ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΙΣ ΒΕΡΜΟΥΔΕΣ ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ "AEGEAN ANGEL"

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

http://peiratikoreportaz.blogspot.com/2011/01/aegean-angel.html

ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΙΣ ΒΕΡΜΟΥΔΕΣ ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΤΟΥ "AEGEAN ANGEL" - Αντώνης Ιωάννου από την Πάφο

Ας τον βοηθήσει, τώρα πια, ο Άγιος Νικόλας να γίνει καλά γρήγορα.

Αναφερόμαστε στον 34χρονο Κύπριο υποπλοίαρχο, που τον παρέλαβε, στις 4 ώρα Ελλάδος ,αμερικανικό ελικόπτερο και πλέον νοσηλεύεται σε νοσοκομείο στην πόλη Χάμιλτον.

Στο πλοίο πήγαν και αντικαταστάτες, πλοίαρχος και α μηχανικός και κατευθύνεται προς Μπαχάμες, όπου και αναμένεται να φθάσει σε τρεις μέρες.

Οι ναυτικοί του τάνκερ έκαναν πραγματικό άθλο με την περίθαλψη του υποπλοιάρχου.

Ο πόνος πράγματι δεν έχει τέλος.

Μαυροφορέθηκαν οικογένειες και πενθεί η μεγάλη ναυτική μας οικογένεια.

Αδικο...

Πολύ άδικο...


Πόπη Χρ.

Αναρτηθηκε απο ΠΟΠΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ στις 18:58

Κάτι είναι κι αυτό μέσα στη μεγάλη τραγωδία.

Κι ας είναι καλά και η κ. Χριστουδουλίδου που έδωσε την είδηση.

Τώρα, όπως λέει κι εκείνη, ο άγιος Νικόλας να κάνει το θαύμα του...

Η σκέψη και οι ευχές όλων μας παραμένουν δίπλα στον τραυματισμένο συνάδελφο, τον καπτάν Αντώνη Ιωάννου, από την Πάφο της Κύπρου.

21 σχόλια:

  1. θελει τυχη αυτο το επαγγελμα και οσοι το κανουμε το καταλαβενουμε οταν βλεπουμε αυτα τα γεγονοτα.Οσοι εκπεδευση και να εχεις,οσα σεμιναρια και να κανεις ΙSM-ISO-ISPS γυμνασια αν δεν υπαρχει και η τυχη δεν παει καλα το πραγμα.Σκεψου που ειμαστε και σε τη συνθηκες ζουμε 8 μηνες το χρονο.Ας ελπιζουμε για φετος να ειναι οι πρωτοι και οι τελευταιοι συναδελφοι που χαθηκαν τοσο αδικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συν Αθηνά και χείρα κίνει, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Και ήταν θυμίζω η Αθηνά η σύντροφος του Οδυσσέα στη μεγάλη του Οδύσσεια στα πέλαγα...

    Αργότερα οι χριστιανοί άλλαξαν την ευχή:

    - Άγιε Νικόλα, βόηθα με.
    - Κούνα κι εσύ το χέρι σου!

    Η τύχη και οι θεοί πάντα θα επικαλούνται μπρος στον τεράστιο κίνδυνο. Αλλά κι αυτά δε φτάνουν αν ο ίδιος ο άνθρωπος δεν έχει τις γνώσεις και τα μέσα να παλέψει.

    Η τραγωδία στο Angel και όποια άλλη τραγωδία στο παρελθόν πρέπει να μας διδάσκουν τι άλλο πρέπει να παρθεί ως μέτρο για να μην ξανασυμβούν. Ή τουλάχιστον να περιορίζουμε τις απώλειες.

    Πχ πώς θα μπορούσε με ασφάλεια ο πλοίαρχος να επιθεωρήσει το πρωραίο τμήμα; Χωρίς να θυσιαστούν δυο ανθρώπινες ζωές;

    Εγώ, και ας μην είμαι ναυπηγός, μόνο ένας άνθρωπος που εργάστηκε ως αξιωματικός καταστρώματος, λέω πως υπάρχει τρόπος. Και όχι να το αφήνουμε κοτζάμ καράβι στην τύχη του...

    Η ναυτιλία αν έφτασε από τη φελούκα του Οδυσσέα στα σύγχρονα μεγαθήρια των ωκεανών, έφτασε γιατί οι άνθρωποι επιστράτευαν το μυαλό τους, αυτό που συμβόλιζε για τους αρχαίους η Αθηνά, και έβρισκαν λύσεις στα προβλήματα. Δεν έμεναν να περιμένουν μοιρολατρικά τι θα γίνει και αν θα τη σκαπουλάρουν.

    Καλύτερο μνημόσυνο λοιπόν στους συναδέλφους που χάθηκαν δεν μπορώ να σκεφθώ από το να γίνουν προτάσεις από όσους εν ενεργεία υπηρετούν στα πλοία και ξέρουν τα σημερινά δεδομένα. Προτάσεις για να μην ξαναθρηνήσουμε θύματα για τους ίδιους λόγους.

    Πχ. Όταν συνέβη το ναυάγιο του Τιτανικού οι αρμόδιοι οργανισμοί αναμόρφωσαν τα ισχύοντα για τις σωσίβιες λέμβους.

    Αλλά και από την εποχή τη δική μου (αρχές του 80) ως σήμερα έχουν αλλάξει πολλά. Τότε ακόμη εμείς είχαμε ανοικτού τύπου σωσίβιες βάρκες. Τώρα όπως είδα και στις φωτογραφίες του Angel, επικρατούν οι κλειστού τύπου.

    Και στους κανονισμούς επίσης πρέπει να γίνουν αλλαγές. Να μην ξαναβρεθούν καράβια με νεκρό πλοίαρχο και βαριά τραυματισμένο τον υποπλοίαρχο. Όσο τουλάχιστον είναι εφικτό. Και στην περίπτωση του Angel, με όσα τουλάχιστον γνωρίζουμε για το πώς έγινε το συμβάν, θα μπορούσε να αποφευχθεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θα συμφωνησω εν μερη μαζι σου,αλλα πες μου εσυ και οποιοσδηποτε αλλος,εχει κανεις την εντυπωση πως δεν προσεξαν,πως πηγαν πλωρα χωρις πλανο που θα εχει τον καιρο το καραβι η' οτι δεν ειχαν ενημερωση το γραφειο.Οταν εγραψα για τυχη ενοουσα οτι απο ολους τους ναυτικους εχει περαση κοντα πολυ κοντα το κακο και αλλες φορες ουτε δεν το εχουμε παρει χαμπαρη και αλλες σταυρροκοπιομασταν.Γνωριζω περιπου τι εγινε στο πλοιο λογο του οτι εχω καποιον πολυ φιλο με εναν απο τα θυματα,δεν θελω να πω κατι γιατι θα ειναι ακαιρο αυτη την στιγμη,στην ακτη μιαουλη οι ποντοποροι ναυτικοι λενε πως μονο απο ανθρωπινο λαθος μπορει να συμβει αυτο.Παντως δεν εγινε απο ελειπη εκπεδευση,οχι απο αυτους τους ναυτικους και οχι απο αυτη την εταιρεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δημήτρη, δεν ξέρω αν είσαι Πειραιά. Λέμε την Πέμπτη να μαζευτούμε για ένα καφεδάκι στο Τουρκολίμανο με λίγες καπετάνισσες. Θα χαρούμε να σε γνωρίσουμε και να τα πούμε από κοντά. Γιατί βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες τις απόψεις σου αλλά καταλαβαίνω πως δε θέλεις να πεις ανοιχτά κάποια πράγματα. Μεταξύ μας κάνεις πολύ καλά. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο ανθρώπινο λάθος που λες. Εσύ σίγουρα ξέρεις περισσότερα αφού έχεις ενημέρωση από μέσα. Εμένα με συγκλόνισε όμως που εντόπισα συνέντευξη του καπετάνιου στο Βήμα μόλις τον περασμένο Μάρτη σχετικά με τα μεγάλα κύματα των ωκεανών. Άρα ο άνθρωπος γνώριζε και πολύ καλά. Και το τραγικό είναι που πήγε ακριβώς από τέτοιο κύμα. Θεωρώ λοιπόν ότι δικό του λάθος δεν υπήρξε. Και ΟΚ. Να το πούμε κακιά στιγμή. Αλλά να πάρουμε μέτρα και από τέτοιες κακές στιγμές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. θα πρεπει να αλλαξουν πολλα στην ναυτιλια και επιτελους ο ναυτικος πρεπει να κανει την του ναυτικου καθως εχουμε φτασει σε ενα σημειο στο οποιο εχουμε καταντησει γραφειαδες. Ασχολουμαστε με το δεντρο και χασαμε το δασος, ποσα πραγματα λογω χρονου και πιεσης εχουν γινει στα χαρτια και οχι στα αληθεια; παρα πολλα και το λεω καθως ειμαι του επαγγελματος και ειμαι και εγω ενα γραναζι τοθ συστηματος. Αντι να κοιταμε να κανουμε ασφαλη ναυσιπλο'ι'α και ασφαλη φορτοεκφορτωση κοιταμε να ικανοποιουμε τις απαιτησεις του καθε επιθεωρητη και της καθε πετρελαικης εταιρειας για να μην μας γραψουν παρατηρηση, φτανει πια και επειδη τον ηξερα προσωπικα τον Καπτα Δημητρη θα σας πληροφορησω πως δεν θα εβαζε πρωτα απ'ολα σε κινδυνο την ζωη του πληρωματος του και επειτα την δικη του απλα ηταν το γραφτο τους. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΗ ΚΑΠΤΑ ΔΗΜΗΤΡΗ!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μάλλον αγαπητέ δεν τον ήξερες καλά τον καπετάν Δημήτρη. Όσοι τον είχαν ζήσει μας έχουν ήδη καταθέσει πως ήταν φαινόμενο έλληνα πλοιάρχου. Φίλος, πατέρας, δάσκαλος για το πλήρωμά του. Και είναι προσβολή στη μνήμη του να λέμε πως ήταν το γραφτό του όταν όλα αποδεικνύουν πως έπεσε ηρωικά στο βωμό του καθήκοντος από επιλογή και όχι τυχαία ή κατά λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δαναη σε πληροφορω πωσ τον ηξερα και παρα πολυ καλα μαλιστα και επειδη εχω μαθει απο πρωτο χερι τι εχει συμβει θα σε συμβουλευα να μην με αμφιβητεισ καθωσ κατι παραπανω απο εσενα ξερω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δαναη σε πληροφορω πως τον ηξερα παρα πολυ καλα χρονια τωρα και μεσα στα καραβια αλλα και εκτος γι'αυτο μην αμφισβητεις τα λεγομενα μου και δεν ειπα κατι κακο ουτε προσβλητικο καθως ξερω απο πρωτο χερι το συνεβη την συγκεκριμενη ημερα οποτε ασε με να ξερω καλυτερα απο εσενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλύτερα από την αδερφή του; Τον ήξερες καλύτερα; Συμβαίνει σε άλλο μας ιστολόγιο να μας έχει αφήσει σχόλιο η ίδια η αδερφή του. Γι' αυτό σε παρακαλώ πολύ να προσέχεις εσύ τι γράφεις. Δεν τα διαβάζουμε μόνο εμείς αλλά και στενοί συγγενείς του καπετάν Δημήτρη.

    http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/blog-post_10.html

    Εκεί και το σχόλιο της αδερφής του καπετάν Δημήτρη αλλά και άλλων γνωστών και φίλων του. Που τον θεωρούσαν, το ξαναλέω, δάσκαλο, φίλο και πατέρα!

    Αναδημοσιεύω ένα χαρακτηριστικό σχόλιο που μας άφησαν εκεί:

    "30-12-2010 ώρα 18:16 μία φιλική φωνή μου ανακοινώνει σχεδόν κλαίγοντας:
    Ο ΜΠΟΖΩΝΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
    Αυτό ήταν πραγματικός κεραυνός!
    Το μυαλό μου σταμάτησε σε αυτή την χρονική στιγμή και αν και έχουν περάσει τόσες μέρες, δύσκολα μπορώ να σκεφτώ οτιδήποτε άλλο από τον Δημήτρη. Παντού βλέπω τα πάντα να έχουν σχέση με τον Δημήτρη. Παντού αισθάνομαι τον φίλο μου τον Μποζώνη να είναι δίπλα μου. Τόσο δίπλα μου δεν τον έχω αισθανθεί πότε. Θέλω να φωνάξω σε όλους εσάς που τον ξέρατε ότι ο Μποζώνης υπάρχει. Υπάρχει στις καρδιές μας, υπάρχει στο μυαλό μας, υπάρχει στις φωτογραφίες, υπάρχει στα πρόσωπα όλων των φίλων, που μόλις ο ένας αντικρίζει τον άλλον αμέσως αυτόν βλέπει. Όλοι πονάμε για τον χαμό του αλλά και όλοι ξέρουμε ότι έκανε αυτό που ο ίδιος ήθελε να κάνει, έκανε αυτό που αισθανόταν, έκανε την δουλειά του ΤΕΛΕΙΑ. Αυτό λοιπόν επιθυμούσε ο Μποζώνης, να γίνονται όλα τέλεια στην δουλειά του και αυτό έκανε.
    Τον βλέπω μπροστά μου να παίρνει την απόφαση να βγει έξω παρά την κακοκαιρία και τον κίνδυνο και τον ακούω να λέει: «αυτή είναι η δουλειά μου, αυτό πρέπει να κάνω». Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι δεν ήταν η πρώτη φορά, αλλά δυστυχώς ήταν η τελευταία. Ήταν η απόφαση που τον έγγραψε στην ιστορία των καπετάνιων με ΧΡΥΣΑ γράμματα. Ήταν η απόφαση που πήρε πρώτα από όλα για τον εαυτό του, για το φιλότιμό του, και διότι πίστευε ότι η εταιρεία τον είχε σε αυτό το πόστο για να παίρνει αυτές τις αποφάσεις. Πρώτος, μπροστάρης ο Μποζώνης και μετά οι άλλοι. Σαν ύστατο φόρο τιμής για τον φίλο μου, στα παιδιά μου θα διδάξω, ότι στην ζωή τους θα πρέπει να δουλεύουν με ζήλο σαν τον Μποζώνη. Το ίδιο καλώ και εσάς να κάνετε στις οικογένειές σας. Ο ζήλος του Μποζώνη για το επάγγελμα του καπετάνιου πρέπει να μείνει στην ιστορία και να τον διδάσκονται οι επόμενοι καπετάνιοι. Από εκεί που βρίσκεται τώρα ο φίλος μας αυτό το μήνυμα μας στέλνει και με αυτόν τον τρόπο θα τον έχουμε κάθε μέρα στην ζωή μας.
    Ο Δημήτρης μπάρκαρε για πάντα ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ στο μυαλό μας και στις ψυχές μας και εκεί θα μείνει. Εκεί που θα είναι πάντα γελαστός , πληθωρικός, φωνακλάς, φασαριόζος, γελαστός, τελειομανής, μα πάνω από όλα ΖΩΝΤΑΝΟΣ.
    Ο ΜΠΟΖΩΝΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
    Αν και για μένα είναι ακόμα η ώρα 18:16 στις 30-12-2010"

    Και μιλάς εσύ για τέτοιον άνθρωπο και λες πως ήταν γραφτό του;;;;;;;; Έλεος πια! Αν είσαι εσύ ειδικός σου λέω κι εγώ πως σχολή πλοιάρχων έχω τελειώσει. Και έχω ταξιδέψει με γκαζάδικα. Ξέρω πολύ καλά τι θέλουν οι άλλοι για μοίρα του ναυτικού και για γραφτό του. Γιατί τα έχω δοκιμάσει στο πετσί μου.

    Όσο για το τι ακριβώς συνέβη το ξέρω. Μίλησα και ξαναμίλησα με ανθρώπους που ήξεραν για το περιστατικό. Το ήξερε και ο ίδιος ο Δημήτρης Μποζώνης ότι μπορεί να συμβεί. Και ήμουν εγώ που ανακάλυψα συνέντευξή του πριν λίγους μήνες σε εφημερίδα για τα γιγάντια κύματα των ωκεανών. Κάτι που κανένας άλλος δε θυμήθηκε και ούτε καν η εφημερίδα που είχε πάρει τη συνέντευξη.

    http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/aegean-angel_03.html

    Και επίσης ανέβασα άρθρο και κατέκρινα εκείνους που βιάστηκαν να ρίξουν τα βάρη στην εταιρεία:

    http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/aegean-angel_04.html

    Αυτά όλα όμως δεν αναιρούν τον ηρωισμό αυτού του ανθρώπου και ίσα ίσα που τον επιβεβαιώνουν.

    Άσε λοιπόν στην άκρη το "γραφτό του". Απλά η δουλειά αυτή, του καπετάνιου και του ναυτικού, είναι πάρα πολύ επικίνδυνη και κάθε μέρα βρίσκονται αντιμέτωποι με το θάνατο. Κάτι που ελάχιστα τους αναγνωρίζεται. Ενώ καρπώνονται τα οφέλη άλλοι που στρογγυλοκάθονται στα γραφεία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Για να μην παρεξηγηθω, ποτε δεν ειπα πως ο καπταιν Δημητρης δεν ηξερε την δουλεια του η πως δεν πηρε καθε μετρο ασφαλειας που θα μπορουσε να παρει, ισα ισα ειμαι σιγουρος πως θα εκανε το καλυτερο δυνατον ωστε να κανουν την δουλεια τους με ασφαλεια και μακαρι πολυ να καταφερουν να εχουν την νοοτροπια του. Αλλωστε και για εμενα ηταν και δασκαλος και πατερας και φιλος αλλα και ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ. Τελος για να καταλαβεις αγαπητη Δαναη τι εννοω οταν λεω ''γραφτο'' βαση και της συνεντευξης του υποπλοιαρχου Ιωαννου Α. που εδωσε στο Βημα και ειπε πως αν ειχαμε παει 5 λεπτα πιο νωρις η 5 λεπτα πιο αργα δεν θα ειχε γινει τιποτα αρα πως αλλιως μπορω να το ερμηνευσω; η γραφτο η κακια ωρα το ιδιο ειναι απο την στιγμη που το κυμα μπηκε την ωρα που ηταν οι ανθρωποι στην πλωρη και οχι καποια αλλη στιγμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συγνωνη εκανα λαθος η συνεντευξη ηταν στα Nεα οριστε και η διευθυνση ωστε να την διαβασεις και εσυ:
    http://www.tanea.gr/default.asp?artid=4618063&ct=1&pid=2

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ελπιζω Δαναη να πηρες τα δυο τελευταια μηνυματα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ευχαριστώ θερμά για το λινκ στα Νέα. Δεν το είχα δει αυτό το κείμενο - συνέντευξη του υποπλοιάρχου. Αν και δε λέει κάτι περισσότερο από όσα ήδη ήταν γνωστά. Και για την ακρίβεια λέει λιγότερα από όσα οι φίλοι και οι συγγενείς είχαν αποκαλύψει στο μπλογκ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ και εδώ, στο Εντουκάντους. Πχ Ο πρώτος μηχανικός δεν ήταν μόνο νιόπαντρος, σε λίγο καιρό θα γεννηθεί και το δικό του παιδί. Μόνο που δε θα γνωρίσει τον πατέρα του... Ακόμη: Υποπλοίαρχος και Πρώτος μηχανικός ήταν πρώην σπουδαστές της Μηχανιώνας και φίλοι από τότε. Τραγικό να ξεψυχά στα χέρια σου όχι απλά ένας συνάδελφος αλλά ο φίλος τόσων χρόνων...

    Να προσθέσω ότι οι δικές μας πληροφορίες λένε ότι στο κατάστρωμα την ώρα του κακού ήταν και ο λοστρόμος και ο αντλιωρός. Προφανώς όχι στην πλώρη. Αλλά έχει γραφτεί στις εφημερίδες πως τα είδαν όλα...

    Από κει και πέρα. Σαφώς η φύση είναι απρόβλεπτη. Αλλά δε δέχομαι το "γραφτό"... Όταν έχει προηγηθεί 12άρι ακόμη κι αν ο καιρός έχει πέσει σε 7αράκι (όπως αναφέρει ο Κύπριος υποπλοίαρχος) και όταν είσαι έμπειρος ναυτίλος όσο οι συγκεκριμένοι δε βγαίνεις έτσι για έλεγχο ρουτίνας και έρχεται παρεούλα και ο πρώτος λες και πας για καφεδάκι στο Πασαλιμάνι. Αυτά τα πράγματα είναι για τους στεριανούς που χαμπάρι δεν έχουν από καράβια. Γιατί ξέρεις πως ακόμη και αν καλμάρει ο καιρός ακολουθεί το σουέλ. Το βουβό κύμα... Σαν αυτό που περιγράφει ο καπετάν Αντώνης. Ώφειλαν να γνωρίζουν την πιθανότητα σουέλ και να λάβουν μέτρα.

    Να μη βγουν όλοι μαζί ως την πλώρη. Να προστατεύονται στα ντογκ χάουζ. Να φοράνε ζώνες ασφαλείας. Και φυσικά να μείνει στη γέφυρα ή ο καπετάνιος ή ο γραμματικός για να κάνει κατάλληλους ελιγμούς σκάφους ανάλογα με τον κυματισμό.

    Ας το δουν όμως το ζήτημα τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας. Και ας νομοθετήσουν σχετικά για να μην υπάρξει παρόμοια τραγωδία στο μέλλον. Και δεν εννοώ μόνο τους δύο θανάτους και το σοβαρό τραυματισμό αλλά και τον κίνδυνο που διέτρεξε το σκάφος στη συνέχεια. Που έμεινε ακέφαλο και σε τέτοιες συνθήκες.

    Και ελπίζω να ερευνήσουν και τι ακριβώς στοιχείο αναζητούσαν οι τρεις κεφαλές του πλοίου και έφτασαν ως τις άγκυρες. Γιατί κι εγώ σε γκαζάδικο εργάστηκα, σε vlcc, αλλά τέτοιες βολτίτσες από καπετάνιο, γραμματικό και πρώτο στην πλώρη για έλεγχο ρουτίνας δε θυμάμαι... Και μάλιστα σε σκάφος - παντόφλα.

    Αυτά μόνο σε ταινίες για τον Τιτανικό έχουν πέραση. Να κρέμεται η άλλη στο κοράκι και να ακούγονται ρομαντικές μελωδίες... Καπεταναίοι όμως που έχουν φάει τη θάλασσα με το κουτάλι δεν τα κάνουν. Κι επιπλέον ένας καπετάνιος που λίγους μήνες πριν έχει δώσει συνέντευξη για τα κύματα φονιάδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Και παρότι ο καπετάν Μποζώνης ήταν λίγο μικρότερός μου σε ηλικία, θα είχε σίγουρα υπόψη του ένα τραγικό ναυτικό ατύχημα που συνέβη αρχές της δεκαετίας του 80. Με ένα ελληνικό γκαζάδικο που μετά ισχυρή θαλασσοταραχή κόπηκε ξαφνικά στη μέση. (εξάλλου δεν είναι και το μοναδικό στα χρονικά κάτι τέτοιο) Πρέπει λοιπόν να πιστέψουμε ότι έφαγαν 12άρι και το επόμενο πρωί σηκώθηκαν και πήγαν για έλεγχο ρουτίνας στην πλώρη;;;;;; Και οι τρεις μαζί;;; Και να πω ότι και το 7άρι δεν είναι για φορτωμένο γκαζάδικο καθόλου μικρός καιρός. Άσε που το αν ήταν 7άρι ή 8άρι είναι θέμα προσωπικής εκτίμησης. Τα κύματα δεν κυκλοφορούν με ταμπελάκι που λέει 7 και 8 κλπ. Και να πούμε και το άλλο. Πως τα μπωφόρ τα μετράμε με ταχύτητα ανέμου και όχι με μέγεθος κύματος. Συνηθίζουμε όμως να λέμε και την κατάσταση της θάλασσας ως 7άρι ή 8άρι κλπ ανάλογα με την εμπειρία μας. Ποιος όμως μπορεί να σου εγγυηθεί μέσα στον ωκεανό πώς θα αντιδράσει το υγρό στοιχείο στην ταχύτητα του ανέμου αλλά και στα ρεύματα της περιοχής και λοιπούς παράγοντες; Ποιος μπορεί να προβλέψει μια τυχαία σπηλιάδα του ανέμου στο χρόνο που χρειάζεται κάποιος για να πάει από την πρύμη στην πλώρη σε ένα τόσο μεγάλο πλοίο;

    Και δε μιλάω έξω από το χορό. Έχω πάθει σοβαρό τροχαίο. Και μετά ανέλυσα τι μου συνέβη. Μόνο γραφτό δεν ήταν. Αλλά μια σειρά παράγοντες που συνέκλιναν τη δεδομένη στιγμή να ντελαπάρει το αμάξι μου. Και κυρίως η απειρία μου τότε στο τιμόνι που δεν μπόρεσε να προβλέψει τον κίνδυνο.

    Οι τρεις ναυτικοί όμως του Έιντζελ δεν ήταν άπειροι. Και ήταν και τρεις. Ούτε ένας από τους τρεις δεν κατάφερε να προβλέψει τον κίνδυνο; ΟΚ. Να το δεχτούμε. Αλλά από δω και πέρα το πάθημα να γίνει μάθημα για όλους! Ποτέ ξανά και οι τρεις κεφαλές του πλοίου στην πλώρη ακόμη και αν είναι η θάλασσα λάδι. Και μιλώ για τέτοια πλοία. Με τεράστιο μήκος.

    Δε θα μπορούσαν δηλαδή να κάνουν τον έλεγχο αν έβγαινε ο γραμματικός με τον πρώτο και ανέφεραν στον πλοίαρχο τι συνάντησαν; Ή ο καπετάνιος με το β μηχανικό;

    Κι όταν λέμε έλεγχο για το αξιόπλοο... τι εννοούμε; Και είσαι και σε 7άρι... Τι ακριβώς πας να ελέγξεις εκεί στην πλώρη; Αν έκλεισε καλά ο μπόσης τα μαγαζιά; Δε νομίζω...

    Η ουσία έτσι κι αλλιώς είναι πως χάθηκαν δυο άξιοι ναυτικοί και ορφάνεψαν δυο οικογένειες. Να παρθούν μέτρα για να μην ξανασυμβεί στα καλά του καθουμένου κάτι τέτοιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πιστευω Δαναη πως θα ηταν φρονιμο να πιστεψουμε τι λεει εκεινος που ηταν παρων και εχει ακομα επανω του τα σημαδια απο το χτυπημα και οχι τι λενε οι συγγενεις και οι φιλοι οι οποιοι ηταν πολυ μακρια απο το συμβαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πολλές πίστες μαζεύτηκαν, φίλε, "πιστεύω", "να πιστέψουμε"... Ας προσθέσω κι εγώ μία: "Πίστευε και μη ερεύνα!". Άντε να πω και ένα δημοτικό: "Βασίλη, κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης!" Μα φρόνιμα δεν έκατσε εκείνος ο Βασίλης. Να αποκτήσει χιλιάδες πρόβατα κι άλλες χιλιάδες γρόσια. Μον' πήρε δίπλα τα βουνά και πάλεψε για να έχουμε εσύ κι εγώ και όλοι μας ελεύθερη πατρίδα.

    Φίλε, εγώ δεν είμαι ούτε της πίστης ούτε της φρονιμάδας. Και από καράβια γνωρίζω. Γνωρίζω και από ναυτικούς που έζησαν τραγωδίες. Εσύ πίστευε όσα θεωρείς φρόνιμο να πιστεύεις. Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε. Μόνο να θυμάσαι πως "Καλά συλλογάται όποιος ελεύθερα συλλογάται."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Επειδη δεν εισαι η μονη που ξερει απο καραβια καθως και εγω υποπλοιαρχος ειμαι και ενεργος μαλιστα θελω να σου πω πως αν ειχες διαβασει παραπανω θα καταλαβαινες. Σου ειχα γραψει πως ξερω την κατασταση απο πρωτο χερι που παει να πει πως εχω μιλησει με τον Αντωνη Ιωαννου καθως τον γνωριζω και εχω δει την κατασταση του οποτε εχω προσωπικη αποψη περι του θεματος οποτε ασε με να ξερω κατι παραπανω και μην εισαι τοσο ισχυρογνωμων καθως απο κουβεντες του καπνηστηριου πολλα θα ακουστουν αλλα στην τελικη ενας ξερει τι εγινε στα αληθεια. Εσυ και πολυ αλλοι καλα τα λετε απο το γραφειο σας αλλα εκεινη την στιγμη εκεινος παλευε με τον χαρο ενω ολοι εμεις ειμασταν ειτε στο κρεβατι μας, ειτε στο γραφειο να λεμε οτι μας κατεβαινει στο κεφαλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Από πού κι ως πού ξέρει τι έγινε; Αφού στη συνέντευξή του στα Νέα παραδέχθηκε πως χαμπάρι δεν πήρε τι έγινε; Απλά βρέθηκε κι αυτός στο μάτι του κυκλώνα και έζησε από πρώτο χέρι την τραγωδία. Αλλά εκείνος είναι ζωντανός. Σε αντίθεση με τον καπετάν Δημήτρη και το μαστρο - Θανάση που κοιμούνται πια τον ύπνο τον ανεξύπνητο.

    Και δεν καταλαβαίνω και την εμμονή σου για το όλο ζήτημα. Τι προσπαθείς να αποδείξεις. Πως ήταν θέμα ρουτίνας η ταυτόχρονη παρουσία των τριών επικεφαλής του πλοίου στην πλώρη του γκαζάδικου υπό συνθήκες θαλασσοταραχής; Έτσι που το πας θα μας πεις στο τέλος ότι ο μάγειρας τους είχε δώσει και καλαθάκι να κάνουν πικ νικ στο καμπούνι...

    Εμείς από τη μεριά μας δώσαμε το δικό μας αγώνα για ευαισθητοποίηση των αρμοδίων να φτάσει το συντομότερο δυνατό ο τραυματισμένος Κύπριος Υποπλοίαρχος σε νοσοκομείο. Τώρα του ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση και με το καλό να υποδεχτεί το παιδάκι του. Όμως ο νους μας παραμένει στα πρόσωπα που η τραγωδία τα έριξε στα τάρταρα και κανείς δεν μπορεί να τους ξαναχαρίσει το χαμόγελο. Στις οικογένειες του καπετάν Δημήτρη Μποζώνη και του πρώτου μηχανικού από την Κερατέα, του Θανάση Παπαγεωργίου.

    Και είναι ντροπή απέναντι στους ανθρώπους αυτούς που ακόμη δεν έχουν ξεπεράσει καλά καλά το σοκ και δεν έχουν καταλάβει τι συμφορά τους βρήκε να υποβαθμίζουμε το γεγονός πως έτσι το θέλησε η μοίρα και το γραφτό.

    Και εκτός από τα καπνιστήρια των πλοίων, με τους μπουλμέδες που έχουν αυτιά, υπάρχουν και τα καφενεία της Ακτής Μιαούλη. Κι εκεί πολλά επίσης ακούστηκαν για την τραγωδία αυτή. Από συναδέλφους που επίσης εξακολουθούν να μπαρκάρουν και επίσης γνώριζαν τα πρόσωπα της τραγωδίας.

    Στο ιστολόγιό μας ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ, θα ξαναπώ ότι έχουν καταθέσει σχόλια και φίλοι του καπετάν Δημήτρη και φίλοι του μαστρο - Θανάση. Και δε λένε (κανένας τους) αυτά που λες εσύ. Άποψή σου και τη σεβόμαστε αλλά μειοψηφία μπρος στις άλλες απόψεις για το τραγικό συμβάν. Όσο για τον ίδιο τον Κύπριο Υποπλοίαρχο θα τονίσω και πάλι όσα ο ίδιος παραδέχτηκε: Πως δεν κατάλαβε τι έγινε και πώς έγινε...

    Σέβομαι αυτό που πέρασε. Ένας λόγος παραπάνω που και ο δικός μου άνθρωπος είχε ζήσει το ίδιο. Και ξέρω κι εγώ από πρώτο χέρι τι σημαίνει να σε σηκώνει η θάλασσα. Κι αν είναι μόνο γραφτό τέτοιες καταστάσεις στη ζωή ενός ναυτικού. Και τι αφήνουν στην ψυχή όσων το έζησαν. Ο δικός μου από τότε δεν ξαναμπάρκαρε. Μικρό το κακό βέβαια μπρος σε άλλους που πλήρωσαν με τη ζωή τους τέτοια περιστατικά. Τόσο μικρό που εκείνοι που γλίτωσαν να διαπράττουν ύβρη απέναντι στους νεκρούς συναδέλφους όταν παριστάνουν τους ειδήμονες και προσπαθούν να υποβαθμίσουν την τραγωδία. Ντροπή πια!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Γράψατε κάτι σωστό λίγο πιο πάνω "Και φυσικά να μείνει στη γέφυρα ο καπετάνιος για να κάνει κατάλληλους ελιγμούς σκάφους ανάλογα με τον κυματισμό."
    Στον Ατλαντικό και ιδιαίτερα στην περιοχή του 40 Βόρειο και 50 Δυτικό με τα 20μετρα κύματα δεν βγαίνουμε στην κουβέρτα, εκτός αν προηγουμένως έχουμε αλλάξει πορεία και έχουμε μειώσει ταχύτητα (όπως είναι αναγκαίο σύμφωνα με τη ναυτική τέχνη). Οι Ωκεανοί δεν είναι Αιγαίο για να μιλάμε υποκοριστικά για 7ράκι δηλαδή για near gale. Είναι γνωστή η κατάσταση του καιρού και της θάλασσας σε όλες τις περιοχές πλεύσης NAVAREA που ταξιδεύουμε. Αυτά που λένε και γράφουν οι στεριανοί για τα κύματα είναι σενάρια φαντασίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πέστε τα γιατί κουράστηκα να το λέω και να το ξαναλέω. Όσο για τους στεριανούς πήραν μια γεύση τι σημαίνει θάλασσα με το τσουνάμι που χτύπησε την Ιαπωνία... Ας βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει τι σημαίνει ωκεανός και τι σημαίνει να πατάς σε καράβι και όχι στη στεριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Όσο για το εφταράκι... αξίζει να δούμε τι έλεγε ο πατέρας του υποπλοιάρχου στις εφημερίδες λίγες μέρες μετά την τραγωδία:

    http://www.sigmalive.com/simerini/news/local/342576

    [...] ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πώς ακριβώς συνέβη το περιστατικό;

    ΠΑΤΕΡΑΣ: Επικρατούσαν άσχημες καιρικές συνθήκες, γύρω στα 11 μποφόρ, και όταν κόπασε η κατάσταση φτάνοντας τα 8-9 μποφόρ, ο καπετάνιος μαζί με το γιο μου και τον α’ μηχανικό ανέβηκαν να ελέγξουν τι ζημιές είχαν προκληθεί. Αν υπάρχουν διαρροές, μήπως έσπασαν σωλήνες, καθώς είναι ένα φορτηγό πλοίο που μεταφέρει καύσιμα. Εκείνη την ώρα που βρίσκονταν στο κατάστρωμα, ένα μεγάλο κύμα τους χτύπησε. Ο καπετάνιος και ο α’ μηχανικός χτύπησαν με το κεφάλι στα σίδερα με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο, ενώ ο Αντώνης έπεσε με το πρόσωπο.
    ____________________

    Τώρα τα 8 - 9 μπωφόρ έγιναν εφταράκι και το βγήκαν να δουν τι ζημιές είχαν παρουσιάζεται ως μια επιθεώρηση ρουτίνας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας