ΑΠΕΡΓΙΑ !
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Στιγμιότυπο της περσινής μεγάλης απεργίας
Ζόρικη εποχή!
Ο πόλεμος έχει αρχίσει από καιρό. Όμως φτάνει στην πόρτα του καθενός διαφορετική μέρα, διαφορετική βδομάδα, άλλον μήνα, ενίοτε και άλλη χρονιά…
Αλλά, φτάνει…
Στα νηπιαγωγεία, όπου η υποχρεωτική μονοετής φοίτηση, μετατρέπεται σε κερκόπορτα για τη νεκρανάσταση της «αποκέντρωσης», για το πέρασμα τμήματος της εκπαίδευσης στου δήμους με «τις οικείες συμβάσεις» όπως λέει η τροπολογία της κυβέρνησης της Ν.Δ., εφαρμόζοντας τους νόμους 2280 & 2240 του ΠΑΣΟΚ.
Εκεί που οι ιδιώτες θησαύρισαν αφού τα νήπια και τα προνήπια δεν «χωρούσαν» στο δημόσιο νηπιαγωγείο. Μόνο φέτος 35.000 περίπου νήπια παραπάνω στους εμπόρους της παιδείας.
Εκεί που το ωράριο, χρόνο με το χρόνο αυξάνεται, μόνο φέτος, 2,5 ώρες παραπάνω την εβδομάδα.
Στα δημοτικά, όπου τα «νέα βιβλία» κουβαλάν όλη της σκουριά της ταξικότητας στην εκπαίδευση, εντατικοποιούν την εκπαιδευτική διαδικασία, τεμαχίζουν τη γνώση σε θραύσματα πληροφοριών, «κατεβάζουν» την ύλη από μεγαλύτερες σε μικρότερες τάξεις εντείνοντας και εσωτερικοποιώντας την αποτυχία σε ολοένα και μικρότερη ηλικία.
Εκεί που τέλος Νοέμβρη τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό βασιλεύουν - ποιος νοιάζεται τώρα για την αναπλήρωση τόσων χιλιάδων χαμένων ωρών εξαιτίας της αναλγησίας της κυβερνητικής πολιτικής ;
Εκεί που οι σχολικές επιτροπές βουλιάζουν στη λιτότητα εξαιτίας της περικοπής ακόμα και αυτών των πενιχρών επιχορηγήσεων. Εκεί που και ο νέος προϋπολογισμός καταδικάζει σε οικονομικό στραγγαλισμό την όποια δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση.
Εκεί που οι νέοι διευθυντές της «συνέντευξης» θα κληθούν να γίνουν managers αλλά και αξιολογητές, όπως δήλωσε ο νέος υπουργός Παιδείας στην Κ.Ε. της Ν.Δ.
Στην εργασία, όπου ο μισθός εξανεμίζεται πριν καν ζεστάνει το πορτοφόλι μας, η λιτότητα αναγάγεται σε οικονομικό σύνταγμα, σε μόνιμο καθεστώς, όταν δίπλα μας τα κέρδη των επιχειρήσεων μόνο εξαιτίας των αυξήσεων των τιμών στα είδη λαϊκής κατανάλωσης εκτοξεύονται στα ύψη. Οι αριθμοί της οικονομίας τους ευημερούν - οι εργαζόμενοι λιμοκτονούν.
Εκεί που η σταθερή και μόνιμη δουλειά γίνεται η εξαίρεση, όταν οι ωρομίσθιοι, οι εργαζόμενοι των 7 ευρώ την ώρα γίνονται ο κανόνας των προσλήψεων στα σχολεία.
Εκεί που η παράταση του σχολικού - εργασιακού ωραρίου των μαθητών, γίνεται το όχημα για την ελαστικοποίηση και την αύξηση των ωρών παραμονής των εκπαιδευτικών στα σχολεία.
Στην ασφάλιση όπου οι προεκλογικές δηλώσεις του Καραμανλή, «καμιά αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, καμιά μείωση των συντάξεων», μετατρέπονται στο μεγαλύτερο ψέμα. Τη σκυτάλη από τον Αναλυτή, διορισμένο πρόεδρο τη επιτροπής σοφών, πήρε ο υπουργός Απασχόλησης Μαγγίνας, που μίλησε για αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, έως και 39 χρόνια δουλειάς, μείωση των συντάξιμων αποδοχών, όχι μόνο από την εφαρμογή του νόμου Ρέππα του ΠΑΣΟΚ , αλλά και από τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών στο μέσο όρο της δεκαετίας με βάση το 70% αυτού του μέσου όρου. Να δουλεύεις όλο και περισσότερο για όλο και λιγότερα στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
Και από κοντά τα παπαγαλάκια της εξουσίας να εξασκούν την πιο άγρια ιδεολογική τρομοκρατία για τις αντοχές της οικονομίας, τις αντοχές του ασφαλιστικού συστήματος, τις αντοχές της δημόσιας παιδείας.
Για τις αντοχές των εργαζομένων, τις δικές μας αντοχές ποιος θα μιλήσει;
Και από κοντά ο υποταγμένος συνδικαλισμός, ο συνδικαλισμός τύπου ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που έβαλε πλάτη σε όλες αυτές τις αντιδραστικές επιλογές. Σήμερα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, δηλώνει ότι «μπαίνουμε σε περίοδο μακροχρόνιας λιτότητας» - προφανώς όλα τα προηγούμενα χρόνια καλοπερνούσαμε ! Αυτοί δεν μιλούσαν σε ρόλο αριστερού ψάλτη, για τα ιερά και τα όσια της ΟΝΕ – Ε.Ε. όταν η λιτότητα θέριευε, αυτοί δεν μιλούσαν για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας όταν σαν λίπασμα χρησιμοποιούνται τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις μας; Αυτοί δεν ανέχτηκαν – στήριξαν το νόμο Ρέππα στο ασφαλιστικό, δεν αποδέχτηκαν τους νόμους περί «αποκέντρωσης»; Αυτοί δεν ήταν που μας άφησαν μόνους πέρσι στην απεργία, όταν με αίτημα τα 1400 βασικό για όλους μπορούσαν να είχαν ανοίξει και άλλα μέτωπα απεργιακά στην κυβέρνηση;
Για αυτό και η ΔΟΕ δεν μιλάει για την κατάργηση των νόμων για την αποκέντρωση, για αυτό και δεν τολμάει να ζητήσει την κατάργηση του νόμου Ρέππα, για αυτό ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ σε ρόλο «αριστερού» ή «δεξιού» ψάλτη στηρίζουν τις βασικές επιλογές της αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής και της συντηρητικής αντιπολίτευσης.
Στις 26 Νοέμβρη απεργούμε για όλα τα παραπάνω. Όλοι για όλα. Μια πρώτη απεργιακή απάντηση στην αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική, ένα πρώτο καμπανάκι, μετά τους μαθητές και τα πρώτα φοιτητικά συλλαλητήρια, ότι ο κόσμος της μεγάλης απεργίας, ο κόσμος των 6 εβδομάδων αγώνα, είναι εδώ.
Και θα είναι εδώ στη συντηρητική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που θυμίζει λεηλασία, θα είναι εδώ σε κάθε σχέδιο αντιασφαλιστικών μέτρων και νόμων, δηλώνοντας ότι κάτι τέτοιο είναι αιτία απεργιακού αγώνα διαρκείας.
Στις 26 Νοέμβρη απεργούμε για όλα τα παραπάνω. Όλοι για όλα. Αποφασισμένοι να μην αποτελέσει μια ντουφεκιά και μετά όλοι στη σκέπη των προαποφασισμένων κοκορομαχιών τύπου ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις, με τη δημιουργία επιτροπών αγώνα, τον οριζόντιο συντονισμό των Συλλόγων, των Συνελεύσεων, με τον πανεργατικό, πανεκπαιδευτικό συντονισμό, το γενικευμένο απεργιακό μπλακ άουτ, να ανατρέψουμε τα σχέδια κυβέρνησης – Ε.Ε. – ΠΑΣΟΚ – επιχειρήσεων.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 26/11 ΣΤΙΣ 12:ΟΟ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου