Επέτειος γέννησης του ποιητή Γιώργου Σεφέρη
19 Φεβρουαρίου 1900
Από το Μυθιστόρημα...
Ερμηνεύει η Έλλη Πασπαλά
Ο τόπος μας είναι κλειστός, όλο βουνά
που έχουν σκεπή το χαμηλό ουρανό μέρα και νύχτα.
Δεν έχουμε ποτάμια δεν έχουμε πηγάδια δεν έχουμε πηγές,
μονάχα λίγες στέρνες, άδειες κι αυτές, που ηχούν και πού
τις προσκυνούμε.
Ήχος στεκάμενος κούφιος, ίδιος με τη μοναξιά μας
ίδιος με την αγάπη μας, ίδιος με τα σώματά μας.
Μας φαίνεται παράξενο που κάποτε μπορέσαμε να χτίσουμε
τα σπίτια τα καλύβια και τις στάνες μας.
Κι οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα
γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας.
Πώς γεννήθηκαν πώς δυναμώσανε τα παιδιά μας;
Ο τόπος μας είναι κλειστός. Τον κλείνουν
οι δυο μαύρες Συμπληγάδες. Στα λιμάνια
την Κυριακή σαν κατεβούμε ν' ανασάνουμε
βλέπουμε να φωτίζουνται στο ηλιόγερμα
σπασμένα ξύλα από ταξίδια που δεν τέλειωσαν
σώματα που δεν ξέρουν πια πώς ν' αγαπήσουν.
Η Έλλη Πασπαλά τραγουδά Σεφέρη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
- Υπάρχει όνομα ζώου από ωμέγα;
- Οι Νάρκισσοι που έγιναν ματσικόριδα και ζουμπούλια...
- Τάσσο, καλό ταξίδι!
- Laver Bariu - Do marr çiften
- Λου Σαλομέ: Η μούσα των μεγάλων του πνεύματος
- Η Κόρη του Αντήνορα
- 19/2 Μέρα της Κύπρου, Μέρα Σεφέρη;
- Δημήτρης Λιαντίνης: Φιλόσοφος ή ποιητής;
- Πόλος έλξης η Θεσπρωτία για τις ΜΚΟ
- Σώστε τον καπτάν Αντώνη Ιωάννου, το βαριά τραυματισμένο υποπλοίαρχο του Aegean Angel!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου