Η θρυλική αφίσα του Che
1947: Αρχίζει σπουδές στην Ιατρική.
1952: Ο Che Guevara συμμετέχει στις ταραχές ενάντια στον αργεντινό Πρόεδρο Juan Perón.
1953: Ολοκληρώνει τις σπουδές του. Ταξιδεύει στη Βολιβία και έπειτα στη Γουατεμάλα, όπου συναντά τη Hilda.
1955: Συναντά στο Μεξικό το Fidel Castro.
1956: Συμμετέχει στην κουβανική επανάσταση. Γράφει: "Ήρθα αντιμέτωπος με το δίλημμα της αφιέρωσης στην ιατρική ή το καθήκον του επαναστάτη. Πήρα τα πυρομαχικά και άφησα την τσάντα της ιατρικής."
1958: Καταλαμβάνει τη Santa Κλάρα στο κέντρο της Κούβας στις 28 Δεκεμβρίου. Ο δρόμος προς την Αβάνα είναι τώρα ανοιχτός.
Ernesto Che Guevara και Φιντέλ Κάστρο
1959: Ο Batista εγκαταλείπει την Κούβα την πρώτη μέρα του χρόνου. Οι 3.000 Αντάρτες του Castro έχουν νικήσει έναν ισχυρό επαγγελματικό στρατό 30.000. Ο Guevara μπαίνει στην Αβάνα στις 2 Ιανουαρίου. Παντρεύεται τη δεύτερη σύζυγό του, Aleida. Ταξιδεύει Αφρική, της Ασία και της Γιουγκοσλαβίας. Στις 7 Οκτωβρίου διορίζεται ως διευθυντής του προγράμματος εκβιομηχάνισης Instituto Nacional de Λα Reforma Agraria (εθνικό ίδρυμα αγροτικής μεταρρύθμισης). Μένει στη θέση μόνο μέχρι τις 26 Νοεμβρίου, και γίνεται Πρόεδρος της εθνικής τράπεζας της Κούβας.
1961: Από τον Οκτώβριο του 1960 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1961, ο Guevara περιοδεύει στις σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές χώρες ως μέλος μιας εμπορικής αντιπροσωπείας που επιδιώκει δάνεια και εμπορικές συμφωνίες. Στις 23 Φεβρουαρίου 1961, διορίζεται υπουργός βιομηχανίας στην κουβανική κυβέρνηση. Η βιομηχανική παραγωγή αυξάνεται, οι εισαγωγές μειώνονται και η φορολογική επιβάρυνση μετατοπίζεται στους ανώτερους και μέσους εισοδηματικούς εργαζομένους. Τον Ιούλιο επικρίνει δημόσια τον Castro. Τον Αύγουστο ο Guevara διορίζεται ως μέλος της επιτροπής οικονομικών προγραμματισμού και συντονισμού.
1963: Ο Guevara μεταβαίνει στη Γενική συνέλευση Ηνωμένων Εθνών και δηλώνει ότι η οπλισμένη προσπάθεια είναι η μόνη βέβαια πορεία στο σοσιαλισμό.
1964: Εντάσεις μέσα στην κουβανική κυβέρνηση σε θέματα των οικονομικών πολιτικών. Ταυτόχρονα ο Guevara φλέγεται από επιθυμία να μεταφέρει την επανάσταση και σε άλλα μέρη της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής. Αρχίζει ταξίδια και συναντήσεις με ομάδες ανταρτών σε όλο τον κόσμο και οργανώνει την αλληλεγγύη στους λαούς της Αφρικής, της Ασίας και της λατινικής Αμερικής. Το Μάρτιο αντιπροσωπεύει την Κούβα σε μια διάσκεψη των Η.Ε σχετικά με το εμπόριο και την ανάπτυξη στη Γενεύη. Ταξιδεύει στο Πεκίνο, το Παρίσι, Αλγερία και Μόσχα. Το Δεκέμβριο παρευρίσκεται πάλι στη γενική συνέλευση των Η.Ε. Απευθυνόμενος τη γενική συνέλευση ο Guevara καταγγέλλει το δυτικό ιμπεριαλισμό, επιλέγοντας το Κογκό στην Αφρική ως παράδειγμα της ζημίας που μπορεί να προκληθεί με τη δυτική ανάμιξη στις υποθέσεις των υπανάπτυκτων και πρόσφατα ανεξάρτητων χωρών.
Μόσχα
1965: Συνεχίζει τα ταξίδια σε Κογκό, Γουινέα, την Γκάνα, Αλγέρι, Παρίσι, Τανζανία και Πεκίνο. Η πραγματεία του "σοσιαλισμός και άτομο στην Κούβα", στην οποία διαμορφώνει τη θεωρία του "νέου ατόμου", δημοσιεύεται στις 12 Μαρτίου. Τον Ιούλιο ταξιδεύει στο Κογκό με μια ομάδα κουβανικών εθελοντών για να βοηθήσει σε μια εξέγερση στο ανατολικό μέρος της χώρας. Η εξέγερση, που δεν υποστηρίζεται ευρέως από τους ιθαγενείς, αποτυγχάνει.
Στις 3 Οκτωβρίου, Castro διαβάζει δημόσια μια αποχαιρετιστήρια επιστολή που του έστειλε ο Guevara τον Απρίλιο.
1966: Guevara επιστρέφει στην Κούβα το Μάρτιο, αλλά γρήγορα φεύγει για στην Ουρουγουάη, Βραζιλία, Παραγουάη, Αργεντινή και Βολιβία, όπου και γίνεται ηγέτης μιας κομμουνιστικής ομάδας ανταρτών που προσπαθεί να νικήσει τη στρατιωτική κυβέρνηση της χώρας.
1967: Η ομάδα σημειώνει λίγες νίκες αλλά υπάρχει λιγοστή υποστήριξη από τους ντόπιους. Οι αντάρτες δεν αριθμούν περισσότερους από 50 άντρες και σύντομα οδηγούνται σε ήττα. Αντίθετα ο στρατός έχει τη βοήθεια της CIA.
Στις 8 Οκτωβρίου ο Guevara πληγωμένος συλλαμβάνεται κοντά στο Vallegrande, στα βουνά της κεντρικής Βολιβίας. Οδηγείται στο σχολείο ενός χωριού με άλλους επαναστάτες. Γύρω στο μεσημέρι της άλλης μέρας, 9 Οκτωβρίου 1967, εκτελείται με πυροβολισμούς στο στήθος. Είναι μόλις 39 ετών.
Λίγα λεπτά μετά την εκτέλεση...
Στις 18 Οκτωβρίου ο Castro μπροστά σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους σε πλατεία της Αβάνας πλέκει το εγκώμιο του Guevara.
Ιούλιος του 1995: Εντοπίζεται η θέση του τάφου του Guevara.
Ιούλιος του 1997: Το σώμα Guevara μεταφέρεται στην Κούβα. Στις 17 Οκτωβρίου ενταφιάζεται σε μαυσωλείο στη Santa Κλάρα, τόπο που σημείωσε αποφασιστική νίκη κατά του Batista το 1958. Σε ολόκληρη την Κούβα γιορτάζεται η τριακοστή επέτειος του θανάτου του.
Σήμερα, σαράντα χρόνια από τη δολοφονία του, ο Γκουεβάρα παραμένει σύμβολο εξέγερσης. Οι φωτογραφίες του έχουν γίνει αφίσες και ειδικά στην Κούβα οι μαθητές αρχίζουν κάθε ημέρα το μάθημα λέγοντας:
Γράφτηκε: 3 Οκτώβρη 1965
Πηγή: «Κείμενα», Σύγχρονη Εποχή 1988
Μετάφραση: Χρ. Πάντζου
"Φιντέλ,
Αυτή τη στιγμή θυμάμαι πολλά πράγματα-όταν σε γνώρισα στο σπίτι της Μαρίας-Αντωνίας, όταν μου πρότεινες να σε ακολουθήσω, την ένταση της προετοιμασίας. Μια μέρα ήρθαν και μας ρώτησαν ποιος θα έπρεπε να ειδοποιηθεί σε περίπτωση θανάτου μας. Τότε η συνειδητοποιήσαμε την πιθανότητα αυτή. Αργότερα μάθαμε ότι ήταν αλήθεια, ότι σε μια επανάσταση νικά κανείς ή πεθαίνει (αν είναι πραγματική). Πολλοί σύντροφοι έπεσαν στην πορεία προς τη νίκη.
Σήμερα τα πάντα έχουν ένα λιγότερο δραματικό τόνο, επειδή είμαστε πιο ώριμοι, αλλά το γεγονός επαναλαμβάνεται. Αισθάνομαι ότι έχω κάνει το καθήκον μου προς την Κουβανέζικη επανάσταση, στο έδαφός της, και αποχαιρετώ εσένα, τους συντρόφου, το λαό σου ο οποίος είναι τώρα δικός μου.
Παραιτήθηκα επίσημα από τις θέσεις μου στην ηγεσία του κόμματος, το πόστο μου σαν υπουργός, το βαθμό μου σα διοικητής και την υπηκοότητά μου. Δεν έχω κανένα πια δεσμό νομικά με την Κούβα. Οι μόνοι δεσμοί που έχω είναι άλλης φύσεως-αυτοί που δεν σπάνε όπως οι διορισμοί σε πόστα.
Ανασκοπώντας τη ζωή μου, πιστεύω ότι δούλευα με αρκετή τιμιότητα και αφοσίωση για να εδραιώσω την επαναστατική κατάκτηση.
Το μόνο μου σοβαρό λάθος ήταν το ότι δεν σου έδειξα αρκετή εμπιστοσύνη απ' τις πρώτες στιγμές στη Σιέρα Μαέστρα και το ότι δεν κατάλαβα αρκετά γρήγορα τις ηγετικές και επαναστατικές σου ικανότητες. Έζησα υπέροχες στιγμές δίπλα σου και αισθάνομαι την τιμή να ανήκω στους ανθρώπους σου στις λαμπρές μα λυπημένες μέρες της κρίσης της Καραϊβικής. Λίγοι πολιτικοί είναι στις μέρες μας τόσο λαμπροί όσο εσύ. Είμαι επίσης περήφανος που σε ακολούθησα χωρίς δισταγμό, που ταυτίστηκα με τον τρόπο που σκέφτεσαι και που εκτιμάς τους κινδύνους.
Άλλα έθνη του κόσμου χρειάζονται τις ταπεινές μου προσπάθειες συμπαράστασης. Μπορώ να κάνω αυτό που εσύ δεν μπορείς λόγω της ευθύνης σου στην αρχηγία της Κούβας, και έφτασε ο καιρός να αποχωριστούμε.
Πρέπει να ξέρεις ότι αυτό το κάνω με ανάμεικτα συναισθήματα. Αφήνω εδώ την πιο αγνή μου ελπίδα σαν χτίστης και σαν αγαπημένος αυτών που λατρεύω. Και αφήνω τους ανθρώπους που με δέχτηκαν σα γιο. Αυτό πληγώνει ένα μέρος της ψυχής μου. Μεταφέρω στα πεδία των νέων μαχών την πίστη ότι με δίδαξες, το επαναστατικό πνεύμα του λαού μου, το αίσθημα της εκπλήρωσης ενός απ' τα πιο ιερά καθήκοντα: να πολεμάς όπου και να είσαι τον ιμπεριαλισμό. Αυτό είναι μια πηγή δύναμης και ακόμη, γιατρεύει τις βαθύτερες πληγές.
Δηλώνω για άλλη μια φορά ότι απαλλάσσω την Κούβα από κάθε ευθύνη, εκτός απ' αυτή που προέρχεται απ' το παράδειγμά της. Αν ο θάνατος με βρει κάτω από άλλους ουρανούς, η τελευταία μου σκέψη θα είναι γι αυτό το λαό και ειδικά για σένα.
Είμαι ευγνώμων για τη διδασκαλία και το παράδειγμά σου, στο οποίο θα προσπαθήσω να σταθώ πιστός μέχρι τις τελικές συνέπειες των πράξεών μου. Πάντα ταυτιζόμουν με την εξωτερική πολιτική της επανάστασής μας, όπως και συνεχίζω. Όπου κι αν βρίσκομαι, θα αισθάνομαι την ευθύνη του να είσαι Κουβανός επαναστάτης και σαν τέτοιος θα συμπεριφέρομαι. Δεν λυπάμαι που δεν άφησα τίποτα υλικό στη γυναίκα και τα παιδιά μου. Είμαι ευτυχισμένος που έγινε έτσι. Δε ζητώ τίποτα γι αυτούς γιατί το κράτος θα φροντίσει να έχουν αρκετά για να ζήσουν και να μορφωθούν. Θα είχα πολλά να πω σ' εσένα και το λαό μας, αλλά αισθάνομαι ότι είναι άχρηστα. Οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν αυτό που θα ήθελα και δεν υπάρχει λόγος να ξοδεύω σελίδες.
Πάντα μπροστά για τη νίκη!
Πατρίδα ή θάνατος!
Σε αγκαλιάζω με όλο τον επαναστατικό μου ζήλο."
"Hasta Siempre"
Scritta da Carlos Puebla nel 1965 prima della partenza del "Che" per la Bolivia, è la canzone sulle sue gesta più conosciuta nel mondo!!!
Aprendimos a quererte
desde la historica altura
donde el sol de tu bravura
le puso cerco a la muerte.
Aqui se queda la clara,
la entrañable transparencia
de tu querida presencia,
comandante Che Guevara.
Tu mano gloriosa y fuerte
sobre la historia dispara,
cuando todo Santa Clara
se despierta para verte.
Aqui …
Vienes quemando la brisa
con soles de primavera
para plantar la bandera
con la luz de tu sonrisa.
Aqui ...
Tu amor revolucionario
te conduce a nueva empresa,
donde esperan la firmeza
de tu brazo libertario.
Aqui ...
Seguiremos adelante
como junto a ti seguimos
y con Fidel te decimos:
"Hasta siempre, Comandante!"
Aqui ...
Κομαντάντε Τσε Γκεβάρα... Σύντροφε πιστέ στα φλογισμένα χρόνια της νιότης. Και σύμβολο αιώνιο του ανθρώπου που επιλέγει τη διαρκή επανάσταση... Κοιμήσου ήσυχα τον αιώνιο ύπνο. Έκανες το καθήκον σου. Κι ο σπόρος σου ρίζωσε βαθιά. Στις καρδιές και στα όνειρα. Στις ελπίδες και στις χρυσές πραμάτιες του μέλλοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου