Μάνα κι αν έρθουν φίλοι μου...


Σε κείνη τη μάνα που απόψε γνώρισα. Την κ. Ισμήνη. Κι ας μην "επόθανε" κανείς. Μόνο τα χρόνια μας. Και τα νιάτα μας.

Και ψάχνουμε τώρα τις μανάδες για να βγάλουμε άκρη. Πού πήγαν και πού σκόρπισαν όλα εκείνα τα κορίτσια που κάποτε μάθαμε μαζί τα πρώτα γράμματα.

Στο Κατάρ. Στο Κατάρ να χτίζεις αεροδρόμια, φιλενάδα... Κι εγώ σε έψαχνα στο Μουσείο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας