Εκεί έξω ξεμύτισε η άνοιξη

Εδώ βροχή. Και συννεφιά. Και εγκληματικότητα στα ουράνια. Και η οικονομία στα τάρταρα. Και η αστυνομία επί ποδός. Και ο κακός μας ο καιρός εν γένει...

Εκεί έξω όμως, λίγο πιο έξω από το ... κλεινόν (τρομάρα του και τρομάρα μας) άστυ, η άνοιξη έχει ξεμυτίσει:











Δεν είχε άρωμα να σκύψω να το μυρίσω

Και βιαζόμουν πολύ για να μείνω δίπλα του πάνω από πέντε λεπτά

Το κοιτάω τώρα με την απόσταση της φωτογραφίας

Το κάθε ταπεινό άνθος στην άκρη της παραλιακής

Το φυτρωμένο τυχαία

Τόσο τέλειο που να σε πονάει η ομορφιά του

Μοιρογνωμόνιο; Εδώ να βάλουμε το μοιρογνωμόνιο και να μετρήσουμε τις άπειρες γωνίες τους και τις ηλίθιες αγωνίες μας...







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας