Παραμύθι (FF.C διασκευή) live


Αν εμάς μας πήρε χρόνια να καταλάβουμε πως μας παραμυθιάζανε, η νέα γενιά, τα νέα παιδιά, τα παιδιά μας... ακούστε τι ακούν. Ακούστε τι έχουν ακούσει για μας. Ακούστε και τι ζητάν: Κάτι αληθινό να το πιστέψουν! Το έχουμε;

Κι εσείς, κύριοι πολιτικοί, που διεκδικείτε την πρώτη τους ψήφο, έχετε κάτι αληθινό να προσφέρετε σ' αυτά τα παιδιά; Έμεινε τίποτε αληθινό; Και για εκείνα και για μας;

Κι αν δεν έμεινε... που το ξέρετε και το ξέρουμε πως δεν έμεινε τίποτε... είστε τουλάχιστον σε θέση να εμπνεύσετε την αναζήτηση αυτού του αληθινού που χάσαμε και τόσο μας λείπει;

Πέστε μου, πόση αλήθεια μπορείτε να αντέξετε; Κι αν δεν ξέρετε, πάρτε τους δρόμους και τις ρούγες και ακούστε τους αληθινούς ανθρώπους να σας μιλούν. Και σταματήστε να μας πουλάτε παραμύθια με θα και θα και θα από τα τελεβίζια. Μπορείτε;

Να σταματήσετε να μιλάτε και επιτέλους να ακούσετε. Να ακούσετε αυτόν τον κόσμο που θέλετε να πιστεύετε ότι εκπροσωπείτε.

Κι εσύ κόσμε. Που κανένας δε σε ακούει. Ύψωσε επιτέλους τη φωνή σου. Ύψωσε τη μόνη φωνή που σου έμεινε. Την ψήφο σου. Και ανάγκασέ τους μια φορά να σε ακούσουν, θέλουνε δε θέλουνε. Μπορείς. Και μπορούμε. Όλοι μαζί μπορούμε. Αυτή είναι η αλήθεια. Κι αυτή την αλήθεια ας μην την ξεχνάμε. Ας μην την πετάμε. Κι ας μην περιμένουμε να μας την προσφέρουν.

Αυτό τουλάχιστον έχει να πει η δική μου γενιά στα νέα παιδιά που διαμαρτύρονται για τα παραμύθια που τους είπαμε. Τα δικαιώματα δε χαρίζονται. Καταχτιούνται. Και η αλήθεια δε φυτρώνει μόνη της μπροστά μας. Θέλει κότσια και άλλα κότσια να την ψάξεις, να τη μάθεις και να τη φέρεις στον κόσμο.

Εσείς είστε η αλήθεια. Μέσα σας είναι η αλήθεια. Γύρω σας και παντού. Μην την περιμένετε. Ξεκινήστε εσείς για να τη συναντήσετε. Όσο δύσκολο και αν είναι αυτό. Όσο και αν πονάει.

Ναι, έχετε δίκιο. Αυτό ακριβώς ξεχάσαμε να σας μάθουμε. Πως πρέπει να κλάψεις πολύ μέχρι να κάνεις τον κόσμο να γελάσει. Ξεχάσαμε πως μόνο ο πόνος είναι δάσκαλος. Κι εσείς είστε τώρα πολύ μεγάλοι για να μάθετε να πονάτε...

Στερνή μου γνώση. Και άγνοια φρικτή που μεγάλωσες μια γενιά στα πούπουλα. Ιδού τώρα το αποτέλεσμα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας