ΕΣΥ 'ΣΑΙ ΤΟ ΖΑΦΕΙΡΙ...
Από το βασικό μέρος της συναυλίας δεν μπορούμε να ανεβάσουμε τίποτε... Σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει cd με τα καλύτερα ακούσματα της χτεσινής βραδιάς και οι διοργανωτές δε θέλουν να χαλάσει η έκπληξη...
Οι εικόνες και οι ήχοι που θα δείτε είναι μετά τη λήξη της συναυλίας και την ώρα που πρωταγωνιστές επί σκηνής έγιναν οι ίδιοι οι θεατές. Και συγκεκριμένα εκείνοι που μετά από τέσσερις σχεδόν ώρες πρόγραμμα επέμεναν να ακούσουν και λίγο ακόμα... Η ζυγιά του Κώστα Βέρδη από το Μπουλιαράτι πρόθυμα δέχτηκε να ικανοποιήσει την απαίτηση και φυσικά ακολούθησε χορός τρικούβερτος.
Το νέο μας ραντεβού δόθηκε για τα τέλη Ιούλη... Στους γενέθλιους τόπους του Πολυφωνικού Τραγουδιού. Εκεί που κάθε καλοκαίρι γίνεται το πολυήμερο Φεστιβάλ Πολυφωνικού Τραγουδιού και στο οποίο υπάρχει Ελεύθερη Είσοδος. Το μόνο που απαιτείται είναι η αγάπη για το σπάνιο αυτό είδος τραγουδιού.
Να σημειώσουμε ότι το αυτί μας πήρε πως φέτος το Φεστιβάλ θα ξεκινήσει από τη Βουλγαρία. Στη συνέχεια θα περάσει τα σύνορα και θα δώσει τις πρώτες συναυλίες στη Μακεδονία, έπειτα στην Ήπειρο, στην απέκει Ήπειρο και στην Αλβανία και θα καταλήξει στην Κάτω Ιταλία.
Και πρέπει να πούμε ότι δεν είναι απλά ελεύθερη η είσοδος αλλά και δίνεται η δυνατότητα για άμεση συμμετοχή. Ένα ολόκληρο καραβάνι δημιουργείται κάθε χρόνο που ακολουθεί το Φεστιβάλ στο μακρύ ταξίδι του ένθεν και ένθεν των συνόρων. Και κάθε χρόνο οι ταξιδιώτες γίνονται περισσότεροι και η διαδρομή όλο και μακραίνει... Χτες βράδυ ακούσαμε πως οι προθέσεις των διοργανωτών είναι κάποτε η έναρξη να γίνει στον ... Καύκασο και η κατάληξη στην Κορσική και στη Σαρδηνία. Να περπατήσουμε δηλαδή όλο το τόξο της πολυφωνίας. Μακάρι κάποτε να το ζήσουμε...
Εμείς ως τότε θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τους ανθρώπους αυτούς που με το αίμα της καρδιάς τους πολεμάνε να κρατήσουν ζωντανή την παράδοση και ειδικά αυτή την εκλεκτή ψηφίδα της, το Πολυφωνικό Τραγούδι που οι ρίζες του χάνονται στα βάθη των αιώνων φέρνοντας τον αντίλαλο από τη λαμπρή περίοδο των Δωριέων. Δωρικοί και λιτοί και συνάμα στιβαροί και λεβέντικοι είναι οι ήχοι αυτού του τραγουδιού. Σαν και την ψυχή του λαού μας. Πριν ακόμη τον διαφθείρουμε...
Από τα καλύτερα που ακούσαμε χτες το βράδυ ήταν τα τραγούδια του Ηλία του Κούρου. Συγκλονιστικός για μια ακόμη φορά. Ένας απλός άνθρωπος που φέρνει κάθε φορά μαζί του όλο τον αγνό αέρα των βουνών του. Και όλη την απέριττη ομορφιά τους. Τα ίδια βουνά που κάποτε υπήρξαν η κοιτίδα των Δωριέων. Ο Ηλίας με τη φωνή του έχει τη δύναμη και την άφταστη τέχνη να μας θυμίζει αυτό το δεσμό και να μας αναβαπτίζει στα μυστικά ακούσματα των κυττάρων μας και στο αρχαίο τραγούδι της φυλής. Κι όχι γιατί έχει "λαρύγγι"... αλλά γιατί ο Ηλίας τραγουδάει με τη φωνή των βουνών του.
Το HOMA EDUCANDUS υποστηρίζει αυτό το θεσμό και υποστηρίζει το ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ όχι μόνο γιατί μας αρέσει... αλλά και για όλα τα άλλα που κουβαλά. Και θα συνεχίσουμε με κάθε τρόπο να το στηρίζουμε. Πικραινόμενοι που οι υπεύθυνοι του πολιτισμού της χώρας δείχνουν κάθε φορά έμπρακτα την αδιαφορία τους και μόνο. Κρίμα...
Και μόνο η συνένωση ανθρώπων από τόσες χώρες, Γεωργία, Βουλγαρία, Αλβανία, Σερβία, Ιταλία και φυσικά Ελλάδα, σε όμορφες στιγμές τέχνης και χαράς, θα αρκούσε για να δηλώσουμε την υποστήριξή μας. Είναι κρυφή χαρά για μας τους ίδιους όταν βλέπουμε το μετανάστη να πιάνει το μικρόφωνο και να μεταφέρει στη δεύτερη πατρίδα του τα στολίδια του λαού του. Νιώθουμε άνθρωποι εκείνες τις ώρες. Γιατί μέσα από το χειροκρότημα ξεπλένουμε την ντροπή για όσα άλλα τραβάνε αυτοί οι άνθρωποι σε μια χώρα που κάποτε ήταν του Ξένιου Δία. Και νιώθουμε έλληνες... όταν βλέπουμε έλληνες από άλλες χώρες να έρχονται φορτωμένοι εκλεκτές πραμάτιες στη μητρόπολη. Να θυμίσουν σε όλους μας πως χτυπάει ακόμη η καρδιά του ελληνισμού και έξω από τα σύνορα. (Σε όλους;;; Είναι ένα ερώτημα αυτό...)
Ναι, οικονομικά είναι δυσβάστακτο να ασχολείται κανείς με τέτοιες διοργανώσεις. Ποιος όμως λογαριάζει τα χρήματα μπροστά σε όλα τα άλλα μεγάλα δώρα; Και χαιρόμαστε που και οι διοργανωτές του θεσμού έτσι το βλέπουν και επιμένουν δέκα χρόνια τώρα να βαδίζουν αυτό το δρόμο το σπαρμένο αγκάθια χωρίς να βαρυγκομούν.
Χτες βράδυ, όταν όλοι πια είχαν φύγει... και μόνο οι υπεύθυνοι του θεάτρου Πέτρας φρόντιζαν τον εξοπλισμό και το χώρο... μείναμε τρεις άνθρωποι εκεί... Να πάρουμε τα τελευταία πράγματα... Με όλη την ευθύνη του ανθρώπου που κράτησε χτες το ταμείο γύρισα και είπα:
"Πρόσεξε μην ξεχάσεις το τσαντάκι σου!"
Τι ευχαρίστηση και τι χαρά όμως σαν άκουσα την απάντηση:
"Το κουτί με τα ερωτηματολόγια να προσέχετε. Αυτός είναι ο θησαυρός και το κέρδος μας."
Τα ερωτηματολόγια, που συμπληρώνουν όσοι παρακολουθούν την εκδήλωση και καταθέτουν τη γνώμη τους για όσα άκουσαν αλλά και τις απόψεις τους για το Πολυφωνικό Τραγούδι. Εκεί να δεις και να μάθεις πολυφωνικό τι σημαίνει... Αντιγράφουμε χαρακτηριστικές απόψεις από σχετική ανάρτηση του φόρουμ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ:
"ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ";
- το ακούω και τραγουδάω, και τραγουδάω τη ζωή, τη χαρά, το νερό, τον ήλιο, τον άνεμο.
κάποια Έφη από το Γαλάτσι... καταγωγή από μικρασία!
"Τα πολυφωνικα για μένα είναι η μάννα μου, ο πατέρας μου, το χωριό μου, οι ρίζες μου, οι χαρές μας και οι πίκρες μας, η ζωή μου ολόκληρη όλη μου η οικογένεια ακούει πολυφωνικά. το όνειρό μου να ακούσω το όνομα της κόρης μου ως μέλος πολυφωνικού συγκροτήματος"
αυτά έγραφε ο κ. Χρήστος στη συναυλία μας στην Πέτρα το 2004. 4 χρόνια μετά η κόρη του τραγουδά με τη "ΧΑΟΝΙΑ"
- συγκίνηση, ανατριχίλα! Βάσω Α. από Βόρειο Ήπειρο
"ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Μεθάς χωρίς να πιεις!"
Δίπλα σ' αυτά, τα σταχυολογημένα από το παρελθόν λόγια, περιμένουμε με αγωνία όσα η νέα "καταμέτρηση" θα δώσει... Από εκείνο το γεμάτι κουτί που σαν μωρό αγκάλιασε προσεκτικά και φόρτωσε σαν το καλύτερο της χτεσινής βραδιάς κέρδος του ο άνθρωπος που δε θέλει να τον λένε επικεφαλής της προσπάθειας κι ας είναι εκείνος που νοιάζεται για όλα... Μου θύμωσε που έτσι τον ανέφερα σε χτεσινό μου άρθρο... "Το πολυφωνικό δεν έχει επικεφαλής" μου είπε βλοσυρά... Ωραία λοιπόν... ποτέ μου δε συμπλήρωσα ερωτηματολόγιο, ευκαιρία να το κάνω τώρα:
Το Πολυφωνικό είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ! Με κείνη την αρχαία σημασία του, την ξεχασμένη σήμερα: "Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος."
Θα έλεγα και ποιος άνθρωπος είναι για μένα... Προτιμώ όμως να του το πω κατ' ιδίαν. Το έμαθα πια το μάθημα... Κι ας μην έμαθα ποτέ να κρατάω το ίσο... Γιατί το Πολυφωνικό είναι το τραγούδι που δε χρειάζεται να το τραγουδάς με τη φωνή. Μόνο να το νιώθεις με την καρδιά. Κι από καρδιάς θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους, που βοήθησαν, που τραγούδησαν, που ήρθαν.
Να είμαστε καλά να ξαναβρεθούμε!
"ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ";
- το ακούω και τραγουδάω, και τραγουδάω τη ζωή, τη χαρά, το νερό, τον ήλιο, τον άνεμο.
κάποια Έφη από το Γαλάτσι... καταγωγή από μικρασία!
"Τα πολυφωνικα για μένα είναι η μάννα μου, ο πατέρας μου, το χωριό μου, οι ρίζες μου, οι χαρές μας και οι πίκρες μας, η ζωή μου ολόκληρη όλη μου η οικογένεια ακούει πολυφωνικά. το όνειρό μου να ακούσω το όνομα της κόρης μου ως μέλος πολυφωνικού συγκροτήματος"
αυτά έγραφε ο κ. Χρήστος στη συναυλία μας στην Πέτρα το 2004. 4 χρόνια μετά η κόρη του τραγουδά με τη "ΧΑΟΝΙΑ"
- συγκίνηση, ανατριχίλα! Βάσω Α. από Βόρειο Ήπειρο
"ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Μεθάς χωρίς να πιεις!"
Δίπλα σ' αυτά, τα σταχυολογημένα από το παρελθόν λόγια, περιμένουμε με αγωνία όσα η νέα "καταμέτρηση" θα δώσει... Από εκείνο το γεμάτι κουτί που σαν μωρό αγκάλιασε προσεκτικά και φόρτωσε σαν το καλύτερο της χτεσινής βραδιάς κέρδος του ο άνθρωπος που δε θέλει να τον λένε επικεφαλής της προσπάθειας κι ας είναι εκείνος που νοιάζεται για όλα... Μου θύμωσε που έτσι τον ανέφερα σε χτεσινό μου άρθρο... "Το πολυφωνικό δεν έχει επικεφαλής" μου είπε βλοσυρά... Ωραία λοιπόν... ποτέ μου δε συμπλήρωσα ερωτηματολόγιο, ευκαιρία να το κάνω τώρα:
Το Πολυφωνικό είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ! Με κείνη την αρχαία σημασία του, την ξεχασμένη σήμερα: "Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος."
Θα έλεγα και ποιος άνθρωπος είναι για μένα... Προτιμώ όμως να του το πω κατ' ιδίαν. Το έμαθα πια το μάθημα... Κι ας μην έμαθα ποτέ να κρατάω το ίσο... Γιατί το Πολυφωνικό είναι το τραγούδι που δε χρειάζεται να το τραγουδάς με τη φωνή. Μόνο να το νιώθεις με την καρδιά. Κι από καρδιάς θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους, που βοήθησαν, που τραγούδησαν, που ήρθαν.
Να είμαστε καλά να ξαναβρεθούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου