Ανδρέας Μήτσου "Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ"




Το διαβάζω αυτόν τον καιρό. Και μαζί διαβάζω γενικότερα το συγγραφέα. Ομολογώ πως μου ήταν άγνωστος έως πρόσφατα. Αν κι έχει αποσπάσει ήδη τρεις σημαντικές διακρίσεις.

"Η ελεημοσύνη των γυναικών" είναι απλά το τελευταίο του έργο. Ο Ανδρέας Μήτσου όμως είναι "παλιός" στο μονάκριβο άθλημα της γραφής. Ήδη από το 1996 έχει τιμηθεί με το Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος για το μυθιστόρημά του: "Τα ανίσχυρα ψεύδη του Ορέστη Χαλκιόπουλου".

Το 2002 απέσπασε το Βραβείο Γραμμάτων Κώστα Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή διηγημάτων του: "Σφήκες". Αλλά και το Βραβείο αναγνωστών (ΕΚΕΒΙ - ΕΡΤ) έχει απονεμηθεί στον Ανδρέα Μήτσου, το 2007, για τη νουβέλα του "Ο κύριος Επισκοπάκης".

Ο εξαιρετικός αυτός συγγραφέας, που όπως ανέφερα μου ήταν άγνωστος έως πρόσφατα, και φταίω αποκλειστικά εγώ που είχα μονομερώς ενσκύψει σε άλλα διάβασματα πέραν της λογοτεχνίας, έχω την τεράστια τιμή να είναι δάσκαλός μου αυτό το διάστημα στην τέχνη της δημιουργικής γραφής. Κοντά του παρακολουθώ μαθήματα τις τελευταίες εβδομάδες και σιγά σιγά τον ανακαλύπτω και όλο και μαγεύομαι περισσότερο.

Καθώς δεν τον γνώριζα, έκανα το λάθος να ζητήσω άλλα σεμινάρια και όχι το δικό του. Η τύχη θέλησε να με οδηγήσει κοντά στον Ανδρέα Μήτσου. Και να ανοίξει ένας καινούριος κόσμος για μένα, με την κυριολεκτική σημασία του όρου "κόσμος".

Οφείλω μάλιστα να πω ότι ήμουν αρκετά επιφυλακτική στην αρχή ως προς το λογοτεχνικό του έργο. Μου είχε καρφωθεί στο μυαλό πως πρέπει να τελειώσει πρώτα η μαθητεία κοντά του και μετά να διαβάσω τα βιβλία του. Όμως την περασμένη Παρασκευή η επιθυμία στάθηκε ακατανίκητη. Ευτυχώς.

Ξεκίνησα από την Ελεημοσύνη των γυναικών και ακόμη βρίσκομαι στη φάση της μελέτης. Αν και το βιβλίο είναι μόλις 150 σελίδων. Ο Μήτσου όμως χρειάζεται δεύτερο και τρίτο διάβασμα και πάλι στα μισά του δρόμου είσαι. Κι όχι γιατί γράφει "δύσκολα". Ίσα ίσα. Η γραφή του ρέει σαν ήρεμο ποτάμι. Στοιχείο που σε ξεγελά. Αφήνεσαι λοιπόν στο ρυθμό του και ξαφνικά ανακαλύπτεις πως έφτασες στη θάλασσα. Η σιγουριά της όχθης χάνεται και βρίσκεσαι αιφνιδιαστικά αντιμέτωπος με βαθυδίνη ωκεανό.

Πώς; Αυτό το πώς το μαθαίνει κανείς μόνο αν μαθητέψει κοντά του. Και γνωρίσει το στιλ γραφής που ακολουθεί.

Γραφή ιδιαιτέρως επίπονη, τολμώ να πω βασανιστική. Ο αντίποδας της πρώτης ανάγνωσης των έργων του. Γραφή που στοχεύει επιτηδευμένα στην "ευκολία" της ανάγνωσης και όχι στο στρυφνό και δαιδαλώδες κείμενο. Αυτό όμως είναι μόνο η επιφάνεια. Ή, μάλλον, το προσεκτικά τοποθετημένο περιτύλιγμα της εξωτερικής μορφής του έργου.

Στην πραγματικότητα ο Ανδρέας Μήτσου είναι οπαδός της πολυεπίπεδης γραφής. Με βάθος που ακόμη δεν έχω καταφέρει ούτε καν να διακρίνω... Νιώθεις διαβάζοντάς τον πως ανασηκώνεις μανδύες, που αρχικά ούτε που υποψιαζόσουν, και όμως το αληθινό σώμα του κειμένου εξακολουθεί να σου διαφεύγει.

Και δεν είναι μόνο τα επάλληλα στρώματα της γραφής του. Είναι και το ιδιαίτερο ταλέντο του να σε κάνει συμμέτοχο και συνερευνητή της αλήθειας καθώς μέσα από τη γραφή του που φαντάζει προσωπικό βίωμα ανακαλύπτεις έντεχνα κρυμμένες αλήθειες και βιώματα που αφορούν εσένα τον ίδιο.

Κι εκεί αρχίζει το άλλο παιχνίδι για τον αναγνώστη που είναι και μαθητευόμενος δίπλα του. Η θεωρία του σεμιναρίου μετατρέπεται σε χειροπιαστή απόδειξη της σοφής διαχείρισης του λόγου με βασικό ζητούμενο τη βαθύτερη αλήθεια της ψυχούλας μας.

Τα μυστικά της τέχνης του δεν έχω σκοπό να σας τα αποκαλύψω. Όποιος πολύ λαχταρά να τα γνωρίσει, δεν έχει παρά να απευθυνθεί στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και να ζητήσει να παρακολουθήσει το επόμενο σεμινάριο διηγήματος του Ανδρέα Μήτσου.

Για τους άλλους όμως, που δεν έχουν τέτοιο σαράκι γραψίματος να τους κατατρώει, προτείνω ανεπιφύλακτα την ανάγνωση των έργων του.

Καθώς είμαι ακόμη στην αρχή της μελέτης, δε γνωρίζω και δεν μπορώ να προτείνω με ποιο βιβλίο του να αρχίσετε. Το βέβαιο είναι πως αν προτιμήσετε την Ελεημοσύνη των γυναικών, θα συναντήσετε το πλέον ώριμο πρόσωπο του συγγραφέα αφού είναι και το τελευταίο του έργο.

Πρόκειται για συλλογή διηγημάτων. Μπορεί λοιπόν να διαβαστεί όχι μόνο με τη σειρά των σελίδων αλλά και με όποια σειρά ο καθένας επιλέξει.

Προσωπικά έχω μέχρι στιγμή ξεχωρίσει τον Κάγια του. Το ένατο στη σειρά διήγημα. Και όπως του είπα σήμερα και του ίδιου - και το πιστεύω ακράδαντα - το διήγημα αυτό κάποια στιγμή θα θεωρείται κλασικό και η μελέτη του θα είναι εκ των ων ουκ άνευ για τον κάθε σπουδαστή της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Το βάθος της ιστορίας που διαπραγματεύεται φτάνει ως τον Όμηρο και την αυλή της Κίρκης. Τίποτε άλλο όμως δε θα προσθέσω γιατί δε θέλω να σας χαλάσω τη μαγεία της πρώτης προσέγγισης.

Όταν μελετήσω ολόκληρο το βιβλίο, θα επανέλθω και θα πω τη γνώμη μου συνολικά.

Παραθέτω αναλυτικά και με χρονολογική σειρά την εργογραφία του Ανδρέα Μήτσου όπως έχει εκδοθεί από τον Καστανιώτη:

1. Τα ανίσχυρα ψεύδη του Ορέστη Χαλκιόπουλου, μυθιστόρημα, 1995

2. Γέλια, διηγήματα, 1998

3. Σφήκες, διηγήματα, 2001

4. Ο σκύλος της Μαρί, μυθιστόρημα, 2004

5. Ιστορίες συμπτωματικού ρεαλισμού, 2005

6. Ο χαρτοπαίκτης έχει φοβηθεί, διηγήματα, 2006

7. Ο κύριος Επισκοπάκης (Η εξομολόγηση ενός δειλού), νουβέλα, 2007

8. Η ελεημοσύνη των γυναικών, διηγήματα, 2009

Κλείνουν σχολεία για τη γρίπη. Οι μαθητές πού πάνε;

Όσο πλησιάζει ο χειμώνας, το σούσουρο για τη γρίπη διαρκώς αυξάνεται. Και μπορεί να μην υπάρξει η πανδημία, ο πανικός όμως είναι προ των πυλών. Και είναι το μόνο που δε μας χρειάζεται.

Ένας πανικός και στο θέμα του κλεισίματος των σχολείων... Θα κλείσουν τα σχολεία για 15 μέρες!!! έλεγαν απόψε τα κανάλια. Έφτασαν ακόμη και την υπουργό να ρωτήσουν ώστε να γίνει πιστευτή η διάδοση. Να κάνουν δηλαδή τον κοσμάκη να πιστέψει πως υπάρχει και τέτοια σκέψη στο πίσω μέρος του εγκεφάλου των υπευθύνων.

Δεν ξέρω... ίσως αυτοί να έχουν δίκιο και εγώ άδικο. Και πράγματι να υπάρχει τέτοια πρόθεση. Αλλά να μου επιτρέψουν να υποβάλω ένα ερώτημα:

Ακόμη και αν κλείσουν τα σχολεία, τα παιδιά πού θα πάνε;

Και ειδικά τα μεγάλα παιδιά. Τα γυμνασιόπαιδα και τα παιδιά του λυκείου. Θα μείνουν σπίτι; Αστείο και μόνο να το υποθέσει κανείς.

Και εις επίρρωσιν του προβληματισμού μου καταθέτω ένα πραγματικό γεγονός που αντιμετώπισα σήμερα.

Βρέθηκα λοιπόν σε ένα σχολείο στα πλαίσια συνδικαλιστικών υποχρεώσεων. Φυσικά μόνο στο γραφείο προσωπικού. Και τηρώντας με ευλάβεια τα μέτρα της νέας γρίπης. Ούτε ματς μουτς και βεβαίως απολύμανση χεριών...

Και ξαφνικά βλέπω ένα γειτονόπουλο. Στο διάδρομο του σχολείου. Δημοτικού σχολείου. Το γειτονόπουλο; Μαθητής γυμνασίου. Και γυμνασίου που είναι κλειστό λόγω γρίπης!

- Τι κάνεις εδώ; ρώτησα το μικρό μου γείτονα.

Και τι μου απάντησε;

- Πέρασα να δω την παλιά μου δασκάλα!

- Μα καλά, του λέω, προχτές δε μου είπες ότι το σχολείο σου έκλεισε λόγω γρίπης; Δε σκέφτηκες πως εδώ υπάρχουν εκατοντάδες μικρά παιδιά και δεν πρέπει να επισκεφθείς το χώρο τους;

Και γιατί να το σκεφθεί; Μικρό παιδί είναι κι αυτό. Το σκέφθηκε μήπως κανείς από τους αρμόδιους ώστε να εκδώσουν σχετική οδηγία; Έστω σύσταση προς τους γονείς και τους μαθητές των σχολείων που κλείνουν;

Αλλά εδώ προβληματίζεται κανείς και για κάτι ακόμη. Για την ανευθυνότητα των σχολείων στην τήρηση πάγιων εντολών. Εντολές που απαγορεύουν αυστηρά την είσοδο μη εχόντων εργασία στο χώρο του σχολείου.

Εντολές που ενίοτε θυμούνται ακόμη και εναντίον των συνδικαλιστών κάποιοι εγκάθετοι και αδιαφορούν εντελώς όταν υφίσταται λόγος... Όπως και στην περίπτωση που μου έτυχε σήμερα.

Είθε κάποιος αρμόδιος να διαβάσει αυτές τις γραμμές και να δείξει τη δέουσα ευαισθητοποίηση.

Αλλά... ειλικρινά δεν ξέρω τι περιμένω για τα σχολεία, όταν ακόμη και τα ασθενοφόρα διακομίζουν τον ένα ασθενή μετά τον άλλο χωρίς ενδιάμεσα να απολυμαίνονται. Όπως ακούσαμε σήμερα στα δελτία ειδήσεων και για την τραγική περίπτωση της 19χρονης στη Θεσσαλονίκη. Κανείς, είπαν οι εργαζόμενοι, δε μας ενημέρωσε ότι η κοπέλα είχε τη νέα γρίπη. Κι έτσι το ασθενοφόρο δεν απολυμάνθηκε μετά τη μεταφορά της!!!

Αν εκεί, στα ασθενοφόρα, υπάρχει τέτοια τακτική, να περιμένουν ειδική διαταγή για απολύμανση, τότε τι ελπίζουμε για τα σχολεία; Απλά να έχουμε την τύχη με το μέρος μας...

Ευτυχώς πάντως στο δικό μου σχολείο τηρούνται όλα τα μέτρα που μας έχουν δοθεί. Και πολύ σχολαστικά. Ευτυχώς λέω όχι για το δικό μου το τομάρι, που είμαι και πενήντα χρονών, αλλά για τα παιδάκια. Που κάποια από αυτά ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου και τρέμει η ψυχή μου. Τι χρωστάνε αυτά τα αγγελούδια;

Και είναι τα χρυσά μου τόσο υπάκουα στο θέμα αυτό... Όλα τα χεράκια απολυμαίνονται μόλις μπούμε και λίγο πριν βγούμε από την αίθουσα. Το μπουκαλάκι με το απολυμαντικό έχει πλέον γίνει μέρος της ζωής μας. Φτάνει όμως αυτό;

πχ Πάει ένα πιτσιρίκι στο κυλικείο. Δίνει χρήματα, παίρνει ρέστα. Τι κάνει αμέσως μετά; Παίρνει το σάντουιτς και το καταναλώνει... Τι σημασία έχει αν βγήκε από την τάξη με χέρια καθαρά;

Αν είχα παιδί, σε τέτοιους καιρούς θα φρόντιζα να έχει από το σπίτι το κολατσιό του. Και ένα μπουκαλάκι νερό. Απλά πράγματα που δεν νομίζω ότι χρειάζεται μυαλό για να τα σκεφτεί κανείς. Και που δε χρειάζεται επίσης μυαλό να σκεφτεί ότι τέτοια οδηγία δε θα μπορέσουν εύκολα να εκδώσουν οι αρμόδιοι.

Εδώ περί απαγόρευσης συνωστισμού σε κλειστούς χώρους μίλησαν και οι θιασάρχες ξεσηκώθηκαν. Διότι και πολύ σωστά τα περισσότερα σχολεία απέφυγαν φέτος να κλείσουν επισκέψεις σε θέατρα.

Βέβαια ούτε και αυτό μπορεί να θεωρηθεί αποτελεσματικό μέσο από μόνο του. Αρκεί κάποιος να σταθεί και να παρατηρήσει ένα παιδί για λίγο και θα καταλάβει... Παιδιά είναι. Τους λες και τους εξηγείς για το φαρμακάκι, και το κάνουν τα καημένα. Αλλά τα βλέπεις σε λίγο να βγαίνουν στην αυλή και να κάνουν ό,τι μπορούν για να διαδώσουν τα μικρόβια που το καθένα κουβαλάει.

Άλλα επιδίδονται σε αγώνες πάλης... άλλα παίζουν τάπες... άλλα ακουμπούν το σάντουιτς στο παγκάκι και σε λίγο το ξαναπαίρνουν και το δαγκώνουν. Παιδιά είναι! ΟΚ! Εμείς όμως, που δεν είμαστε παιδιά, τι κάνουμε;

Εμείς τους απαγορεύουμε να δανείζουν το μολύβι στο συμμαθητή τους! Χα!

Και μετά παίρνουμε και τους δίνουμε μπάλες να παίξουν... το μολύβι μας μάρανε!!!

Ειλικρινά να παρακαλάμε να έχουμε τύχη. Τίποτε άλλο...

Όσο για το κλείσιμο των σχολείων, πρώτα να βρουν πού θα πάνε τα παιδιά όταν κλείσει το σχολείο τους, και μετά να το κλείσουν. Γιατί αλλιώς τα μεν μεγάλα θα γεμίσουν τις αλάνες και τις καφετέριες, χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης, τα δε μικρά θα βρεθούν επισκέπτες στο γραφείο ή στο μαγαζί των γονιών...

ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ - ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΕΣΑΚ - ΔΕΕ
Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Καλλιθέας – Μοσχάτου




ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΡΑ!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ!
ΠΑΜΕ ΙΣΧΥΡΟ – ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ!
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΕΣΑΚ – ΔΕΕ!


Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας, στις 11 Νοέμβρη 2009 και οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. πραγματοποιούνται μετά τις βουλευτικές, που οδήγησαν στην εναλλαγή κυβέρνησης και όχι στην αλλαγή πολιτικής. Οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επιδιώκουν τα ίδια, να εφαρμόσουν τη στρατηγική της Ε.Ε. που εξασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των μονοπωλίων, φορτώνοντας την κρίση στις πλάτες μας.


Ούτε μια ώρα χαμένη! Καμιά ανοχή – καμιά αναμονή!

Καμία θυσία για την πλουτοκρατία! Η αντεργατική πολιτική θα ενταθεί!

Το πρώτο «πράσινο» ξύλο έπεσε στους διαδηλωτές της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης!

Μονόδρομος για τους εργαζόμενους είναι η οργάνωση, η λαϊκή συμμαχία και η αντεπίθεση.


Όσο η εξουσία και τα μέσα παραγωγής βρίσκονται στα χέρια του κεφαλαίου, η Παιδεία θα είναι προνόμιο των λίγων και ακριβό εμπόρευμα, αυριανών ευέλικτων εργαζόμενων δια βίου μάθησης. Καθόλου τυχαίος άλλωστε ο τίτλος του ΥΠΕΠΘ! Εργασιακά, μισθολογικά, κοινωνικά δικαιώματα συνθλίβονται.

Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και οι συναντήσεις ΔΟΕ, ΟΛΜΕ με τη νέα ηγεσία του ΥΠΕΠΘ είναι αποκαλυπτικές:

 «Αύξηση» 30 λεπτών την ημέρα, δηλαδή πάγωμα μισθών.

 Οι γυναίκες στο δημόσιο 5 έως 17 χρόνια αργότερα στη σύνταξη.

 Οικοδομείται ένα εκπαιδευτικό σύστημα που εντείνει τη μαθητική διαρροή και την αμάθεια.

 Με τη Δια Βίου Μάθηση (κατάρτιση, δεξιότητες, ζώνες… ), η Παιδεία γίνεται πιο ταξική.

 Προωθείται η αποκέντρωση, η αξιολόγηση, η κατηγοριοποίηση σχολείων (και των εκπαιδευτικών) και η παράδοσή τους στις επιχειρήσεις.

 Οι άδειες στα 33 κολέγια «παγώνουν», για να εξισωθούν με διαφάνεια ( ; ) με τα ΑΕΙ!

 Με ή χωρίς stage και ωρομίσθια γενικεύονται οι ελαστικές μορφές εργασίας.

 Σχολεία με «γρίπη», χωρίς υποδομή και χρηματοδότηση και πλήθος παιδιών έξω από παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και Ειδική Αγωγή.

ΔΟΕ – ΟΛΜΕ – ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ

Αποδέχονται και στηρίζουν τις κυβερνητικές επιλογές: τη συνύπαρξη δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης, την επιχειρηματική δράση και ανταγωνιστικότητα στην Παιδεία, τη «δια βίου μάθηση» (βλ. ημιμάθεια) και την ταξικότητα στην εκπαίδευση, το διαχωρισμό γενικής – τεχνικής εκπαίδευσης. Στην κατεύθυνση αυτή βρίσκονται και η πρόσφατη εισήγηση του Δ.Σ. της ΔΟΕ προς τις Γ.Σ. των Συλλόγων (ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ ) και οι πρόσφατες αποφάσεις του 14ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ (ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ – ΣΥΝεργασία).

Απομόνωσε τις σημερινές πλειοψηφικές ηγεσίες

σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ – ΔΟΕ – ΟΛΜΕ

• Αποδυνάμωσε τον κυβερνητικό – εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ.

• Γύρισε την πλάτη στον οπορτουνισμό και τον καιροσκοπισμό, στις ηγεσίες των παρατάξεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ. Είναι συμπληρώματα του δικομματισμού.


ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ!

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΒΑΣΗ!



Συνάδελφε, συναδέλφισσα!

Η λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της αναζητούν στο πρόσωπο του εκπαιδευτικού, τον αγωνιστή δάσκαλο, αυτόν που αρνείται να γίνει διαχειριστής και υπερασπιστής της ταξικής Παιδείας, αυτόν που αφουγκράζεται τις αγωνίες και τα αδιέξοδα της λαϊκής οικογένειας, εκείνον που γίνεται αρωγός στο πλάι της νεολαίας για τη μόρφωση και την αληθινή γνώση, εκείνον που προβάλλει τον αγωνιστικό τρόπο ζωής με τη στάση του, που αντιστέκεται σθεναρά στη διαστρέβλωση της επιστημονικής και ιστορικής αλήθειας. Πάρε θέση σε αυτή τη δίκαιη υπόθεση.

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Στο Σύλλογό μας, για άλλη μια φορά η ΕΣΑΚ έδωσε όλες τις δυνάμεις της για αγωνιστική, ταξικά προσανατολισμένη δράση του Δ.Σ., παρά τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης. Οι άλλες δυνάμεις κινήθηκαν στη λογική της αποχής και του εφικτού, έγιναν τα δεκανίκια των πλειοψηφιών ΔΟΕ – ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ. Λειτούργησαν μεταξύ τους συμπληρωματικά!
ΜΕ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• Ενιαία, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες. Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 15%.

• Γνήσιες και ουσιαστικές Σ.Σ.Ε. χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις, σε όλα τα επίπεδα. 1800 Ευρώ (μεικτά) ο μισθός του νεοδιόριστου με 3.600 καταληκτικό.

• Δημόσια, κοινωνική, καθολική ασφάλιση για όλους. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας (30/30 ) και στο 80% του τελευταίου μισθού. Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες, στα 60 για τους άντρες. Ο χρόνος ανεργίας – αδιοριστίας να προσμετράται συντάξιμος.

• Να μην περάσει η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια για τις εργαζόμενες γυναίκες στο δημόσιο.

• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών – αντιεκπαιδευτικών νόμων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ. Κατάργηση κάθε διάταξης για τζογάρισμα των αποθεματικών των ταμείων.

• Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Άμεση κατάργηση του θεσμού των ωρομισθίων – αναπληρωτών. Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ.

• Πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά, μισθολογικά δικαιώματα στους αναπληρωτές και τους ωρομίσθιους (για όσο υπάρχουν), υπολογιζόμενα για όλους τους μήνες του χρόνου. Επίδομα ανεργίας στο 80% του μισθού. Άμεση κατάργηση της διάταξης του Νόμου Πετραλιά για 100 ένσημα το έτος, που αποκλείει τους ωρομίσθιους από το στοιχειώδες δικαίωμα δωρεάν επίσκεψης στο θεράποντα ιατρό και αναγκαίας φαρμακευτικής αγωγής.

• Εξίσωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών Α/θμιας με αυτό της Β/θμιας. Άμεση νομοθετική κατοχύρωση του ωραρίου των νηπιαγωγών στην ίδια κατεύθυνση.

• Θεσμοθέτηση δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, με υλικοτεχνική υποδομή και μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού. Ενιαίο – Δωδεκάχρονο – Βασικό – Υποχρεωτικό Σχολείο. Ίδρυση Δημόσιων και Δωρεάν Επαγγελματικών Σχολών μετά το δωδεκάχρονο σχολείο. Κατάργηση του ανισότιμου διπλού δικτύου ΓΕΝΙΚΗΣ – ΤΕΕ, των ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΚΕΣ – Κολλεγίων. Να μην ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο η κοινοτική οδηγία 36/05 για τα κολλέγια.

• Καθιέρωση της ειδικής αγωγής ως υποχρεωτικής και αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν.

• Εγγραφή στο δημόσιο σχολείο όλων των παιδιών των μεταναστών, ανεξάρτητα από έγγραφα νομιμοποίησης. Διδασκαλία της μητρικής γλώσσας, ιστορίας και γεωγραφίας της χώρας προέλευσής τους.

• Δημιουργία ενιαίων παιδαγωγικών πανεπιστημιακών σχολών (ΕΠΠΣ) για την εκπαίδευση και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

ΚΑΝΕ ΤΟ ΒΗΜΑ!


Στους αγώνες που θα έρθουν και στις εκλογές για τα ΔΣ των Συλλόγων!

Δώσε ψήφο για την αναγέννηση του λαϊκού κινήματος, για την παιδεία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών!

Καταψήφισε τις δυνάμεις του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού και του ευρωμονόδρομου!

ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ ΠΑΜΕ!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΕΣΑΚ – ΔΕΕ

Λαμπρίδου Μαρία
Λουκάς Σπήλιος
Παλαιολόγου Κατερίνα
Παπανικολάου Κατερίνα
Παυλόπουλος Γιώργος

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας