Και για τους μικρούς μας φίλους ή όσους αισθάνονται πάντα παιδιά:
Θέμα της συναυλίας: ΕΡΩΤΑΣ & ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Όπως ανακοίνωσαν σήμερα οι διοργανωτές της συναυλίας στο πρόγραμμα θα λάβει μέρος και μία από τις καλύτερες φωνές της Πολυφωνίας, η Κατερίνα Μπελιέρη από τη Χειμάρρα. Η βραδιά προβλέπεται μαγική και αξέχαστη για όσους καταφέρουν να τη χαρούν...
Η εκδήλωση όπως βλέπετε και στην πρόσκληση είναι ένα μουσικό οδοιπορικό στον περιβόλι του κυρ Νίκου, του Νίκου του Γκάτσου.
Ξεναγοί και οδοιπόροι η μουσική παρέα του συλλόγου μας. Προσκεκλημένοι όλοι όσοι λατρεύουν τέτοια οδοιπορικά...
Η διαδρομή περιλαμβάνει μουσική αλλά και λόγο. Σας δίνουμε και το χάρτη για να βρείτε πιο εύκολα το περιβόλι του κυρ Νίκου. Η είσοδος είναι δωρεάν αλλά προαπαιτούμενο είναι η καλή διάθεση για ένα όμορφο παρεΐστικο απόγευμα. Για το βράδυ, κάποιο στέκι της περιοχής θα βρεθεί για να συνεχίσουμε...
Σας βεβαιώνω πως όχι εγώ...Ποιος είδε ψάρι στο βουνό
και θάλασσα σπαρμένη,
ποιος είδε κόρη λυγερή
στα κλέφτικα ντυμένη:
Τέσσερις χρόνους περβατεί
μ’ αρματολούς και κλέφτες,
κανείς δε την εγνώρισε(ν)
από τη συντροφιά της.
Και μιαν αυγή και μια λαμπρή,
μια ‘πίσημη(ν) ημέρα,
βγήκαν να παίξουν το σπαθί,
να ρίξουν το λιθάρι,
κόπηκε τ’ ασημόκουμπο
κι εφάνη το βυζί της.
Κανένας δεν την λόγιασε
από τα παλικάρια,
μον’ ‘να μικρό κλεφτόπουλο,
σκυφτό χαμογελά της:
- Τι έχεις, βρε βλάμη, και γελάς,
τι έχεις και χαμοβλέπεις;
- Είδα τον ήλιο πο’ ‘λαμψε
κι έφεξε το φεγγάρι,
είδα και το βυζάκι σου,
που ‘ν’ άσπρο σαν το χιόνι.
- Σώπα, μωρέ κλεφτόπουλο,
μιλιά μη μολογήσεις,
και να σε πάρω ψυχογιό,
βαριά να σε πληρώνω,
για να βαστάς το νταμασκί
και το χρυσό τουφέκι.
- Εγώ δε θέλω ψυχογιός,
βαριά να με πληρώνεις,
να σου βαστώ το νταμασκί
και το χρυσό τουφέκι,
σε θέλω για γυναίκα μου
και άντρα να με πάρεις.
- Ποιος πει το «θέλω» ‘μένανε,
πρέπει και ‘να άξιος,
να ‘ναι πρωτοπαλίκαρο
και κλεφτοπολεμάρχης.
- Το ζήτημά σου είναι βαρύ,
μα ‘ν θέλ’ θα γίνει,
αν θέλ’ ο θεός να αγαπάς,
πρώτος απ’ όλους είμαι.
Δείξε μου που ΄ναι οι φωτιές,
οι σπαθισμοί, τα βόλια
Κι εγώ για την αγάπη σου
θα πέσω πρώτος σ’ όλα.
Μεταγραφή από τo βιβλίο του ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΑΤΣΑΛΙΔΑ "ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ". Το τραγούδι καταγράφεται και στις συλλογές των ΦΩΤΙΟΥ-ΛΥΤΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΥ, ΝΙΚΑ. Περισσότερα στοιχεία για τη βιβλιογραφία του ηπειρώτικου πολυφωνικού τραγουδιού στην ιστοσελίδα μας www.polyphonic.gr. Η τόλμη του θέματος και των στίχων χαρακτηρίζει, σε κάποιο βαβμό, το πολυφωνικό τραγούδι στο σύνολό του. Το σπάνιο μουσικό είδος, το αγριολούλουδο του λαϊκού πολιτισμού μας που επιβίωσε σε τόπους παραμεθόριους, γεωγραφικά και κοινωνικά απομονωμένους διέσωσε μια ματιά συγκριτικά δυσδιάκριτη στο δημοτικό τραγούδι του υπόλοιπου ελλαδικού χώρου, το οποίο συχνά υπάκουσε στην εξέλιξη των ηθικών επιταγών της κοινωνικής εξέλιξης. Η μεταγραφή πραγματοποιήθηκε από το Λουκά Μάκο στο πλαίσιο του προγράμματος "ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ" που υλοποιεί η ΜΚΟ "ΑΠΕΙΡΟΣ". Σχολιασμός Α.Λ.
Ο Δεκέμβριος είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του ηλιακού μας έτους, αλλά ο δέκατος μήνας, όπως το λέει και το όνομά του (εκ του λατινικού decem = δέκα), από την πρωτοχρονιά της 1ης Μαρτίου, όταν το έτος των Ρωμαίων ήταν δεκάμηνο.
Στο Αττικό αρχαιοελληνικό ημερολόγιο ήταν ο έβδομος μήνας και ονομαζόταν «Ποσειδεών» ή «Ποσειδών» (16 Δεκ. – 15 Ιαν.), προς τιμήν του θεού της θάλασσας Ποσειδώνα. Αυτόν τον μήνα σύμφωνα με τις δοξασίες των Αρχαίων Αθηναίων, ο Ποσειδώνας με την Τρίαινά του, το σύμβολο της δυνάμεως και εξουσίας, συντάρασσε τις θάλασσες και προκαλούσε μεγάλες τρικυμίες όταν θύμωνε μαζί τους γεγονός που φοβούνταν ιδιαίτερα για τα ταξίδια τους οι ναυτικοί.
Ως προς την πλευρά της αυστηρότητας ο Ποσειδών μπορεί να συσχετιστεί ως θαλασσινός θεός –προστάτης της θάλασσας– με τον δικό μας Άγιο Νικόλαο, ο οποίος τον αντικατέστησε στην πίστη του λαού. Οι Χριστιανοί ναυτικοί μας θεωρούν ότι οι δύσκολες ώρες της θάλασσας οφείλονται στον θυμωμένο άγιο Νικόλαο που είναι αγριεμένος μαζί τους. Για να τον εξευμενίσουν ρίχνουν στα τρικυμισμένα νερά λάδι από το καντήλι του Αγίου, κόλλυβα από αυτά που στέλνουν στην εκκλησία την ημέρα της γιορτής του, ψίχουλα, άρτο ή και μια μικρή εικόνα του. Τα σκορπούν στη θάλασσα και λέγουν: «Αϊ Νικόλα μου, και πάψε την οργή σου!»
Μία «σύγχρονη» ναυτική παράδοση για τον Αϊ Νικόλα τον Κυβερνήτη απ’τη θαλασσινή Μάνη:
Βιβλιογραφία
Οι άντρες του Χλωμού. Από την "απέκει Ήπειρο"... | απόσπασμα Πολύτσαν... |
Από το Φόρουμ αναδημοσιεύουμε και όσα
σχετικά διαβάσαμε για την αποψινή βραδιά:
Στην τελευταία συναυλία της ΧΑΟΝΙΑΣ στην "ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ", φθάνοντας στο δέκατο τραγούδι του πρώτου μέρους συνειδητοποιήσαμε ότι όλα αυτά τα τραγούδια προέρχονταν από την Πολύτσανη, το Χλωμό, τα δύο χωριά του Άνω Πωγωνίου. Τραγούδια από τα πιο αγαπημένα μας. "πέρα σε κείνο το βουνό", "ποια είναι εκείνη που κατεβαίνει". "κόρη που πανεις για νερό", "βοσκοπούλα καθισμένη στην ακρογιαλιά", "τα χιόνια χιόνια περπατώ", "φράγκα φράγκα, φραγκοπούλα", "σε περικαλώ βοριά μου", "μωρέ βασιλικέ μου", "άσπρη κατάσπρη βαμβακιά", "κίνησα να ρθώ το βράδυ", "κάτω στο ρέμα το βαθύ", "πέρασα από να γεφύρι", "καρδιά με δεκαοκτώ κλειδιά", "εψές με την αστροφεγγιά", "εψές προψές απέρασα", είναι μερικά μόνο από τα τραγούδια που μάθαμε να τραγουδούμε ακούγοντας τους ομίλους του Άνω Πωγωνίου. Η πρώτη μας εκδήλωση, 3 Αυγούστου 1998 στο Πολύδροσο Θεσπρωτίας, με Πολυτσανίτες ήτανε. Μερικά από τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα στο είδος από το Άνω Πωγώνι ήτανε- όπως ο Παντελής Μάκος, ο Βαγγέλης Καρέτσος, ο Κώστας Λώλης. Ένας από τους καλύτερους κλώστες του πολυφωνικού τραγουδιού από το Χλωμό είναι. Όταν ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου μας πρότεινε να τραγουδήσουμε στο "Βραχνό Προφήτη" φτάσαμε στο σπίτι του στη Λάρισα για να του αντιπροτείνουμε αυτό τον κλώστη. Τόσο πολλοί οι λόγοι που περιμένουμε απόψε τη συναυλία στην "ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ". Τόσο μεγάλη η χαρά μας και η προσμονή μας. Μια συναυλία που κανείς φίλος του πολυφωνικού τραγουδιού δεν πρέπει να χάσει! Οι φίλοι του φόρουμ ας το διαδόσουν σε άλλους φίλους, το ΧΛΩΜΟ και η ΠΟΛΥΤΣΑΝΗ δεν λένε τίποτε ως ονόματα στις στήλες των εκδηλώσεων των εφημερίδων, που νάξεραν...
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς στην ΑΛΛΗ ΟΧΘΗΠΕΤΡΟΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ Ήπειρος
Στιγμιότυπο της περσινής μεγάλης απεργίας
Ζόρικη εποχή!
Ο πόλεμος έχει αρχίσει από καιρό. Όμως φτάνει στην πόρτα του καθενός διαφορετική μέρα, διαφορετική βδομάδα, άλλον μήνα, ενίοτε και άλλη χρονιά…
Αλλά, φτάνει…
Στα νηπιαγωγεία, όπου η υποχρεωτική μονοετής φοίτηση, μετατρέπεται σε κερκόπορτα για τη νεκρανάσταση της «αποκέντρωσης», για το πέρασμα τμήματος της εκπαίδευσης στου δήμους με «τις οικείες συμβάσεις» όπως λέει η τροπολογία της κυβέρνησης της Ν.Δ., εφαρμόζοντας τους νόμους 2280 & 2240 του ΠΑΣΟΚ.
Εκεί που οι ιδιώτες θησαύρισαν αφού τα νήπια και τα προνήπια δεν «χωρούσαν» στο δημόσιο νηπιαγωγείο. Μόνο φέτος 35.000 περίπου νήπια παραπάνω στους εμπόρους της παιδείας.
Εκεί που το ωράριο, χρόνο με το χρόνο αυξάνεται, μόνο φέτος, 2,5 ώρες παραπάνω την εβδομάδα.
Στα δημοτικά, όπου τα «νέα βιβλία» κουβαλάν όλη της σκουριά της ταξικότητας στην εκπαίδευση, εντατικοποιούν την εκπαιδευτική διαδικασία, τεμαχίζουν τη γνώση σε θραύσματα πληροφοριών, «κατεβάζουν» την ύλη από μεγαλύτερες σε μικρότερες τάξεις εντείνοντας και εσωτερικοποιώντας την αποτυχία σε ολοένα και μικρότερη ηλικία.
Εκεί που τέλος Νοέμβρη τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό βασιλεύουν - ποιος νοιάζεται τώρα για την αναπλήρωση τόσων χιλιάδων χαμένων ωρών εξαιτίας της αναλγησίας της κυβερνητικής πολιτικής ;
Εκεί που οι σχολικές επιτροπές βουλιάζουν στη λιτότητα εξαιτίας της περικοπής ακόμα και αυτών των πενιχρών επιχορηγήσεων. Εκεί που και ο νέος προϋπολογισμός καταδικάζει σε οικονομικό στραγγαλισμό την όποια δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση.
Εκεί που οι νέοι διευθυντές της «συνέντευξης» θα κληθούν να γίνουν managers αλλά και αξιολογητές, όπως δήλωσε ο νέος υπουργός Παιδείας στην Κ.Ε. της Ν.Δ.
Στην εργασία, όπου ο μισθός εξανεμίζεται πριν καν ζεστάνει το πορτοφόλι μας, η λιτότητα αναγάγεται σε οικονομικό σύνταγμα, σε μόνιμο καθεστώς, όταν δίπλα μας τα κέρδη των επιχειρήσεων μόνο εξαιτίας των αυξήσεων των τιμών στα είδη λαϊκής κατανάλωσης εκτοξεύονται στα ύψη. Οι αριθμοί της οικονομίας τους ευημερούν - οι εργαζόμενοι λιμοκτονούν.
Εκεί που η σταθερή και μόνιμη δουλειά γίνεται η εξαίρεση, όταν οι ωρομίσθιοι, οι εργαζόμενοι των 7 ευρώ την ώρα γίνονται ο κανόνας των προσλήψεων στα σχολεία.
Εκεί που η παράταση του σχολικού - εργασιακού ωραρίου των μαθητών, γίνεται το όχημα για την ελαστικοποίηση και την αύξηση των ωρών παραμονής των εκπαιδευτικών στα σχολεία.
Στην ασφάλιση όπου οι προεκλογικές δηλώσεις του Καραμανλή, «καμιά αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, καμιά μείωση των συντάξεων», μετατρέπονται στο μεγαλύτερο ψέμα. Τη σκυτάλη από τον Αναλυτή, διορισμένο πρόεδρο τη επιτροπής σοφών, πήρε ο υπουργός Απασχόλησης Μαγγίνας, που μίλησε για αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, έως και 39 χρόνια δουλειάς, μείωση των συντάξιμων αποδοχών, όχι μόνο από την εφαρμογή του νόμου Ρέππα του ΠΑΣΟΚ , αλλά και από τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών στο μέσο όρο της δεκαετίας με βάση το 70% αυτού του μέσου όρου. Να δουλεύεις όλο και περισσότερο για όλο και λιγότερα στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
Και από κοντά τα παπαγαλάκια της εξουσίας να εξασκούν την πιο άγρια ιδεολογική τρομοκρατία για τις αντοχές της οικονομίας, τις αντοχές του ασφαλιστικού συστήματος, τις αντοχές της δημόσιας παιδείας.
Για τις αντοχές των εργαζομένων, τις δικές μας αντοχές ποιος θα μιλήσει;
Και από κοντά ο υποταγμένος συνδικαλισμός, ο συνδικαλισμός τύπου ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που έβαλε πλάτη σε όλες αυτές τις αντιδραστικές επιλογές. Σήμερα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, δηλώνει ότι «μπαίνουμε σε περίοδο μακροχρόνιας λιτότητας» - προφανώς όλα τα προηγούμενα χρόνια καλοπερνούσαμε ! Αυτοί δεν μιλούσαν σε ρόλο αριστερού ψάλτη, για τα ιερά και τα όσια της ΟΝΕ – Ε.Ε. όταν η λιτότητα θέριευε, αυτοί δεν μιλούσαν για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας όταν σαν λίπασμα χρησιμοποιούνται τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις μας; Αυτοί δεν ανέχτηκαν – στήριξαν το νόμο Ρέππα στο ασφαλιστικό, δεν αποδέχτηκαν τους νόμους περί «αποκέντρωσης»; Αυτοί δεν ήταν που μας άφησαν μόνους πέρσι στην απεργία, όταν με αίτημα τα 1400 βασικό για όλους μπορούσαν να είχαν ανοίξει και άλλα μέτωπα απεργιακά στην κυβέρνηση;
Για αυτό και η ΔΟΕ δεν μιλάει για την κατάργηση των νόμων για την αποκέντρωση, για αυτό και δεν τολμάει να ζητήσει την κατάργηση του νόμου Ρέππα, για αυτό ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ σε ρόλο «αριστερού» ή «δεξιού» ψάλτη στηρίζουν τις βασικές επιλογές της αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής και της συντηρητικής αντιπολίτευσης.
Στις 26 Νοέμβρη απεργούμε για όλα τα παραπάνω. Όλοι για όλα. Μια πρώτη απεργιακή απάντηση στην αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική, ένα πρώτο καμπανάκι, μετά τους μαθητές και τα πρώτα φοιτητικά συλλαλητήρια, ότι ο κόσμος της μεγάλης απεργίας, ο κόσμος των 6 εβδομάδων αγώνα, είναι εδώ.
Και θα είναι εδώ στη συντηρητική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που θυμίζει λεηλασία, θα είναι εδώ σε κάθε σχέδιο αντιασφαλιστικών μέτρων και νόμων, δηλώνοντας ότι κάτι τέτοιο είναι αιτία απεργιακού αγώνα διαρκείας.
Στις 26 Νοέμβρη απεργούμε για όλα τα παραπάνω. Όλοι για όλα. Αποφασισμένοι να μην αποτελέσει μια ντουφεκιά και μετά όλοι στη σκέπη των προαποφασισμένων κοκορομαχιών τύπου ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις, με τη δημιουργία επιτροπών αγώνα, τον οριζόντιο συντονισμό των Συλλόγων, των Συνελεύσεων, με τον πανεργατικό, πανεκπαιδευτικό συντονισμό, το γενικευμένο απεργιακό μπλακ άουτ, να ανατρέψουμε τα σχέδια κυβέρνησης – Ε.Ε. – ΠΑΣΟΚ – επιχειρήσεων.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 26/11 ΣΤΙΣ 12:ΟΟ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Κάθε φορά που η Παιδεία κατεβαίνει στους δρόμους, το ίδιο σύνθημα:
"Ζει, ζει, ο Τεμπονέρας ζει!
Με Πέτρουλα, Λαμπράκη, μας οδηγεί!"
Γιατί εμείς δεν ξεχνάμε τους νεκρούς μας. Και γιατί τα μνημόσυνα των αγωνιστών γίνονται με νέους αγώνες και όχι με κλάματα.
Σωτήρη, Γρηγόρη, Νίκο...
Αύριο πάλι θα σας αναστήσουμε στους δρόμους της Αθήνας, στους δρόμους του αγώνα. Αιώνια σύμβολα εσείς του ανθρώπου που δε σκύβει το κεφάλι, του ανθρώπου που ξέρει να αγωνίζεται μέχρις εσχάτων για τα ιδανικά του.
Ο πιστός σύντροφος των αγώνων μας, τότε ο Ντικ, τώρα ο Κανέλος...
Αύριο πάλι... Στους δρόμους της Αθήνας παρέα με τον Κανέλο.
Παρέα με τα όνειρά μας για τον κόσμο που δικαιούμαστε...
"περνοδιαβαίνοντας κάτω από τις σημαίες μας
έχοντας κρεμασμένη στο ζερβί του δόντι
μια μικρή πινακίδα:
ΚΑΤΩ ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ!
... είναι καλός Κανέλος!"
Αδέρφια τις μάσκες σας μαζί.
Από χρωματοπωλείο και να είναι άνθρακα. Φτάνει να κλέβουν τον ιδρώτα μας δε θα μας πεθάνουν και με τα ληγμένα χημικά...
Προπύλαια, ώρα 12. Με πανό, με πλακάτ, με ντουντούκες... Και με όλα τα όνειρά μας για έναν καλύτερο κόσμο.
Ένα βίντεο από την περσινή μεγαλειώδη απεργία των δασκάλων. Αύριο επιτέλους το αγωνιστικό μας τραγούδι θα συνεχιστεί στους δρόμους της Αθήνας και της θεσσαλονίκης.
Και θα συνεχίζεται με επιμονή μέχρι να γυρίσουν πίσω όλα τα κλεμμένα στα ταμεία μας.
Και μέχρι η Παιδεία να βρει επιτέλους τη θέση που της αξίζει!
Όλοι στα Προπύλαια στις 12 το μεσημέρι!
Και στη Σαλονίκη, ίδια ώρα, στο άγαλμα του Βενιζέλου!
Το ποτάμι πίσω δε γυρνά!!!!!!
άρθρο 3: “Σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν στα παιδιά… πρέπει να λαμβάνεται πρωτίστως υπόψη το συμφέρον του παιδιού.”
άρθρα 7 & 8: “Το παιδί εγγράφεται στο ληξιαρχείο αμέσως μετά τη γέννησή του… και έχει το δικαίωμα … σε όνομα …εθνικότητα … τη διατήρηση της ταυτότητάς του…”
άρθρο 23: “Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν ότι τα πνευματικώς ή σωματικώς ανάπηρα παιδιά πρέπει να διάγουν πλήρη και αξιοπρεπή ζωή, σε συνθήκες οι οποίες εγγυώνται την αξιοπρέπειά τους …και διευκολύνουν την ενεργό συμμετοχή τους στη ζωή…”
Εάν είστε εκπαιδευτικός, γονιός, επιμορφωτής και θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα δικαιώματα των παιδιών:
Δείτε το αντίστοιχο εκπαιδευτικό υλικό και ζητήστε αυτό που χρειάζεστε!
Μάθετε για τα εκπαιδευτικά προγράμματα που υλοποιούνται σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και προωθούν τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού:
Τα Παιδιά Γράφουν & Ζωγραφίζουντα Δικαιώματά τους
Σχολεία Υπερασπιστές των Παιδιών
Μακάρι τα επόμενα χρόνια που θα έρθουν να μπορέσουν όλα τα κράτη να συμβάλλουν για τα παιδιά!!!
El pueblo unido, jamás será vencido,
el pueblo unido jamás será vencido...
De pie, cantad
que vamos a triunfar.
Avanzan ya
banderas de unidad.
Y tú vendrás
marchando junto a mí
y así verás
tu canto y tu bandera florecer.
La luz
de un rojo amanecer
anuncia ya
la vida que vendrá.
De pie, luchad
el pueblo va a triunfar.
Será mejor
la vida que vendrá
a conquistar
nuestra felicidad
y en un clamor
mil voces de combate se alzarán,
dirán
canción de libertad,
con decisión
la patria vencerá.
Y ahora el pueblo
que se alza en la lucha
con voz de gigante
gritando: ¡adelante!
El pueblo unido, jamás será vencido,
el pueblo unido jamás será vencido...
La patria está
forjando la unidad.
De norte a sur
se movilizará
desde el salar
ardiente y mineral
al bosque austral
unidos en la lucha y el trabajo
irán,
la patria cubrirán.
Su paso ya
anuncia el porvenir.
De pie, cantad
el pueblo va a triunfar.
Millones ya,
imponen la verdad,
de acero son
ardiente batallón,
sus manos van
llevando la justicia y la razón.
Mujer,
con fuego y con valor,
ya estás aquí
junto al trabajador.
Y ahora el pueblo
que se alza en la lucha
con voz de gigante
gritando: ¡adelante!
El pueblo unido, jamás será vencido,
el pueblo unido jamás será vencido...
Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος!
Αφιερωμένο σε όλους τους λαούς του κόσμου που ξέρουν να αγωνίζονται!
