Περίπατο πάει η αναστήλωση της μιας Δωδώνης και την άλλη σκοπεύουν να την αγοράσουν Τούρκοι! Ζήτω!

Εδώ και ώρα διαβάζω το blog του συχωριανού μου, του Ηλία. Το ιστολόγιο ΚΑΤΟΨΗ. Διάβασα, διάβασα. Ζαλίστηκα στο τέλος και το μυαλό άρχισε περίεργα παιχνίδια να παίζει συγχέοντας τίτλους, πρόσωπα, εποχές.


Τη Δωδώνη, γράφει ο Ηλίας, σκοπεύει να την αγοράσει μια τούρκικη τράπεζα! Τα γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ, στα Γιάννενα.

Και παρακάτω γράφει για την άλλη Δωδώνη. Που πάει λέει περίπατο η αναστήλωσή της.

Είναι η αυθεντική Δωδώνη αυτή. Η κοιτίδα του ελληνικού έθνους. Το ιερότερο των ιερών της αρχαίας Ελλάδα. Μέχρι που ήρθε η νέα θρησκεία. Και έπεσε "σιάδι" ο δαίδαλος και των Δελφών και όλων των κέντρων λατρείας των προγόνων μας.

Σιάδι... χρόνια είχα να την ακούσει τη λέξη. Είναι το αρχαίο χαμαί και το σύγχρονο καταγής. Ένας διερχόμενος παππουλάκος μου τη θύμισε μόλις πριν λίγες ώρες. Και μετά πιάσαμε την κουβέντα για το χωριό του. Το Κεφαλόβρυσο. Και θυμήθηκα τον δικό μου παππούλη... Και τα πανηγύρια που με γύρναγε παιδί. Μάνα Ήπειρο.. σαν τον κόρφο της μάνας μας η κάθε γωνιά σου. Να βυζαίνουμε μνήμες, να βυθιζόμαστε σε μια άφατη γαλήνη. Και όπως τη μάνα μας να πονάμε και τη γη, τη γη που μας παρέδωσαν οι παππούδες μας. Γιατί μάνα είναι και η γη. Και μάλιστα η μεγαλύτερη...

Σ' αυτήν εδώ λοιπόν τη γη, την Ήπειρο, πανάρχαια θεότητα υπήρξε η ίδια η Γη. Έτσι έγραφε προχτές ένας δεκάχρονος μαθητάκος μου στο αφιέρωμα που ανέβασε για τη Δωδώνη. Και πέρασαν αιώνες ώσπου να εμφανιστεί η λατρεία στο Δία. Μα σύντομα κι αυτόν οι Ηπειρώτες τον συντρόφευσαν με τη Διώνη, ηπειρώτικη λέει σύλληψη του "θηλυκού" Διός. Και σημειώνει ο πιτσιρικάς:

"Οι ιερείς του Μαντείου στην αρχή ήσαν μόνον άνδρες, αλλά αργότερα προσελήφθησαν και τρεις ηλικιωμένες γυναίκες οι «Πελειάδες» που τραγουδούσαν τον περίφημο ύμνο


«ΖΕΥΣ ΗΝ, ΖΕΥΣ ΕΣΤΙ, ΖΕΥΣ ΕΣΕΤΑΙ. Ω, ΜΕΓΑΛΕ ΖΕΥ !»


( Ο Ζεύς ήταν, ο Ζεύς είναι, ο Ζεύς θα είναι. Ω, Μεγάλε Δία ! ).


«ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΜΕΝ ΟΥΝ ΑΝΔΡΕΣ ΗΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΝΤΕΣ. ΥΣΤΕΡΟΝ Δ ΑΠΕΔΕΙΧΘΗΣΑΝ ΤΡΕΙΣ ΓΡΑΙΑΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΣΥΝΝΑΟΣ ΤΩΙ ΔΙΙ ΠΡΟΣΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΚΑΙ Η ΔΙΩΝΗ» ( Στράβων, 329 )."


Τώρα ούτε Δίας και Ζευς πια και ούτε και Διώνη. Τα γκρεμίσαμε τα αγάλματα των αρχαίων θεών. Ισοπεδώσαμε τα ιερά τους. Για πήγαινε μια βόλτα στη Δωδώνη; Κάτι πέτρες στο έδαφος θα βρεις και μόνο. Εκεί που κάποτε υψώνονταν ναοί.


Και απορούμε; Που και η Δωδώνη ολόκληρη βαδίζει στον αφανισμό;

Ενώ την ίδια ώρα διαμαρτυρόμαστε που την εκκλησία των εκκλησιών, την Αγια - Σοφιά, το μέγα μοναστήρι, την έχουν μετατρέψει οι Τούρκοι σε μουσείο. Μα αυτοί δεν είναι μόνο αλλόθρησκοι είναι και άλλης φυλής...

Εμείς όμως; Εμείς καταστρέψαμε με τα χεράκια μας τους χώρους λατρείας του δικού μας έθνους. Και πριν ακόμη έρθει ο χριστιανισμός. Και παραθέτω από το άρθρο του δεκάχρονου μαθητή:

"Το 219, όταν εισέβαλαν στη Δωδώνη οι Αιτωλοί υπό τον στρατηγό Δορύμαχο, κατέστρεψαν το Ναό και τα άλλα κτίρια αλλά δεν πείραξαν το Μαντείο. Το Ναό ανοικοδόμησε τον επόμενο χρόνο ο Μακεδών βασιλεύς Φίλιππος ο Ε'.


Νέα καταστροφή εγνώρισε το Ιερό το έτος 167, από τον εισβολέα Ρωμαίο Αιμίλιο Παύλο, ανοικοδομήθηκε ωστόσο πάλι το έτος 31 από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αύγουστο.


Το Μαντείο εξακολούθησε να ακμάζει και να εμπνέει τον σεβασμό έως την ύστερη αρχαιότητα. Το έτος 120 μ.χ.χ., ο αυτοκράτωρ Αδριανός το επισκέφθηκε το Μαντείο ως προσκυνητής, το δε έτος 362 μ.χ.χ., ο Ιουλιανός είχε ζητήσει την συμβουλή του πριν την εκστρατεία κατά των Πάρθων.

Μετά την επικράτηση των χριστιανών, τα οικήματα του Μαντείου, τα αγάλματα και ό,τι υπήρχε στην ευρύτερη περιοχή, κατεστράφησαν εκ θεμελίων. Οι μάντεις και οι λοιποί ιερείς του Θεού Διός είχαν ήδη εκδιωχθεί βιαίως από τον χριστιανό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, ο οποίος είχε βεβηλώσει τον χώρο με εμφύτευση χριστιανικής εκκλησίας και απαγωγή του λατρευτικού αγάλματος του Θεού Διός και μεταφορά του ως τρόπαιο στη Γερουσία της Νέας Ρώμης. Το έτος 391 μ.χ.χ., επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου, κόπηκε από τη ρίζα η πανάρχαια Ιερά Φηγός και εκτίσθησαν στο χώρο του Ιερού δύο χριστιανικές βασιλικές. Μετά από συνεχόμενους βανδαλισμούς και διώξεις των εκεί Εθνικών, έπαψε να λειτουργεί το Ιερό και ερήμωσε η πόλη της Δωδώνης."


Αυτή είναι η θλιβερή ιστορία της Δωδώνης και η θλιβερότατη ιστορία της Ελλάδας. Κι ας μην απορεί κανένας που και την ομώνυμη βιομηχανία γάλακτος, τη ΔΩΔΩΝΗ, σκοπεύει να την αγοράσει τούρκικη τράπεζα. Και μάλιστα η ίδια τράπεζα που τον περασμένο αιώνα χρηματοδότησε τον κεμαλικό αγώνα ενάντια των ελλήνων. Και σημειώνει εδώ ο Ηλίας:


"Αν συμβεί αυτό, τότε, θα μπορούσε να πει κανείς χαριτολογώντας, οι Τούρκοι επιστρέφουν ξανά.... κατακτητές στην πρωτεύουσα της Ηπείρου. Να σημειωθεί πως η "ΖΙRAAT BANK" είναι η αγροτική τράπεζα της Τουρκίας. Η τράπεζα αυτή συνδέεται εδώ και χρόνια με τους Έλληνες και μάλιστα με σχέσεις εκμετάλλευσης και οικειοποίησης των περιουσιών τους."


Ας μην απορούμε λέω. Με την κατάντια σε όλα τα επίπεδα. Γιατί δε μας φταίει κανείς άλλος πάρεξ ο εαυτός μας που φτάσαμε ως εδώ. Και να προσθέσω πως εκτός από την τουρκική τράπεζα που θέλει να αγοράσει τη ΔΩΔΩΝΗ, υπάρχει και άλλη τουρκικών συμφερόντων εταιρεία που θέλει να περάσει αγωγό φυσικού αερίου από την τουριστικότερη περιοχή της Ηπείρου, την παραθαλάσσια ζώνη Συβότων - Πέρδικας - Πάργας. Χαμός έχει γίνει με το θέμα αυτό. Ξεσηκώθηκαν οι κάτοικοι ειδικά της Πέρδικας αλλά ο αγωγός αγωγός. Κανενός δεν ιδρώνει το αυτί. Θα περάσει, γράφουν στο ίντερνετ, και δε πα να αντιδρά όποιος θέλει!!!


Ποια γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ μου λέτε; Αυτή μια βιομηχανία είναι στο κάτω κάτω.


Μα αν κρίνουμε από αυτά που ακούσαμε για την Ακρόπολη της Αθήνας, τις προτάσεις των Γερμανών να την πουλήσουμε ακόμη κι αυτήν, να προσευχόμαστε να μη δούμε και την άλλη Δωδώνη με ταμπελάκι ΠΩΛΕΙΤΑΙ!


Έτσι κι αλλιώς θα το διαβάσατε πως ακόμη και τα νησάκια των Συβότων οδεύουν προς ...αξιοποίηση!!!









Τη Δωδώνη θα λυπηθούν;


Κι ίσως, σκέφτομαι, η αναστήλωση που πάει περίπατο να είναι μια κάποια λύση. Και να γλιτώσει από τους μεγαλοκαρχαρίες η Δωδώνη. Να μην πέσει το αδηφάγο μάτι τους πάνω της. Κι από μνημείο την μετατρέψουν σε φιλέτο προς αξιοποίηση!!!


Να, όπως περιγράφει και ο Βενέζης στο Νούμερο. Τη μαρτυρική πορεία των αιχμαλώτων. Από τη Σμύρνη προς τα βάθη της Τουρκιάς. Που φρόντιζαν με τον κολλητό του, αμούστακα παιδιά κι οι δυο, να πασαλείβουνται λάσπες και χώματα. Να μην μπουν στο μάτι κανενός Τουρκαλά. Από εκείνους που χρηματοδοτούσε και η τούρκικη τράπεζα που τώρα σκοπεύει να αγοράσει τη γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ. Γιατί οι Τούρκοι διάκριση σε αγόρα και κορίτσια δεν έκαναν.


Έτσι λέω και τώρα: Καλύτερα η Δωδώνη μισογκρεμισμένη παρά μαγαρισμένη. Για να μη φτάσουμε να τραγουδήσουμε το Πάλι με χρόνους με καιρούς...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας