Σήμερα, λέει το Εορτολόγιο, γιορτάζει ο Θύρσης.
Ένα όνομα που μόνο σε ποίημα έχω διαβάσει. Κι αξίζει να το θυμηθούμε. Γιατί πρόκειται για αριστούργημα. Και δια χειρός Διονύσιου Σολωμού:
Η Εὐρυκόμη
Διονύσιος Σολωμός
«Θάλασσα, πότε θέλ᾿ ἰδῶ τὴν ὄμορφη Εὐρυκόμη;
Πολὺς καιρὸς ἐπέρασε καὶ δὲν τὴν εἶδα ἀκόμη.
Πόσες φορὲς κοιτάζοντας ἀπὸ τὸ βράχο γέρνω
Καὶ τὸν ἀφρὸ τῆς θάλασσας γιὰ τὰ πανιά της παίρνω!
Φέρ᾿ τηνε, τέλος, φέρ᾿ τηνε». Αὐτὰ ὁ Θύρσης λέει,
Καὶ παίρνει ἀπὸ τὴ θάλασσα καὶ τὴ φιλεῖ καὶ κλαίει·
Καὶ δὲν ἠξέρει ὁ δύστυχος ὁποῦ φιλεῖ τὸ κῦμα
Ἐκεῖνο, ποὺ τῆς ἔδωσε καὶ θάνατο καὶ μνῆμα.
Κι έγραψε για το ποίημα αυτό ο Δημήτρης Λιαντίνης:
Από τα ποιήματα της "θεοδικίας" - ο όρος σημαίνει να κατεβάσουμε το θεό και να τον δικάσουμε, γιατί έπλασε τόσα κακά στον κόσμο - το αριστούργημα του Καβάφη είναι το Δέησις, που ακολουθεί κατά πόδι την περίφημη Ευρυκόμη του Σολωμού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
___________________________
ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ HOMA EDUCANDUS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου