Ουραγός παραμένει η παιδεία μας σε χρηματοδότηση

Σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα πρόσφατα, η παιδεία της χώρας μας παραμένει ουραγός σε χρηματοδότηση στη λίστα με τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου.



ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ



Ακόμη και η γειτονική μας Τουρκία ξοδεύει περισσότερα για την εκπαίδευση των παιδιών της! Ενώ η Ελλάδα, το λίκνο όπως μας αρέσει να βαυκαλιζόμαστε του σύγχρονου πολιτισμού, φαίνεται να τοποθετεί πολύ χαμηλά στις προτεραιότητές της τη μόρφωση των νέων της και το ενδιαφέρον για το μέλλον της χώρας.


Τα στοιχεία αυτά, που προέρχονται από επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) και όχι από κανέναν τυχάρπαστο που προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις, έρχονται να κατακεραυνώσουν όλους εκείνους που ισχυρίζονται ότι κάνουν το καλύτερο για τα σχολεία της χώρας. Κανένα καλύτερο δεν μπορεί να συμβεί όσο συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση. Καμιά προσπάθεια βελτίωσης να προκόψει αν δε δοθούν χρήματα. Δει δε χρημάτων, όπως έλεγαν οι σοφοί παλαιοί έλληνες.


Ας αφήσουν λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα πως τάχα και καλά τους φταίει που δεν υπάρχει ανταγωνισμός για το ελληνικό δημόσιο σχολείο και γι' αυτό έχει τα χάλια του. Αυτό που δεν υπάρχει είναι χρήμα για να καλύψει το σχολειό ακόμη και τις βασικές του ανάγκες. Τα λειτουργικά του έξοδα.


Αρχή της νέας σχολικής χρονιάς, και πολλά διδακτήρια παρουσιάζουν σημαντικά προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής. Πότε επιτέλους θα γίνει αποδεκτό ότι θα πρέπει να αξιοποιείται η θερινή περίοδος από τις τεχνικές υπηρεσίες των Δήμων για τη σωστή συντήρηση των σχολείων; Πότε θα σταματήσει το χάλι να παρεμποδίζουν τα συνεργεία το μάθημα για να διορθώσουν τα σπασμένα τζάμια και τα ξεκολλημένα κάγκελα; Για να βάψουν τις αίθουσες και τους πίνακες; Για να συνεφέρουν τα χαλασμένα φώτα; Τις βουλωμένες τουαλέτες; Τις βρύσες που δε βγάζουν νερό; Και τους τοίχους που μπάζουν μέσα στην τάξη τα νερά της βροχής;


Φυσικά, παιδεία δεν είναι μόνο τα κτίρια. Δε φτάνουν οι τοίχοι και τα παράθυρα για να κάνεις μάθημα. Χρειάζονται πολλά περισσότερα και κοινός παρονομαστής όλων για να τα αποκτήσουμε είναι η αύξηση των δαπανών για την παιδεία. Που χρόνια την ακούμε και ποτέ δε γίνεται. Όλο μας τάζουν πως θα φτάσουμε το 5% και όλο κολλημένοι στο 3, κάτι είμαστε. Μια ζωή η παιδεία αποπαίδι του προϋπολογισμού! Κι ας υποτίθεται πως τα παιδιά είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας