Και πέμπτο βράδυ χωρίς νερό η Ηγουμενίτσα

Νερό; Ποιο νερό;

Πάλι χωρίς νερό. Ένα ακόμη βράδυ και δη καλοκαιρινό με τη βρύση να βγάζει αέρα.

Μόνο που η ΔΕΗ είναι γνωστό ότι ανέστειλε την απεργία της. Κι έτσι τώρα ξέρουμε στα σίγουρα ότι δεν οφείλεται στην απεργία της ΔΕΗ.

Έσπασε λέει το εξωτερικό δίκτυο. Και κάποια σχέση λέει έχει που η ΔΕΗ απεργούσε τις προηγούμενες μέρες. Τι να πω κι εγώ; Δεν είμαι τεχνικός. Ένας απλός άνθρωπος είμαι που νόμιζω ότι ζω σε χώρα της Ευρώπης αλλά μάλλον είμαι στην ίδια μοίρα με εκείνους που τόσα χρόνια λυπόμουν, στην Αφρική και στον Τρίτο κόσμο, γιατί δεν έχουν νερό.

Θα έρθει λέει το πρωί. Κατά τις 7. Μάλιστα. Πάντα έτσι γίνεται. Τη νύχτα το νερό κόβεται και ως δια μαγείας επανέρχεται τα ξημερώματα. Εκτός από την πρώτη από τις πέντε νύχτες τις χωρίς νερό - σε διάστημα δέκα ημερών, σημειώστε - που και το πρωί χωρίς νερό μείναμε. Γιατί ήταν μεγάααααααλη η βλάβη.

Τώρα μάλλον θα είναι μικρή. Και υποθέτω πως τα συνεργεία θα δουλέψουν όλη νύχτα. Πώς αλλιώς θα έρθει το νερό το πρωί;

Αλλά και πάλι μπερδεύομαι. Πώς ξέρουν ότι στις 7 το πρωί θα έχουν τελειώσει; Και θα έχουμε νερό; Ε;;;

Στο κάτω κάτω να σου πω την αλήθεια δε με νοιάζει. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι ότι τις μισές νύχτες τις τελευταίες δέκα μέρες δεν έχουμε νερό.

Κι επειδή αυτό δεν αντέχεται, όταν γυρίσω από την Αθήνα - ναι επιτέλους πάω στον πολιτισμό και θα μείνω, σας το λέω, τρεις ώρες μέσα στη μπανιέρα να βγάλω το άχτι μου! - είμαι να παραγγείλω βαρέλι. Αυτό κάνουν όλοι εδώ γι' αυτό και δε μιλάνε. Έχουν βαρέλια. Ντεπόζιτα. Και για τον ίδιο λόγο οι υπόλοιποι ξεμένουμε από νερό ακόμη πιο συχνά. Γιατί όταν το νερό επανέλθει τρέχει διαρκώς η σωλήνα να γεμίσει και τα βαρέλια. Να έχουν για την επόμενη διακοπή.

Κρίμα. Μα την αλήθεια κρίμα. Σε έναν τόπο με τόσα νερά να υπάρχει τέτοιο τεράστιο πρόβλημα και να λέμε το νερό νεράκι.

Δε λέω πως φταίει ο χι ή ο ψι. Μου ζήτησε και ο κ. Τριανταφυλλίδης απόψε να δείξω κατανόηση. Και ναι, έχω πια συνηθίσει με τόσα που μας έχουν βρει να δείχνω κατανόηση γιατί αλλιώς τα δικά μου νεύρα θα σπάσουν. Μου εξήγησαν και στη ΔΕΥΑΗ τις προάλλες ότι πριν από πολύ καιρό δόθηκαν κάποια χρήματα για να γίνουν τα απαραίτητα έργα. Μα τα έργα δεν έγιναν. Και τώρα δε δίνουν δεκάρα για άλλα έργα. Αφού μας έδωσαν, λέει, αλλά έργο δεν κάναμε.

Και επαναλαμβάνω ότι κατανόηση έχω. Νερό όμως όχι. Και αυτό δεν αντέχεται.

Και θέλουμε μετά ανάπτυξη του τόπου. Και θέλουμε τουρισμό. Τρίχες κατσαρές!

Άσε το ανέκδοτο με τους μετανάστες που τους φοβόντουσαν λέει γιατί ήταν βρώμικοι. Εμείς χωρίς νερό τι είμαστε; Και καλοκαιριάτικα; Δε βρωμάμε; Δεν κινδυνεύουμε από δερματικά;

Κι όχι τίποτε άλλο μα τις προάλλες που διαμαρτυρήθηκα για τις πολλαπλές διακοπές νερού έσπευσαν κάποιοι να ανεβάσουν ως και βίντεο για να δείξουν πόσο ακούραστα τρέχει ο υπεύθυνος του Δήμου Ηγουμενίτσας για την ποιότητα ζωής! Και έδειξαν μια ... μπουλντόζα που έκοβε χόρτα στις άκρες των δρόμων. Χαρήκαμε. Αν το κόψιμο των χόρτων είναι η ποιότητα ζωής και η λειψυδρία είναι ασήμαντο θεματάκι, τότε στην πόλη αυτή δεν απουσιάζει μόνο το νερό.

Άσε το άλλο ανέκδοτο. Που μαζεύτηκαν τρεις και ο κούκος, έτσι επιλέξει γράφτηκε στο διαδίκτυο, να κουβεντιάσουν τη μόλυνση των νερών του Καλαμά. Οέοοοοοοοο! Ρε, εδώ η μόλυνση είναι μέσα στα σπίτια μας. Στους νεροχύτες, στις λεκάνες της τουαλέτας, στα πιάτα μας, στα ρούχα μας και στο κορμάκι μας το ίδιο.

Σας το λέω. Θα πάω στην Αθήνα και θα ανοίξω όλες τις βρύσες του διαμερίσματος να τρέχουν. Να ακούω τον ήχο και να ευχαριστιέμαι. Και θα βγω και στο μπαλκόνι με το λάστιχο και θα παίζω με το νεράκι σαν παιδί! Ουφφφφφφφ! Τα λέω για να ξεσπάσω την πίκρα μου που αυτή τη στιγμή δεν έχω ούτε σταγόνα. Σαν και τον χαμένο στην έρημο που έχει παραισθήσεις ότι βλέπει λίμνη μπροστά του.