια και συνεχείς αναφορές. Όχι για τη μνήμη. Αλλά γιατί τα προβλήματα που έβγαλαν πέρυσι τους εκπαιδευτικούς στους δρόμους του αγώνα, παραμένουν. Και ζητούν λύση. Όχι για τους εκπαιδευτικούς. Για την παιδεία. Γιατί την καλύτερη παιδεία στόχευε και ο δίμηνος αγώνας τους.
Σήμερα, κλείνοντας το αφιέρωμα, όχι όμως και την έγνοια μας για τα προβλήματα της παιδείας, αναδημοσιεύουμε χαρακτηριστικές αναφορές του τύπου της 28ης και 29ης Οκτωβρίου 2006:
Πίσω στις αίθουσες οι δάσκαλοι
ΑΝΤ1 29/10/2006
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ: http://news.pathfinder.gr/greece/news/352876.html
Κανονικά θα χτυπήσει το σχολικό κουδούνι από τη Δευτέρα, καθώς δάσκαλοι και νηπιαγωγοί επιστρέφουν στις αίθουσες, έχοντας όμως στο πρόγραμμά τους νέες απεργίες και συλλαλητήρια. Ύστερα από τη γενική συνέλευση που έγινε την Παρασκευή, η ολομέλεια των προέδρων αποφάσισε να πραγματοποιηθούν δύο 24ωρες απεργίες, στις 3 και 9 Νοεμβρίου, και συγχρόνως πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, όπως ακριβώς είχε εισηγηθεί το διοικητικό συμβούλιο της ΔΟΕ.
.... Ο Γενικός Γραμματέας της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας δήλωσε στον ΑΝΤ1:
"Είμαστε υπερήφανοι, δεν πήραμε τις λύσεις που θέλαμε για αυτό και εάν το κρίνουμε θα επανέλθουμε".
Το αλφαβητάρι των δασκάλων
Από τη Δευτέρα δάσκαλοι και καθηγητές επιστρέφουν στις αίθουσες με την αίσθηση του νικητή και την υπόσχεση για παρατεταμένο αγώνα έστω και με ηπιότερες μορφές.
Βέβαια δεν κατόρθωσαν να κάμψουν την αδιάλλακτη στάση της κυβέρνησης και, έπειτα από 6 εβδομάδες εξαντλητικής απεργίας, απέσπασαν το απειροελάχιστο των οικονομικών και θεσμικών αιτημάτων τους.
Για την ακρίβεια, οι δάσκαλοι χτύπησαν την καρδιά της εισοδηματικής πολιτικής της λιτότητας, αφού τα 1.400 ευρώ που ζητούν είναι το όριο φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν το στόχο τους χωρίς απεργίες συμπαράστασης από ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και άλλους κλάδους εργαζομένων που δεν ακολούθησαν.
Επέτυχαν όμως να αναδείξουν τα προβλήματα της παιδείας και να τεθούν επικεφαλής ενός νέου γύρου κινητοποιήσεων με μαθητές, φοιτητές και πανεπιστημιακούς να βρίσκονται σε θέση μάχης.
Ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά των εξελίξεων, η γενικότερη αναταραχή στην εκπαίδευση εμποδίζει την κυβέρνηση να πανηγυρίζει για το άνοιγμα των σχολείων. Ηδη από τις πρώτες εβδομάδες είχε διαφανεί το αδιέξοδο, ωστόσο οι απεργοί, παρά την οικονομική τους αφαίμαξη, επέδειξαν αποφασιστική στάση, πρωτοφανή στον κλάδο.
Θα μπορούσε η συνδικαλιστική ηγεσία τους να συντονιστεί αποτελεσματικότερα με τους άλλους φορείς της εκπαίδευσης, καθυστερώντας την έναρξη του αγώνα ούτως ώστε να μη συμπέσει η κάθοδος μαθητών, φοιτητών και πανεπιστημιακών με την εξάντληση των ορίων αντοχής των δασκάλων.
Ιδίως με την ΟΛΜΕ που προγραμμάτιζε την κορύφωση των δικών της κινητοποιήσεων περί τα μέσα Νοέμβρη και ακολούθησε με 3ήμερες απεργίες χωρίς την ανάλογη ένταση.
Καθοριστική για το άνοιγμα των σχολείων ήταν η... επικοινωνιακή συνάντηση των απεργών με τον πρωθυπουργό, που επέλεξε το κατάλληλο «τάιμινγκ» να προσφέρει διέξοδο χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα.
Λήφθηκε επίσης υπόψη η αναστάτωση των γονιών, η πλειονότητα των οποίων συμπαραστάθηκε στην απεργία και των μαθητών που δεν έχουν αρχίσει η σχολική χρονιά.
Μετά το άνοιγμα των δημοτικών, το ζητούμενο είναι η αναπλήρωση των χαμένων ωρών για την οποία έχουν δεσμευτεί τόσο το υπουργείο όσο και ο πρόεδρος της ΔΟΕ. Να γίνει αναδιάρθρωση του ωρολογίου προγράμματος βλέπει ο ειδικός γραμματέας του ΥΠΕΠΘ, Κώστας Ράμμας, που, ωστόσο, τονίζει ότι δεν «μπορούμε να το δούμε αν δεν σταματήσουν ολοκληρωτικά οι απεργίες». Ξέροντας τον αντιπαιδαγωγικό χαρακτήρα της επέκτασης του ωραρίου, ιδίως στις μικρές τάξεις, προσανατολίζεται στην κατάργηση της ευέλικτης ζώνης -3 ώρες εβδομαδιαίως- που συγκαταλεγόταν στα αιτήματα της ΔΟΕ. Ορισμένα μαθήματα θα έχουν ασφαλώς προτεραιότητα έναντι άλλων, όπως η Γλώσσα και τα Μαθηματικά, μέτρο που μπορεί να εφαρμοστεί προσφορότερα σε γυμνάσια και λύκεια παρά στα δημοτικά. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις για την αναπλήρωση θα παρθούν σε συννενόηση του υπουργείου με δασκάλους και καθηγητές.
Ρεβάνς καταλήψεων σημειώνεται και στα πανεπιστήμια. Παρά την κινητοποίηση της φιλοκυβερνητικής ΔΑΠ, που στοχεύει στη διάλυση των συνελεύσεων, δεκάδες σχολές ψηφίζουν καταλήψεις.
Σκυτάλη παίρνουν και οι μαθητές από τους εκπαιδευτικούς. Τα 1.000 και πλέον κατειλημμένα σχολεία υπόσχονται σήμερα να δώσουν διαφορετικό χρώμα στις παρελάσεις.
Το κίνημα των καταλήψεων στα σχολεία, παρά τον εφηβικό αυθορμητισμό του και την έλλειψη σαφών αιτημάτων, φουντώνει μέρα με τη μέρα, προβληματίζοντας την κυβέρνηση.
Υπαναχώρηση στο θέμα της αναθεώρησης του επίμαχου άρθρου 16 δεν σηματοδοτεί εκτόνωση της κρίσης, πόσω μάλλον αφού ο πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί ότι η μεταρρύθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα ολοκληρωθεί στην τρέχουσα κυβερνητική θητεία. Φαίνεται ότι η αναταραχή στην εκπαίδευση θα διαρκέσει, καθώς η κυβέρνηση έχει να αντιπαρατεθεί με πολλαπλά μέτωπα.
Μπορεί καθηγητές και δάσκαλοι να αναγκάζονται να επιλέξουν ηπιότερες μορφές, εξακολουθούν όμως να βρίσκονται με το όπλο παρά πόδα. Χωρίς την κάλυψη όλων των κενών σε εκπαιδευτικούς ανοίγουν μεθαύριο τα σχολεία. Επιστρέφουν βέβαια οι απεργοί, αλλά πολλοί μαθητές θα μείνουν χωρίς δάσκαλο. Ψιλά γράμματα φαίνονται όλα αυτά για την υπουργό Παιδείας, αφού η απεργία των εκπαιδευτικών επεσκίασε τις ελλείψεις σε διαδακτικό προσωπικό και τα προβλήματα που δημιουργούν τα νέα βιβλία.
Ωστόσο, το αλφαβητάριο της κρίσης στην εκπαίδευση μένει ανοιχτό. Δεν υπάρχει χώρος για το ωμέγα, τουλάχιστον όσο συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις.
ΔΗΜ. ΝΑΝΟΥΡΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 28/10/2006
Αυτά πέρυσι. Τέτοιες μέρες. Φέτος; Τουλάχιστον μας παρηγορεί που οι μαθητές κρατάνε ζωντανή τη φλόγα του αγώνα για καλύτερη εκπαίδευση. Αλλά... Ας θυμηθούμε τα λάθη που σημειώνει ο Δ. Νανούρης τόσο εύστοχα. Κι ας μην αφήσουμε μόνα τους τα παιδιά στον αγώνα τους. Επιτέλους ας δώσουμε μια φορά αγώνα ενωμένο όλο το μέτωπο Παιδείας. Μόνο έτσι μπορούμε να κερδίσουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου