ΑΝΕΒΑΣΜΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ

ΛΕΥΚΗ ΜΑΓΕΙΑ

Είναι πανέμορφος ο τόπος μας. Η Θεσπρωτία.

Έχει παραλίες. Έχει ποτάμια. Έχει γραφικά χωριουδάκια. Δέντρα και λουλούδια. Αρχαία μνημεία. Πετρόκτιστες εκκλησιές. Και τι δεν έχει.

Όταν όμως χιονίζει επάνω στα βουνά μας, σου κόβεται η ανάσα από την εμορφιά. Σε λέξεις αδύνατον να κλειστεί. Οπότε θα αφήσω τις φωτογραφίες να σας παρασύρουν κι εσάς στη λευκή μαγεία που έντυσε σήμερα τα βόρεια του νομού μας. Και συγκεκριμένα το Πολύδροσο Θεσπρωτίας. Το Βλαχώρι, όπως το έλεγαν παλιότερα, μα που βιάστηκαν να το μετονομάσουν οι άνθρωποι. Αγνοώντας τότε πως το όνομα βλαχώρη ανήκει σε αυτοφυή φτέρη αυτού του τόπου. Και πως χωριό με το όνομα Βλαχώρι δεν υπάρχει πουθενά αλλού.

Κι αν άλλαξε όμως όνομα το μικρό χωριουδάκι, η φύση δεν ξέχασε τις παλιές της συνήθειες. Να σημειώσω μάλιστα ότι η περιοχή του Πολυδρόσου βρίσκεται μέσα στη ζώνη προστασίας του δικτύου Νατούρα 2000, χάρη στη σπάνια χλωρίδα που απαντάται εκεί και ιδιαίτερα στα στενά του Καλαμά.

Δείτε το λοιπόν χιονισμένο, αλλά μην παραλείψετε να το επισκεφθείτε και σε εποχή που να μπορείτε να περπατήσετε στα γύρω δάση, τις ρεματιές, τα λιβάδια και κυρίως κάτω, στις όχθες του ποταμού.

Οι φωτογραφίες αυτές είναι από την είσοδο του χωριού και συγκεκριμένα τη θέση Αγία Παρασκευή. Για να απολαύσετε σε μεγαλύτερο μέγεθος τις φωτογραφίες, αρκεί ένα κλικ πάνω τους με το ποντικάκι σας...

Χιόνια στο καμπαναριό

που Χριστούγεννα σημαίνουν...

Ο άγιος Δημήτριος. Μια εκκλησία πολλών αιώνων και η καρδιά του χωριού. Κάποτε στο χαγιάτι της λειτουργούσε το σχολείο. Μιλάμε για τα τέλη του 19ου αιώνα. Πριν ακόμη η Ήπειρος ελευθερωθεί από τον τούρκικο ζυγό. Πριν λίγες δεκαετίες ο ναός ανακαινίστηκε, χάρη στη στοργή των ξενιτεμένων Πολυδροσιτών, και μάλιστα στα εγκαίνια παραβρέθηκε ο τότε πατριάρχης Αλεξανδρείας.

Η πλατεία του χωριού. Το Μεσοχώρι. Εδώ κάθε καλοκαίρι γίνονται πολλά αυτοσχέδια γλέντια και τα βράδια μπορεί κανείς να απολαύσει τα σουβλάκια του Σωτήρη.

Αυτό ήταν κάποτε το σχολείο. Κτίστηκε με δαπάνη του ιδρύματος Π. Μελά. Όπως και πολλά άλλα σχολεία της χώρας μας, κυρίως νηπιαγωγεία. Στο Πολύδροσο όμως το ίδρυμα χρηματοδότησε το δημοτικό, καθώς νηπιαγωγείο ποτέ δε λειτούργησε εκεί. Δυστυχώς λίγα μόλις χρόνια λειτούργησε το σχολείο αυτό. Το χωριουδάκι ερήμωσε και ελάχιστα παιδάκια έμειναν. Σήμερα υπάρχουν 4 με 5 παιδιά ηλικίας δημοτικού, τα οποία καθημερινά ταξιδεύουν στη Νεράιδα, είκοσι περίπου χλμ από το Πολύδροσο, για να παρακολουθήσουν μαθήματα στο εκεί σχολικό κέντρο.

Τα καλοκαίρια όμως το σχολείο ζωντανεύει και πάλι. Η κοινότητα το έχει μετατρέψει σε στέκι της νεολαίας και ως αργά τη νύχτα ακούγονται οι χαρούμενες φωνές των παιδιών στην παλιά αίθουσα και έξω στην αυλή.

Κι ένα παλιό σπιτάκι του χωριού. Από αυτά που το τζάκι τους δε θα ξανακαπνίσει. Και είναι μια λύπη απέραντη να βλέπεις αυτά τα σπίτια συνεχώς να αυξάνονται. Να σκεφθείτε ότι σήμερα που επισκέφθηκα το χιονισμένο Πολύδροσο, δε συνάντησα μέσα στο χωριό κανέναν άνθρωπο. Μια ομορφιά που δεν υπάρχουν μάτια να τη χαρούν...

_________________________

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΤΕΤΑΡΤΑΚΙΑ

Τι σημαίνει "Κλειστή η Εγνατία"; Μόνο οι ειδικοί επιστήμονες χρωστάνε εξήγηση;

Έβρεξε στην Ήπειρο την περασμένη εβδομάδα. Έβρεξε πολύ.

Για έντονα καιρικά φαινόμενα έκαναν λόγο οι μετεωρολόγοι. Για βιασμό της φύσης και συνακόλουθη αλλαγή του κλίματος οι οικολόγοι.

Πλημμύρισαν τα ποτάμια, πλημμύρισαν τα χωράφια και οι μικροί κάμποι της ηπειρώτικης γης. Όπως ο Καλαμάς στη φωτογραφία μας και ο κάμπος στους πρόποδες της αρχαίας Φανωτής, στο ύψος του χωριού Άγιος Γεώργιος (Ρίζιανη η παλιότερη ονομασία του) και δίπλα στον παλιό δρόμο Ηγουμενίτσας - Ιωαννίνων.

Χαρακτηριστική κι αυτή η εικόνα του φράγματος του Καλαμά, λίγο πριν τις εκβολές του και κοντά στην παραλιακή Σαγιάδα. Με τους τεράστιους όγκους του νερού να γκρεμίζονται θεαματικά δημιουργώντας πλήθος αφρισμένους καταρράκτες...

Το γιοφύρι όμως άντεξε. Όπως άντεξε και η παλιά εθνική οδός Ιωαννίνων - Ηγουμενίτσας. Κατασκευές και τα δύο παλαιών χρόνων και με αρκετές δεκαετίες στη ράχη τους.

Και δεν άντεξε η νεότευκτη Εγνατία οδός!!! Η πολυδιαφημισμένη και χρυσοπληρωμένη από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού. Και παρότι πληρωμένη από τον κρατικό κορβανά, σε συνεχή αναζήτηση επιβολής διοδίων...

Η Εγνατία λοιπόν φάνηκε ανεπαρκής να αντιμετωπίσει έντονα καιρικά φαινόμενα. Και κόπηκε! Σε δύο μάλιστα σημεία. Το ένα, στο τμήμα μετά τα Γιάννενα και πηγαίνοντας προς Μέτσοβο, έχει ήδη αποκατασταθεί. Το άλλο, λίγα μόλις μέτρα μετά τον κόμβο Ιωαννίνων και πηγαίνοντας προς Ηγουμενίτσα, παραμένει μέρες τώρα πλημμυρισμένο! Σε ορισμένα μάλιστα σημεία το ύψος του νερού ξεπερνά λένε το ένα μέτρο!!!!!!!!

Τώρα λέει οι επιστήμονες πρέπει να αναζητήσουν λύσεις!

Και παραθέτουμε την ακόλουθη είδηση:

Προτάσεις για προσωρινή αποκατάσταση της κυκλοφορίας

στην Πεδινή εξετάζει η «Εγνατία Οδός Α.Ε.»

Συντάχθηκε απο τον/την Σοκόλης Νικόλαος - Παρασκευή, 10 Δεκέμβριος 2010 09:15

Προσωρινές λύσεις για την παράδοση του τμήματος της Εγνατίας Οδού από τον κόμβο Ιωαννίνων μέχρι τον κόμβο Νεοχωρίου εξετάζει η «Εγνατία Οδός Α.Ε.» με γνώμονα την ομαλή κυκλοφορία των οχημάτων στον αυτοκινητόδρομο.

Τα έντονα καιρικά φαινόμενα του περασμένου Σαββατοκύριακου είχαν ως αποτέλεσμα το τμήμα να παραμένει κλειστό από το Σάββατο, καθώς λίγα μόλις μέτρα μετά τον κόμβο Ιωαννίνων το οδόστρωμα έχει πλημμυρίσει. Μάλιστα η στάθμη του νερού σε ορισμένα σημεία ξεπερνά και το ένα μέτρο.

Προβλήματα είχαν καταγραφεί και στο τμήμα του αυτοκινητόδρομου από τον κόμβο Ιωαννίνων μέχρι το Μέτσοβο με αποτέλεσμα η κυκλοφορία των οχημάτων να διεξάγεται και από την παλαιά εθνική οδό. Όμως από το απόγευμα της Τρίτης και τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας δόθηκαν κανονικά στην κυκλοφορία.

Σύμφωνα με τον υπεύθυνο της «Εγνατία Οδός Α.Ε.» Θεμιστοκλή Σιόντη, τα συνεργεία ξεκίνησαν ήδη τις εργασίες για να κατασκευάσουν μικρό επίχωμα δεξιά και αριστερά του αυτοκινητόδρομου και στις δύο κατευθύνσεις, ώστε να γίνει στη συνέχεια η άντληση των υδάτων. Ένα ακόμη σχέδιο που εξετάζεται είναι να δοθούν προσωρινές έξοδοι για την εκτροπή της κυκλοφορίας και την ελαχιστοποίηση της ταλαιπωρίας των οδηγών στο τμήμα από τον κόμβο Ιωαννίνων μέχρι την σήραγγα Δωδώνης.

Όπως τόνισε ο κ. Σιόντης, στόχος είναι οι εργασίες αυτές να ολοκληρωθούν τις επόμενες ημέρες, ώστε μετά το Σαββατοκύριακο να δοθεί σε κυκλοφορία και το συγκεκριμένο τμήμα του αυτοκινητόδρομου με κατεύθυνση προς την Ηγουμενίτσα.

Ζητούμενο βέβαια είναι τι θα γίνει από την «Εγνατία Οδός Α.Ε.» για την οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος που οδήγησε στον αποκλεισμό του αυτοκινητόδρομου εξαιτίας της συγκέντρωσης υδάτων. Όπως τόνισε ο κ. Σιόντης, το ζήτημα αυτό θα πρέπει να εξεταστεί και από ειδικούς επιστήμονες το επόμενο διάστημα.

ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ: e-igoumenitsa (από την ίδια πηγή και οι φωτογραφίες από την πλημμυρισμένη και αχρηστευμένη Εγνατία... )

Τώρα να εξεταστεί από ειδικούς επιστήμονες; Δεν έπρεπε αυτό να έχει γίνει πριν σχεδιαστεί καν ο τεράστιος οδικός άξονας της χώρας; Ή μήπως οι κατασκευαστές ξέχασαν ότι βρίσκονται στην Ήπειρο και θεώρησαν πως φτιάχνουν δρόμο στη Σαχάρα;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, κοντά δηλαδή πέντε δεκαετίες, η Ήπειρος παρουσιάζει ακραία καιρικά φαινόμενα και όχι μόνο το χειμώνα. Οι άνθρωποι εδώ έχουν μάθει να ζουν με τη βροχή. Γι' αυτό και οι παππούδες μας τη λάμβαναν σοβαρά υπόψη όταν έκαναν κάποιο έργο. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που ο παλιός δρόμος άντεξε και την πάτησε ο νέος.

Έτσι εκτός από τους ειδικούς επιστήμονες που τώρα θυμήθηκαν να συμβουλευτούν, θα πρέπει θαρρώ να κληθούν και άλλοι ειδικοί να εξετάσουν τα πώς και τα γιατί καταλήξαμε να κλείσει η Εγνατία. Όχι για να δώσουν λύσεις στο συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά για να επιδικάσουν ευθύνες σε όσους από αμέλεια το προκάλεσαν.

Εκτός και δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει "Η Εγνατία κλειστή"...

Ωραία λοιπόν. Να δώσω μερικά παραδείγματα:

Τη Δευτέρα, 6 Δεκεμβρίου 2010, τα παιδάκια ενός σχολείου της Ηγουμενίτσας είχαν προγραμματίσει με τους δασκάλους τους να επισκεφθούν τα Γιάννενα για να παρακολουθήσουν την ωραία θεατρική δουλειά του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων: Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας, του Σαίξπηρ...

Με το κλείσιμο όμως της Εγνατίας έμεινε όνειρο καλοκαιρινής νύχτας η επίσκεψη στο θέατρο. Κι αντί τα παιδιά να δούνε το έργο του Σαίξπηρ, έγιναν τα ίδια πρωταγωνιστές του νέου δράματος. Να χάνουν τη μία και μοναδική τους ευκαιρία μέσα σ' αυτή τη χρονιά να δούνε θέατρο. Εδώ βλέπετε δεν είμαστε Αθήνα και τα πολιτιστικά δρώμενα για παιδιά είναι σπάνια και μονάκριβα...

Τι πρέπει λοιπόν να απαντήσουμε στα παιδιά; Και στην τεράστια απογοήτευση που εισέπραξαν όταν τους ανακοινώσαμε το πρωί της Δευτέρας πως δεν μπορούμε να πάμε στα Γιάννενα; Βεβαίως η κίνηση πραγματοποιείται μέσω της παλιάς εθνικής οδού. Αλλά αυτό σημαίνει στην πράξη πως ένα σχολικό λεωφορείο χρειάζεται διπλάσιο χρόνο να φτάσει από την Ηγουμενίτσα στα Γιάννενα. Άρα ανέφικτο να προλάβουμε αφενός την ώρα της παράστασης και αφετέρου απαγορευτικό για τις δυνάμεις των παιδιών αυτής της ηλικίας να αντέξουν την ταλαιπωρία. Δυο ώρες δηλαδή να πάνε και δυο ώρες για να γυρίσουν. Και λαμβάνοντας υπόψη ότι μεγάλος αριθμός παιδιών του συγκεκριμένου σχολείου αναγκάζονται να έρχονται με λεωφορεία και από το σπίτι τους στο σχολείο, αφού κατοικούν σε χωριά της Ηγουμενίτσας και όχι μέσα στην πόλη...

Μαζί με τα παιδιά την πλήρωσαν βεβαίως και πολλοί άλλοι. Αφενός τα ΚΤΕΛ που είχαν προγραμματίσει να διαθέσουν πούλμαν και οδηγούς. Αφετέρου το θέατρο που είχε κλείσει ένα μεγάλο αριθμό θέσεων για τα συγκεκριμένα παιδιά. Ποιος θα απαντήσει και σ' αυτούς για την οικονομική ζημιά που υπέστησαν;

Θέλετε και άλλο παράδειγμα; Συνάδελφος τις μέρες αυτές είχε προγραμματίσει με την επίτοκη σύζυγό του και τους γιατρούς που την παρακολουθούσαν να μεταβούν στα Ιωάννινα για το χαρμόσυνο γεγονός της άφιξης του νέου μέλους της οικογένειας. Εδώ, ξέρετε, ένα μικρό νοσοκομείο έχουμε μόνο, το νοσοκομείο Φιλιατών, και επομένως οι έχοντες νου και γνώση κλείνουν ραντεβού στα νοσοκομεία των Ιωαννίνων για τους τοκετούς.

Τι σημαίνει όμως στην πράξη για τους συγγενείς να κλείνει ακριβώς τη στιγμή του τοκετού η Εγνατία; Πως για κάθε μετάβαση στο νοσοκομείο θα ταξιδεύουν διπλάσιο χρόνο. Και σε δρόμο με πολλούς κινδύνους. Οι κατολισθήσεις σε βράχους, οι ομίχλες, οι καθιζήσεις, ο παγετός, η ύπαρξη ζώων στο οδόστρωμα και άλλα ευχάριστα είναι σύνηθες φαινόμενο στον παλιό δρόμο. Και έχουν γίνει χειρότερα τα πράγματα από τον καιρό που τελείωσε η Εγνατία και σταμάτησε ο παλιός δρόμος να συντηρείται στο βαθμό που συνέβαινε πριν.

Αποτέλεσμα; Ο συνάδελφος υποχρεώθηκε να ζητήσει άδεια από τη δουλειά για πολύ περισσότερες μέρες από όσες υπό κανονικές συνθήκες θα ζητούσε. Καθώς και στα μεγάλα νοσοκομεία της περιοχής δεν αποφεύγονται οι επιπλοκές και το νεογέννητο παρουσίασε πριν προλάβει καλά καλά να γεννηθεί κάποια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.

Την ίδια ώρα και άλλοι συνάδελφοί μας ταλαιπωρούνται αφάνταστα από τη μέρα που έκλεισε η Εγνατία. Είναι εκείνοι που από τον καιρό της ολοκλήρωσης της Εγνατίας αν και εργάζονται σε σχολεία της Θεσπρωτίας διαβιούν στα Ιωάννινα. Και δεν είναι καθόλου λίγοι. Μονάχα στο δικό μου σχολείο υπάρχουν πέντε συνάδελφοι Γιαννιώτες. Που πάνε και έρχονται κάθε μέρα Γιάννενα - Ηγουμενίτσα...

Σε παλιότερες εποχές οι Γιαννιώτες αναγκάζονταν να νοικιάσουν σπίτια εδώ. Το πρόβλημα ως προς αυτή την πλευρά, να εργάζονται δηλαδή Γιαννιώτες εκπαιδευτικοί στη Θεσπρωτία, (και όχι μόνο εκπαιδευτικοί... ) είναι παλιό. Καθώς η Θεσπρωτία έχει ρημάξει από πληθυσμό ενώ τα Γιάννενα είναι πόλη που η ανάπτυξή της συνέτεινε στο να κρατήσει τον κόσμο αλλά και να προσελκύσει και άλλους...

Από την εποχή όμως που το τμήμα της Εγνατίας ανάμεσα στα Γιάννενα και στην Ηγουμενίτσα παραδόθηκε στην κυκλοφορία, όλοι αυτοί οι υπάλληλοι, εκπαιδευτικοί και μη, προτίμησαν ως είναι ευνόητο να κατοικούν στα σπίτια τους και να πηγαινοέρχονται καθημερινά από τα Γιάννενα στην Ηγουμενίτσα.

Καταλαβαίνετε όμως (;) τι σημαίνει για τους ανθρώπους αυτούς το κλείσιμο της Εγνατίας; Ποια επιβάρυνση επιφέρει και σε ταλαιπωρία και σε έξοδα και σε αναστάτωση του οικογενειακού τους προγραμματισμού;

Αντίστοιχα βεβαίως υπάρχουν Θεσπρωτοί που εργάζονται στα Γιάννενα. Και κάνουν καθημερινά το αντίθετο ταξίδι από τους Γιαννιώτες. Όπως υπάρχουν και πολλοί άλλοι άνθρωποι που μέσω της Εγνατίας εξυπηρετούνται, είτε καθημερινά (πχ φοιτητές) είτε περιστασιακά για άλλες ανάγκες.

Όλοι αυτοί τώρα πρέπει να ταξιδεύουν από τον παλιό εθνικό δρόμο. Τον με μία λουρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και φυσικά χωρίς μπάρες ασφαλείας στη μέση. Και μαζί να ταξιδεύουν και οι νταλίκες, που έρχονται ή φεύγουν από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Και μόνο όσοι ζούμε εδώ ξέρουμε τι σημαίνει να συνταξιδεύεις με νταλίκες. Είτε προπορευόμενες είτε και στο αντίθετο ρεύμα. Σε ένα δρόμο γεμάτο στροφές και ιδιαίτερα στενό. Που η ορατότητα συνήθως είναι περιορισμένη. Που το οδόστρωμα συνήθως γλιστράει. Που οι πέτρες επίσης καραδοκούν είτε να σου πέσουν στο "κεφάλι" είτε να σακατέψουν τις ρόδες του αυτοκινήτου. Που τα αιγοπρόβατα ή τα βοοειδή βόσκουν αμέριμνα και άλλο τόσο αμέριμνα σουλατσάρουν στο οδόστρωμα.

Γι' αυτό λοιπόν και αναρωτιέμαι. Μόνο οι ειδικοί επιστήμονες πρέπει να αναζητήσουν λύσεις στο τεχνικό πρόβλημα που ανέκυψε; Ή και άλλοι ειδικοί να ερευνήσουν το γιατί ανέκυψε ένα τέτοιο πρόβλημα; Μόνο "ο κακός μας ο καιρός" έφταιξε; Κατά πως έλεγε και το παλαιό άσμα της Σοφίας Βέμπο;

"Βρέχει και κάτω από την τέντα - δεν πάνε βήμα προς τα μπρος - και λένε τ' ανακοινωθέντα - φταίει ο κακός μας ο καιρός!!!"

Να προσθέσουμε κλείνοντας ότι οι πληροφορίες μας λένε πως ανεξάρτητα από τις οδηγίες της τροχαίας και τις αποφάσεις των υπευθύνων της Εγνατίας, οι περισσότεροι οδηγοί σταθμίζοντας και τα μεν και τα δε που αναφέραμε, ακολουθούν το δικό τους δρομολόγιο. Χρησιμοποιούν έναν άθλιο παρακαμπτήριο δρόμο από τα Γιάννενα μέχρι τη Δωδώνη και μετά μπαίνουν στην Εγνατία και συνεχίζουν το ταξίδι τους. Μόνο που το ίδιο κάνουν ακόμη και οι νταλικιέρηδες. Και φυσικά είναι που είναι στενός και άθλιος ο παρακαμπτήριος, φαντάσου τώρα τι σημαίνει να συναντιέσαι εκεί με νταλίκα... Και ούτε να φανταστείς τι θα συμβεί αν σε αυτό το κομμάτι της διαδρομής προκύψει το έκτακτο...

Για όλα λοιπόν αυτά μόνο οι ειδικοί επιστήμονες είναι υπεύθυνοι να δώσουν απαντήσεις;

Ή και οι εξουσιοδοτημένοι από την κοινωνία φορείς να τιμωρούν όσους προκαλούν ταλαιπωρία του κοινού αλλά και το βάζουν σε κίνδυνο;

Ξέρουν μόνο να καλλιεργούν το έδαφος για επιβολή διοδίων σε όλο το μήκος της Εγνατίας.

Τα σπασμένα όμως των πολιτών ποιος θα τα πληρώσει τώρα;

Και να σημειώσω ένα ακόμη. Πως η τιμή των καυσίμων στη δική μας περιοχή είναι από τις ψηλότερες στην επικράτεια. Σε μια περίοδο λοιπόν που οι μισθοί έχουν περικοπεί και τα δώρα Χριστουγέννων έχουν εξανεμιστεί, αυτό το χουνέρι με την Εγνατία δεν είναι μόνο μια απλή επιβάρυνση για μας. Αλλά ένας νέος Γολγοθάς δυσβάστακτος. Αλλού λοιπόν ετοιμάζονται για Χριστούγεννα κι εμείς εδώ ζούμε μεγαλοβδόμαδο. Και που κανείς δεν ξέρει να μας πει πόσες βδομάδες θα κρατήσει. Λένε πως θα τελειώσει πριν τα Χριστούγεννα. Θα τελειώσει;

Ήταν που ήταν σε απόγνωση ο εμπορικός κόσμος της Ηπείρου. Με όλα τα άλλα προβλήματα που ταλανίζουν την οικονομία του τόπου. Ήταν που ήταν δύσκολη η χρονιά και για τον τουρισμό μας. Πράγμα που φάνηκε και στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές. Με την Ήπειρο να βάφεται μπλε... Και με μόνη εξαίρεση τη Θεσπρωτία, που παρέμεινε πράσινη. Λαμβάνοντας υπόψη και την ύπαρξη της Εγνατίας στο πώς ψήφισε.

Δεν πρόλαβαν όμως να τελειώσουν οι εκλογές και τους ήρθε η κεραμίδα για το κλείσιμο των ΤΕΙ. (δείτε τη σχετική ανακοίνωση εδώ του εμπορικού συλλόγου Ηγουμενίτσας κι εδώ των επιστημονικών συνεργατών των τουριστικών επιχειρήσεων Ηγουμενίτσας) Τώρα ήρθε και η κατραπακιά από το κλείσιμο της Εγνατίας...

Κι όμως η Θεσπρωτία είναι πλάστηκε παράδεισος από τους θεούς... Μικρή γεύση η ακόλουθη φωτογραφία που απλά βγήκα πριν λίγα λεπτά στο μπαλκόνι μου και την τράβηξα:

Μια άποψη από την ηλιόλουστη μέσα στην καρδιά του Δεκέμβρη πόλη της Ηγουμενίτσας. Με τη βαθιά γαλάζια θάλασσα ακυμάτιστη, τον ουρανό ανέφελο, τις πλαγιές καταπράσινες. Και το μεράκι των ανθρώπων να ντύνει τα νέα κτίρια, ακόμη και πολυκατοικίες, με κεραμοσκεπές... Είναι χαρά θεού να ζεις εδώ. Και το λέω και το υπογράφω καθώς είμαι από εκείνους που τόλμησαν να αφήσουν την Αθήνα και να γυρίσουν εδώ.

Και είναι έγκλημα ακριβώς γι' αυτό να υποβαθμίζεται η πανέμορφη περιοχή μας από ανθρώπινο παράγοντα. Και δυστυχώς δε φταίει μόνο το προσωρινό κλείσιμο της Εγνατίας. Αυτό είναι μόνο το ... κερασάκι στη χριστουγεννιάτικη τούρτα.

Μια άλλη όψη του προβλήματος μπορείτε να διαβάσετε εδώ, σε ανακοίνωση του εμπορικού συλλόγου για την ακύρωση των χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων.

Κι άλλες όψεις της σκοτεινής πλευράς της πόλης μας θα βρείτε σε ανακοινώσεις για τους λαθρομετανάστες. Που κατακλύζουν το νέο λιμάνι, άστεγοι, πεινασμένοι, ρακένδυτοι, ευελπιστώντας να χωθούν σε κάποιο καράβι και να περάσουν στην Ιταλία... Τους συναντάς θες δε θες καθημερινά μπροστά σου. Να επαιτούν, να χώνονται στους κάδους απορριμμάτων για να βρουν τροφή, να κοιμούνται κάτω από γέφυρες, να απλώνουν μπουγάδα σε φράχτες...

Φτάνουν εδώ κρυμμένοι σε νταλίκες. Μέσω Εγνατίας πια. Και άσε να λένε πως η Εγνατία πλημμύρισε από τη βροχή. Όχι! Από τα δάκρυα αυτών των ταλαίπωρων πλημμύρισε... που τα συμφέροντα των μεγάλων της Γης τους ξερριζώνουν από τους τόπους τους και τους στέλνουν να αναζητήσουν σανίδα σωτηρίας στα εργοστάσια και τις βαριές χειρωνακτικές δουλειές των εργοταξίων της Ευρώπης...

Μια ολοκληρωμένη περιγραφή του προβλήματος μπορεί κανείς να διαβάσει εδώ, μέσα από την απάντηση ενός ανθρώπου με δεκάχρονη εμπειρία στο τιμόνι του Εμπορικού Συλλόγου Ηγουμενίτσας και υποψηφίου στις πρόσφατες εκλογές για τη θέση του Δημάρχου με το συνδυασμό της Λαϊκής Συσπείρωσης, κ. Δώρη Δήμα. Ο λόγος του δυστυχώς δεν εισακούστηκε, παρά την προειδοποίησή του πως ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη. Έτσι ο Δήμος Ηγουμενίτσας όχι μόνο δεν πέρασε στη Λαϊκή Συσπείρωση αλλά και μεταβιβάστηκε από τους γαλάζιους στους πράσινους. Έστω και με αναμέτρηση σε δεύτερο γύρο. Αλλά και με τεράστια αποχή που πλησίασε το 40%. Στο δεύτερο μάλιστα γύρο εκτινάχτηκε στο 46,35%!!! Όπως και να έχει το αποτέλεσμα μετράει. Και το αποτέλεσμα λέει πως σε μια εποχή που επιδιώκεται η ιδιωτικοποίηση του λιμένα Ηγουμενίτσας, ο δήμος πέρασε σε χέρια δημάρχου που στηρίχτηκε από το ΠΑΣΟΚ.

Ο παραλογισμός όμως είναι άλλος... Πως από τη μια νοιάζονται δήθεν για την καλύτερη αξιοποίηση του λιμανιού και από την άλλη το λιμάνι ακυρώνεται με τα προβλήματα που εμφανίζει η Εγνατία. Και όμως πίσω από το παράλογο υπάρχει μια άλλη λογική όσο και αν προσπαθούν να τη συγκαλύψουν. Διότι Εγνατία και λιμάνι πάνε πακέτο... Και το τωρινό κλείσιμο του δρόμου δεν μπορεί παρά να επηρεάσει τις εξελίξεις για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού. Πόσο και πώς; Θα το δείξουν οι εξελίξεις. Αλλά το βέβαιο είναι πως όποιες και αν είναι αυτές όχι μόνο δε θα ωφελήσουν τους κατοίκους του τόπου αλλά και νέα βάρη θα τους προσθέσουν. Θα είναι άραγε η ταχύτερη επιβολή διοδίων μία από τις εξελίξεις; Με τη δικαιολογία των απαιτήσεων για έργα συντήρησης; Θα είναι η πώληση του λιμανιού σε χαμηλότερη τιμή αφού η Εγνατία είναι προβληματική;

Δεν ξέρω. Εγώ ξέρω μόνο να πω ότι έχοντας πλέον αρκετούς μήνες εδώ και ζώντας πλέον και τη χειμωνιάτικη εκδοχή της Θεσπρωτίας διαπιστώνω καθημερινά την εικόνα εγκατάλειψης του τόπου.

Αφενός το οδικό δίκτυο που είναι κάτι περισσότερο και από επικίνδυνο σε χειμερινές συνθήκες. Ακόμη και μέσα στην πόλη της Ηγουμενίτσας. Τεράστιες λακούβες στους δρόμους που όταν βρέχει και είναι και περιορισμένη η ορατότητα είναι σκέτες παγίδες για να καταστρέψεις το αυτοκίνητό σου.

Αφετέρου οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης. Που όλα αυτά τα προβλήματα τις εκτινάσσουν στα ύψη. Κι αν μπουν και διόδια στην Εγνατία; Τότε να δεις...

Από την άλλη ο μαρασμός της πόλης από την Εγνατία που έδιωξε κόσμο και δίχως να φέρει τον τουρισμό που αναμενόταν και από τα ΤΕΙ που απειλούνται με κλείσιμο. Αμέτρητα τα διαμερίσματα που μένουν ανοίκιαστα. Βλέπεις καινούριες πολυκατοικίες, ωραιότατες, και μόνο ένα διαμέρισμα να κατοικείται. Ή γιαπιά που ο κατασκευαστής βάρεσε φαλιμέντο. Κι αρκεί να πω ότι βρήκα διαμέρισμα 114 τετραγωνικών με όλα τα κομφόρ (αυτόνομη θέρμανση, μπόιλερ, θέα καταπληκτική, κουφώματα αλουμινίου με διπλά τζάμια και σίτες) μόνο με 300 ευρώ... Κι άλλη γνωστή μου, πιο τυχερή, νοίκιασε τριάρι πολυτελέστατο και σούπερ επιπλωμένο με τα ίδια χρήματα...

Για μας, δε λέω, καλά είναι που έτσι φτηνά βρήκαμε στέγη. Μα για εκείνους που έφτιαξαν με τον ιδρώτα μιας ζωής αυτά τα σπίτια;

Και στα μαγαζιά είναι ακόμη πιο μαύρη η κατάσταση. Πήγαμε χτες βράδυ σε ωραιότατο ρέστοραν στη γειτονική Πλαταριά. Φάγαμε το ψαράκι μας, απολαύσαμε εξαιρετικές σαλάτες και γάβρο μαρινάτο στην καλύτερη εκδοχή του, ήπιαμε ένα θεϊκό κρασί... αλλά τελείως μόνοι μας. Άδειο το υπόλοιπο μαγαζί. Και μόνο την ώρα που φεύγαμε, περασμένες δέκα, έσκασε μύτη μια ακόμη παρέα... Αυτή είναι η εικόνα σε όλα τα μαγαζιά εδώ. Η απόλυτη ερημιά. Εκτός από τις καφετέριες στο κέντρο της πόλης. Αλλά κι εκεί η πληθώρα μαγαζιών του είδους είναι τέτοια που να βρίσκεις τον καφέ μόνο με δύο ευρώ. Και πάλι για μας είναι καλό, όχι όμως για τους επιχειρηματίες...

Έτσι δε λείπουν οι περιπτώσεις ανθρώπων που είχαν γυρίσει στη Θεσπρωτία από το εξωτερικό, θεωρώντας πως το νέο λιμάνι και η Εγνατία θα τους δώσουν τα περιθώρια να ξαναζήσουν στον τόπο τους, και που κάτω από το βάρος όλων αυτών που ανέφερα, φορτώνουν και πάλι τα μπαγκάζια τους και αναχωρούν για έξω.

Κλειστή η Εγνατία... αχ.... να ήταν μόνο η Εγνατία... αυτή είπα, είναι μόνο το κερασάκι στη χριστουγεννιάτικη τούρτα... Στην πράξη είναι όλα κλειστά. Τα όνειρα και οι ελπίδες και το ίδιο το αύριο του τόπου μας. Κλειστόν! Και επ' αόριστον. Όπως και η Εγνατία...