Ένα καλοκαίρι πέρασε, δε στάθηκε...


Φεύγει απόψε το καλοκαιράκι. Δροσοσταλίδες στα φύλλα της καρδιάς οι εικόνες που μας χάρισε. Μια βαρκούλα στη Μαλτεζάνα της Αστυπάλαιας. Συνονόματη του νησιού της...


Από την άλλη άκρη της Ελλάδας, τη Θεσπρωτία, και τον κήπο του πατέρα, η ανθισμένη λεπτομέρεια...


Και τα αγαπημένα βουνά του τόπου μου. Τα καταπράσινα θεσπρωτικά βουνά. Ανθισμένα ακόμη και το καλοκαίρι.


Αχέροντας. Ο αρχαίος ποταμός μας. Παιγνίδια του νερού για μικρούς και μεγάλους...


Αστυπαλιά. Λιβάδι. Ο φοίνικας της κυρίας Ειρήνης...


Λιβάδι Αστυπάλαιας. Το δειλινό...


Κι αντίστροφα: Λίγο πριν την ανατολή στο παλιό λιμάνι της Αστυπάλαιας


Το μεγαλείο της ανατολής

Αστυπάλαια φυσικά...

Η μαγεία του λευκού

Αστυπάλαια πάντα...


Καφενεδάκι στο Λιβάδι της Αστυπάλαιας



Στενό Αστυπάλαιας


Περιμένοντας την ανατολή στο κάστρο της Αστυπάλαιας


Νάτος πετιέται αποξαρχής...

Τριγυρίζοντας στα χαλάσματα του κάστρου και στα τυλιγάδια του χρόνου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας