Προβλήματα στις συνδέσεις adsl της ΟΤΕΝΕΤ

Καλώς ή κακώς έχουμε πλέον συνδέσει τη ζωή μας και τις καθημερινές μας δραστηριότητες με το ίντερνετ. Και όταν κάποια στιγμή πας να το ανοίξεις το ρημάδι και εκείνο σου κάνει τσαλιμάκια, σε πιάνει απελπισία και απόγνωση. Θα μου πεις, είχε και η γιαγιά σου και η μάνα σου κυρά μου ίντερνετ; Πώς κάνεις έτσι;

Κοίτα, τώρα που άνοιξε πάλι μπορώ και να το φιλοσοφήσω... Πως ευκαιρία είναι να κάνουμε και τίποτε άλλο... να μπει και λίγο φρένο στην εξάρτηση και άλλα καθησυχαστικά. Αλλά όση ώρα ήταν κομμένο, μασούσα από νύχια μέχρι σίδερα. Ξέρεις τι είναι να έχεις δουλειά στη μέση και να μένεις στα κρύα του λουτρού;

Μία ώρα το πρωί... και ξανά μία ώρα το βράδυ. Έτσι για να γίνουν τα νεύρα μου κρόσια και να γκαρίζει μέσα μου η γκρίνια του τεχνικού μου... ακόμα στην ΟΤΕΝΕΤ είσαι εσύ;

Ναι, βρε μάστορα. Στην ΟΤΕΝΕΤ. Και σήμερα ήταν η μέρα που πήγα και πλήρωσα και το μπουγιουρντί... Για να μου σπάσουν ακόμη χειρότερα τα νεύρα.

Τους παίρνω στην πρωινή διακοπή... Α, έχουμε ένα προβληματάκι... Αν ως το βράδυ δε φτιάξει, ξαναπάρτε μας!!!

Ευτυχώς λίγο αργότερα έφτιαξε... Υπομονή λέω. Μην κάνεις έτσι. Μηχανήματα είναι. Χαλάνε.

Και ξαφνικά το βραδάκι πάλι τα ίδια. Ξανά μανά τηλέφωνο... Γράψτε αυτό, πατήστε αυτό... Ουδέν αποτέλεσμα. Βρε κοριτσάκι μου της λέω, μπας και έχετε ακόμη τεχνικό πρόβλημα; Γιατί έτσι μου είπε ένας λεβέντης το πρωί που είχα τα ίδια...

Α, ναι, μου απαντά ανόρεχτα. Γενικά σήμερα υπάρχει ένα πρόβλημα.

Αν δεν της έλεγα εγώ για το πρόβλημα, ακόμη εκεί θα με είχε να πατάω ετούτο και το άλλο... Η κατάληξη;

Προσπαθήστε, μου λέει, ξανά αργότερα!!!

Χαρήκαμε. Αυτό το ήξερα και μόνη μου, δεν είχα ανάγκη την τεχνική υποστήριξη!!!

Και προσπαθώ και ξαναπροσπαθώ. Μηδέν στο πηλίκο. Λέω θα τους ξαναπάρω και θα αρχίσω να φωνάζω. Δεν πρόκαμα! Είχαν κιόλας βγάλει ανακοίνωση πως κάποιες συνδέσεις adsl της ΟΤΕΝΕΤ έχουν προσωρινή αδυναμία σύνδεσης και εργάζονται (κάτι νομίζω είπαν και για πυρετωδώς) για να αποκαταστήσουν το πρόβλημα!

Εντάξει, καταλαβαίνω. Σας είπα. Μηχανήματα είναι. Μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Οι παππούδες μου έβγαλαν όλη τη ζωή τους χωρίς ίντερνετ και διάφορα άλλα σάπια...

Αλλά εμείς σήμερα δε ζούμε στην εποχή των παππούδων μας. Και κάτι περισσότερο περιμένουμε... Αν μη τι άλλο μια ειλικρινή ανακοίνωση για το τι συμβαίνει και όχι μισά λόγια...

Για να δούμε; Θα προλάβω να το δημοσιεύσω; Γιατί πάλι το έπιασε το γλυκό του... Αδυναμία αποθήκευσης και άλλα συνοδά συμπτώματα!!!

____________

Και μια και το έβαλα το ζήτημα... Μήπως να δούνε λιγάκι και το ζήτημα της ταχύτητας; Δε θέλω να ξέρω αν φταίει ετούτο ή το άλλο και διάφορες φαιδρές δικαιολογίες. Επιτέλους τη γρήγορη σύνδεση που μου έταξαν θέλω. Και όχι μισή ώρα να ανοίξει η σελίδα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας