Η λέσχη αυτοκινήτου MG αναδεικνύει την ομορφιά του παλιού δρόμου Ηγουμενίτσας - Ιωαννίνων

Κατ' επανάληψη το ιστολόγιό μας έχει διαμαρτυρηθεί για την εγκατάλειψη των ορεινών χωριών της Θεσπρωτίας που βρίσκονται πέριξ του παλιού εθνικού δρόμου από Ηγουμενίτσα για Γιάννενα.

Αποκορύφωμα η διακοπή των δρομολογίων των ΚΤΕΛ από το δρόμο αυτό. Και που από τον καιρό που ολοκληρώθηκε η Εγνατία ήταν ήδη σπάνια. Τώρα είναι εντελώς ανύπαρκτα. Λες και ο τόπος αυτός δεν ανήκει στη Θεσπρωτία, δεν ανήκει στην Ελλάδα. Κι ακόμη λες και δεν πρόκειται για ακριτική περιοχή που αντιμετωπίζει και τις διαρκώς επαναλαμβανόμενες προκλήσεις των Τσάμηδων.

Τα είπαμε, τα ξαναείπαμε, αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Τα ΚΤΕΛ είναι σου λένε ιδιωτική επιχείρηση και δεν μπορούν να κρατάνε ένα δρομολόγιο που οικονομικά δεν αποδίδει! Ενώ είναι βέβαιο (;) πως τα ΚΤΕΛ δεν έχουν ποτέ επιδοτηθεί από το κοινό ταμείο του ελληνικού λαού. Μόνο με χρήματα των μετόχων της επιχείρησης κινούνται! Οπότε γιατί να εξυπηρετήσουν μια άγονη γραμμή;

Τέτοιες "βλακείες" τις κάνουν μόνο οι εφοπλιστές για τα μικρά νησάκια του Αιγαίου. Υποχρεωμένοι από ειδικές ρήτρες των συμβολαίων που κάνουν για τα μεγάλα νησιά. Θα βγάλεις σου λέει το κράτος χρήματα εξυπηρετώντας τη Νάξο; Ε, θα στείλεις κι ένα καραβάκι να εξυπηρετήσει και τη μικρούλα Αστυπάλαια.

Τα ΚΤΕΛ όμως έχουν τον τρόπο να αποφεύγουν τέτοιες ρήτρες. Κι έτσι κρατάνε μόνο τα δρομολόγια - φιλέτα και αδιαφορούν παντελώς για τους υπόλοιπους κατοίκους του τόπου. "Να πάρετε ταξάκι", αυτό συμβουλεύουν όποιον φουκαρά ρωτήσει πώς αυτοί οι υπόλοιποι θα πάνε στα χωριά τους!

Να πάρει δηλαδή ταξάκι η γιαγιά με τη σύνταξη των 3,60. Για να πάει στο παζάρι να ψωνίσει και στο γιατρό να γράψει φάρμακα. Αλλιώς ας κόψει το λαιμό της γιατί έτσι κι αλλιώς βάρος είναι στην εθνική οικονομία. Που επιμένει να ζει και να λαμβάνει σύνταξη!

Να πάρει ταξάκι και ο φοιτητής που θέλει να επισκεφθεί τους γονείς του. Αλλιώς να κάτσει στ' αβγά του και στην πόλη που σπουδάζει και να αφήσει αυτά τα κουτσοχώρια να ρημάξουν τελείως.

Ταξάκι και ο εργαζόμενος που αδυνατεί να επιβιώσει στο χωριό κι έχει μετακομίσει σε κάποιο γειτονικό αστικό κέντρο. Τι το θέλει να πεταχτεί στο χωριό; Και μάλιστα σε χωριό που όλοι οι άλλοι έχουν σβήσει από το χάρτη;

Ταξάκι όμως δε θα πάρει ο περαστικός από τον τόπο και ο τουρίστας. Για να δει αυτή τη διαδρομή. Τις εμορφιές της και τα αξιοθέατά της. Θα μπει στο λεωφορείο του ΚΤΕΛ και θα περάσει από την Εγνατία χάνοντας την ευκαιρία να γνωρίσει έναν πανέμορφο τόπο.

Έλα μου ντε που αυτόν τον πανέμορφο τόπο τον οποίο οι ντόπιοι άρχοντες και προύχοντες επιμένουν να αδικούν, ευτυχώς υπάρχουν άλλοι που και τον θαυμάζουν και έμπρακτα τον αναδεικνύουν:


http://thesprotia-news.blogspot.com/2011/06/blog-post_3215.html

Η Ιταλική Λέσχη MG με συνδιοργανώτρια την Ελληνική λέσχη Κλασικών MG διοργανώνει διεθνή περιήγηση στην Ήπειρο και στη Βόρεια Ελλάδα μεταξύ 25 Ιουνίου και 2 Ιουλίου 2011, με κλασσικά οχήματα MG. Η περιήγηση στην Ήπειρο θα ξεκινήσει από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, το πρωί του Σαββάτου 25 Ιουνίου. Η πομπή αναμένεται να φτάσει στα Ιωάννινα περίπου στις 12 το μεσημέρι,[...]



Η Λέσχη λοιπόν αυτή δεν ακολούθησε την Εγνατία! Αλλά τον παλιό εθνικό δρόμο. Από κει προτίμησαν να ταξιδέψουν από την Ηγουμενίτσα ως τα Γιάννενα. Ίσως και γιατί, όπως διαβάσαμε στο παραπάνω ιστολόγιο:


Τα πληρώματα είναι άνθρωποι ανωτέρου μορφωτικού, κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου που προέρχονται όχι μόνον απ’ όλη την Ευρώπη, αλλά και άλλους ηπείρους.



Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήρθαν ως εδώ ούτε τυχαία ούτε για τουριστικές ατραξιόν. Θέλουν και ξέρουν τα καλύτερα σημεία της διαδρομής. Και τις ξεχωριστές ομορφιές του ελληνικού τοπίου. Γι' αυτό επέλεξαν τον παλιό εθνικό δρόμο και όχι την Εγνατία. Όπως εξάλλου το κάνουν και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι που έρχονται στον τόπο μας με δικά τους αυτοκίνητα ή και ποδήλατα. Όσοι τουλάχιστον καταγόμαστε από κει πάνω και περνάμε τακτικά από τον παλιό εθνικό δρόμο τους συναντάμε συχνά αυτούς τους ταξιδιώτες. Σήμερα, κατεβαίνοντας από Πολύδροσο για Ηγουμενίτσα, συνάντησα και το κομβόι της Λέσχης αυτοκινήτου MG:




Ήμουν ήδη στις στροφές της Πλακωτής ήταν ανταθώθηκα με το περιπολικό που προηγείτο της πομπής. Κι αμέσως μετά ακολουθούσαν πλήθος εκπληκτικά αυτοκίνητα μιας άλλης εποχής:



Η εν λόγω περιήγηση που είναι η δεύτερη του είδους μετά τον διεθνή Γύρο της Πελοποννήσου τον Μάιο του 2005 και θα συμμετέχουν 55 κλασσικά οχήματα εκ των οποίων το 35% θα είναι προπολεμικά, ενώ η πλειοψηφία των υπολοίπων θα είναι κλασσικά οχήματα των δεκαετιών του 1940, 1950, 1960, & 1970.



Το θέαμα σου έκοβε την ανάσα. Λες και ζούσες ταινία κι όχι τη σκληρή πραγματικότητα του δρόμου αυτού που τα τελευταία χρόνια κάνεις χιλιόμετρα να βρεις άλλο αυτοκίνητο...















Η μεγαλύτερη βέβαια μαγεία ήταν τα προπολεμικά. Και με μακράν καλύτερο όλων αυτό εδώ το όχημα:



Κουκλάκι πραγματικό! Να γυαλίζει λες και μόλις χτες βγήκε από το εργοστάσιο! Και να διατυμπανίζει με την παρουσία του πως τα παλιά πράγματα δεν είναι για τα σκουπίδια. Τόσο τα παλιά αυτοκίνητα όσο και οι παλιοί δρόμοι...


Μόνο που για να εκτιμήσει κανείς την αξία των παλιών πραγμάτων θέλει και ανάλογη παιδεία. Όπως χρειάζεται και αγάπη και φροντίδα για να διατηρήσεις την ομορφιά τους, να μην τα αφήσεις να ρημάξουν.


Σε μας φαίνεται πως λείπουν και η παιδεία και η αγάπη. Και περισσεύει η ακηδία και η αμορφωσιά. Πώς αλλιώς να εξηγήσεις την καταδίκη της ορεινής Θεσπρωτίας στην απομόνωση από τη μέρα που ολοκληρώθηκε η Εγνατία; Και τη διακοπή πλέον κάθε δρομολογίου των ΚΤΕΛ από τον παλιό εθνικό δρόμο;


Και μόνο η Δήμαρχος Σουλίου μας έκανε το χατίρι να επαναδρομολογήσει μία φορά στις 15 ένα λεωφορειάκι του Δήμου για τα χωριά αυτά. Και παρά την αρχική άρνηση ότι δεν υπάρχουν λεφτά να προσληφθεί οδηγός. Φαίνεται πως η κ. Σταυρούλα Μπότση - Μπραΐμη εκτίμησε πως είναι αδήριτη αναγκαιότητα να βρεθούν τα λεφτά και να μπει έστω και μια φορά στις 15 συγκοινωνία.


Φυσικά έτσι δε λύνεται το πρόβλημα της τουριστικής ανάπτυξης του τόπου. Μόνο των άπορων και των γερόντων των χωριών. Που αυτό το λεωφορειάκι του Δήμου ήρθε να τους θυμίσει ότι δεν είναι ξεγραμμένοι. Κάποιοι ακόμη τους σκέφτονται και τους πονάνε.


Τον τόπο όμως; Την ανάπτυξή του; Την πονάει κανείς;


Αν ναι, ας λάβει σοβαρά υπόψη το σημερινό γεγονός. Τη διέλευση δεκάδων αυτοκινήτων της Λέσχης MG από τον παλιό δρόμο. Που σίγουρα δεν έγινε τυχαία. Κι ας φροντίσει να δώσει τη δυνατότητα και στους άλλους τουρίστες, που δε διαθέτουν δικά τους μεταφορικά μέσα, να γνωρίσουν και αυτό το πρόσωπο της Θεσπρωτίας και της Ελλάδας. Αυτό το πανέμορφο πρόσωπο της ορεινής Θεσπρωτίας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας