Κάποια στιγμή αναθάρρησα ανακαλύπτοντας στο διαδίκτυο την έξοχη εργασία μιας συναδέλφισσας
Αλφάβητο Ζώων με φωνές from persidou on Vimeo.
μα απογοητεύτηκα οικτρά φτάνοντας στο ωμέγα! Κανένα ζώο με όνομα που να αρχίζει από ωμέγα!
Στο μεταξύ κάποιοι φίλοι μου πρότειναν τον Ωχροπρόσωπο, είδος πιθήκου λέει. Μα δεν κατάφερα να διασταυρώσω την πληροφορία και να πειστώ πως είναι έγκυρη...
Ώσπου χτες βράδυ λέω τον πόνο μου στον πατέρα μου, συνταξιούχο δάσκαλο, και με ... ταπώνει!!!
Κι απορώ που δε σκέφτηκα από την αρχή να τον συμβουλευτώ και έψαχνα στα ιντερνέτια. Αφού τον είχα δάσκαλο στο δημοτικό και μας είχε τρελάνει στη Φυσική Ιστορία με τις ελληνικές ονομασίες φυτών και ζώων. Απορώ δηλαδή που ξέχασα τον υδροπέπονα, όπως επέμενε να λέμε το γνωστό μας καρπουζάκι!
"Μισό λεπτό", μου λέει, μόλις άκουσε το δεν υπάρχει ζώο από ωμέγα. Και τρύπωσε στο γραφείο του. Σε λίγο επανήλθε με ένα από τα γνωστά του καρτελάκια αποδελτίωσης στο χέρι.
- Ώτος! υπάρχει!!! Και σημαίνει μπούφος!!!
Με βλέμμα μπούφου έμεινα κι εγώ να τον κοιτάω που ακόμη στα 80 του χρόνια είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια και δεν μπορώ να τον συναγωνιστώ σε γνώσεις. Κι έπειτα στο σπίτι γυρίζοντας επιβεβαίωσα την πληροφορία με το χαζοκούτι μου. Γκουγκλάρισα τη λέξη και ω του θαύματος! ο πατέρας είχε δίκιο!
Ώτος ο νανόμπουφος και ώτος ο γκιώνης... Και για την ακρίβεια:
Γκιώνης (Otus Scops)
Ο Γκιώνης (Otus scops - Ώτος ο σκωψ) είναι ένα από τα μικρότερα είδη γλαύκας στην Ευρώπη. Ανήκει στην οικογένεια των Γλαυκιδών (Strigidae) και αναγνωρίζονται έξι υποείδη, τα οποία ωστοσο διαφέρουν ελάχιστα μεταξύ τους. Εκτός από τον κοινό Γκιώνη (O. s. scops) βρίσκουμε στην Κρήτη και στις Κυκλάδες τον σκλώπα ή σκουλούπα (O. s. cycladum), και στην Κύπρο το θούπι (O. s. cyprius).
Ο Γκιώνης πρόκειται για μια μικρή κουκουβάγια με μέγεθος περίπου 20 εκατοστών. Το όνομά του προέρχεται από την μονότονη κραυγή που βγάζει ''γκιον''. Το πτέρωμά του είναι ανοιχτόχρωμο γεμάτο με στίγματα και γραμμώσεις γκριζοκαφέ χρώματος. Το σώμα του και η ουρά του είναι μεγαλύτερο και το κεφάλι του μικρότερο σε αναλογία με την κουκουβάγια. Πάνω απο τα αυτιά του υπάρχουν δεξιά και αριστερά μικρές τούφες τις οποίες ανασηκώνει σε περιπτώσεις φόβου, θυμού όπως συμβαίνει και με τον μπούφο που ανήκει στην ίδια οικογένεια. Είναι είδος αποδημητικό και συναντάτε στην Αφρική και Νότια Ευρώπη. Τακτικός επισκέπτης στην χώρα μας απο την άνοιξη. Όπως συμβαίνει με όλα τα πτηνά της οικογένεις είναι νυχτόβια πουλιά και σπάνια θα τον δούμε στο φως της ημέρας.
Στη Βικιπαίδεια μάλιστα αναφέρεται και η εξήγηση της ονομασίας:
Η επιστημονική ονομασία του γκιόνη είναι Otus scops (Ώτος ο σκωψ). Η λέξη "ώτος" (από το ους = αφτί), σημαίνει τον "αφτιά" και αναφέρεται στα χαρακτηριστικά αντία του γκιόνη, που μοιάζουν με αφτιά. Ο όρος "σκωψ" ετυμολογείται από το "σκώπτω" και αναφέρεται στο επίμονο και διαπεραστικό βλέμμα του. Η λέξη γκιόνης είναι ηχομιμιτική και προσομοιάζει το άκουσμα της φωνής του πουλιού. Άλλες κοινές ονομασίες είναι νυχτοπούλι και κλώσσος.
Ώτος και ο μπούφος, ο νανόμπουφος:
Νανόμπουφος - Άσιος ο ώτος (Asio otus). - Κοινές ονομασίες: Νανόμπουφος, μικρός Μπούφος.
Είναι ένα από τiς πιο κοινές κουκουβάγιες στην Κεντρική Ευρώπη. Ο νανόμπουφος έχει μήκος σώματος περίπου 36 εκατοστά και άνοιγμα φτερών 95 εκατοστά περίπου το ίδιο μέγεθος με τον Χουχουριστή, Στριγξ η αείσκωψ (Strix aluco) ωστόσο, είναι πολύ πιο λεπτός από τον Χουχουριστή, το βάρος κυμαίνεται στα αρσενικά από 220 έως 280 γραμμάρια και τα θηλυκά μπορούν να φτάσουν άνετα από 250 και 370 γραμμάρια. Εντυπωσιακές μεγάλες τούφες φτερών στα αυτιά είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του είδους, οι τούφες φτερών στα αυτιά δεν παίζουν κανένα ρόλο στην ακοή. Η ίριδα του Νανόμπουφου έχει ένα φωτεινό κιτρινοπορτοκαλί χρώμα. Το πρόσωπο διαιρείται με μία ευδιάκριτη γραμμή. Τα φτερά είναι σχετικά στενά.
Και από τη Βικιπαίδεια συμπληρώνω και πάλι:
Ώτος (Ζωολογία)
Ο Ώτος είναι ένα γένος Γλαυκόμορφων (Strigiformes) πτηνών της οικογένειας των Στριγγιδών (Strigidae). Περιλαμβάνει περίπου 50 είδη μικρών γλαυκών, οι οποίες ζουν στην υποτροπική Αφρική, την νότια Ευρώπη, καθώς και στην κεντρική, νότια και νοτιανατολική Ασία.Το μοναδικό είδος του γένους, το οποίο ζει στην Ελλάδα και γενικότερα στην Ευρώπη είναι ο Ώτος ο σκωψ, ή κοινώς Γκιώνης (Otus scops).
Δεν ξέρω αν οι φιλόλογοι έχουν κάποια αντίρρηση επί του θέματος, κι επιμείνουν πως ο ώτος γράφεται με όμικρον... Πάντως στο διαδίκτυο δεν εντόπισα πουθενά σχετική παρατήρηση ούτε και ότο... Εξάλλου η ετυμολογία της λέξης που αναφέρει η Βικιπαίδεια συνηγορεί υπέρ της γραφής της λέξης με ωμέγα. Και ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω! Ειδεμή ας επισκεφθεί ωτορινολαρυγγολόγο μπας και έχει καμιά ωτίτιδα...
Ο ώτος λοιπόν, ο αφτιάς!
Και το αλφαβητάρι με τα ζώα επιτέλους συμπληρώθηκε και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο!!!
