Αναμνήσεις από Αστυπάλαια

Αρχίζει κιόλας το παιγνίδι των αναμνήσεων... Αφιέρωμα πρώτο στα δωμάτια της κυρίας Ειρήνης που μας φιλοξένησε όλο αυτό τον καιρό:




Λιβάδι. Ένα λεπτό από τη θάλασσα. Και με ένα φοβερό κιόσκι για ατελείωτες ώρες αγώνων τάβλι. Αχχχχχχχχχχ. Υπομονή δέκα μήνες. Διότι δεν την ξαναπατάμε να πάμε Αύγουστο. Με όλα τα στίφη των "βαρβάρων". Ο καλύτερος μήνας της Αστυπαλιάς είναι ο Ιούνιος και του χρόνου λέμε να το δοκιμάσουμε στην πράξη!!!



Φυσικά πάντα στην κυρία Ειρήνη. Τη γλυκιά μας κυρία Ειρήνη. Που αν την αφήναμε δε θα μας έπαιρνε καθόλου λεφτά!!! Γιατί οι Αστυπαλίτες έχουν κρατήσει ζωντανό μέσα τους τον ξένιο Δία και όταν πρέπει να τους πληρώσεις... ντρέπονται!!! Και στα δωμάτια και στα ταβερνάκια και στα μπαράκια... Πού να δείτε τσακωμούς τρικούβερτους με την κόρη της κυρίας Ειρήνης, το Ρουλάκι... που δε δεχόταν με τίποτα να πληρώσουμε τα ποτά μας στο Πανόραμα!


Και να πεις ότι τους περισσεύουν λεφτά; Να πεις ότι η τουριστική περίοδος αφήνει πλούσια κέρδη για το νησί; Να μην το πεις. Μόνο αυτό δε συμβαίνει. Απλώς... περισσεύει ευγένεια και η ανθρωπιά. Σ' αυτά τουλάχιστον το νησί είναι πάμπλουτο.

Τέρμαααααααααα. Πάμε για μπάνιο!!! Η συνέχεια από Αθήνα.

Νάξος... Το νησί της Αριάδνης και της ταλαιπωρίας μας

Το ταξίδι της ταλαιπωρίας βρίσκεται σε εξέλιξη κι εμείς στη Νάξο αραγμένοι... Ως άλλοι Αριάδνη και Θησέας. Ο Διόνυσος μας λείπει μόνο!


Η αναχώρηση από την Αστυπαλιά έγινε μέσα στην άγρια νύχτα. Και φυσικά τα σχέδια για έναν υπνάκο ναυάγησαν μπροστά στον πόνο του αποχωρισμού. Πιάσαμε όλα τα αγαπημένα στέκια στη σειρά:


  1. Τραπεζάκια έξω...
  2. Γεράνι...
  3. Αρχιπέλαγος
  4. Πανόραμα!!!
  5. Μουγκός


και δώστου αγκαλιές, φιλιά και "καλό χειμώνα"! Θα αντέξουμε, είπαμε με αφέλεια τρελή. Κι όταν βρεθήκαμε στο λιμάνι (το καινούριο λιμάνι - στην άκρη του πουθενά...) μας πήρε ο ύπνος στο τιμόνι.


Απορία: Γιατί πρέπει ο επιβάτης να είναι στο λιμάνι ώρες νωρίτερα και το πλοίο να σου ανοίγει "την πόρτα" μόλις μισή ώρα πριν την αναχώρηση;


Κι άλλη απορία: Γιατί μας αντιμετωπίζουν σαν ζώα στα καράβια; Μπαίνεις μέσα κι αρχίζουν... στρίψε, γρήγορα, κόψε, έλα πίσω - πού πίσω που βλέπεις τη μούρη του άλλου κολλημένη στο καπό σου; Και το κερασάκι στην τούρτα: Όπισθεν με αμάξι φορτωμένο ως τ' αυτιά σε ράμπα ανηφορική. Εκείνο που βρώμαγε μετά, τι ήταν; Θα μας εξηγήσουν στο συνεργείο... Τη Blue Star όμως αυτά φυσικά και δεν την νοιάζουν. Όπως δεν την νοιάζει και η ταλαιπωρία μας να γυρίζουμε Πειραιά μέσω άλλου νησιού...


Και αυτή είναι η μεγαλύτερη απορία. Ο κ. Παναγόπουλος, έτσι μας είπαν ότι λέγεται ο εφοπλιστής των Blue Stars, έχει αυτή τη στιγμή σε μονοπωλιακή χρήση τη γραμμή της Αστυπάλαιας. Κι αυτό - το μονοπώλιο - φαίνεται να παίζει ρόλο καθοριστικό σε όλα τα μαρτύρια των επιβατών. Διότι στα είκοσι χρόνια που πάμε στο νησί πρώτη φορά πάθαμε τέτοιο χουνέρι. Να μη βρίσκουμε εισιτήριο για κατευθείαν επιστροφή στον Πειραιά. Και μάλιστα δύο και πλέον εβδομάδες νωρίτερα... Κι όταν φτάσαμε πια στη Νάξο, είδαμε δεκάδες αυτοκίνητα στην ουρά έτοιμα να μπουν στο καράβι. Μα γιατί; Η Νάξος έχει ένα σωρό καράβια κάθε μέρα γιατί θα πρέπει να παίρνει εισιτήρια και από το καράβι που εξυπηρετεί την άγονη γραμμή; Και να πετάνε έξω τους επιβάτες της Αστυπάλαιας για να μπουν οι επιβάτες από τη Νάξο; Γιατί κ. Παναγόπουλε; Και γιατί προς τους υπεύθυνους της Πολιτείας που επιτρέπουν στον κάθε κύριο Παναγόπουλο έτσι να μας ταλαιπωρεί.


Κάναμε και μια τελευταία προσπάθεια στη ρεσεψιόν του πλοίου λίγο πριν φτάσουμε στη Νάξο. Ρωτήσαμε αν υπάρχουν θέσεις για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας κι ας χάσουμε τα εισιτήρια που έχουμε κιόλας πληρώσει για το ΑΙΟΛΟΣ ΚΕΝΤΕΡΗΣ. Κι ακούστε τι μας είπαν:


"Θα βγείτε κανονικά από το πλοίο και θα περιμένετε στην ουρά. Κι αν υπάρχει θέση θα σας βάλουν μέσα... Και θα πληρώσετε καινούριο εισιτήριο. Δεν ισχύει να δώσετε τη διαφορά σ' αυτό που κόψατε από Αστυπάλαια!!!"


Ε, ναι. Αυτό είναι τελικά το ζητούμενο. Διότι πληρώνεις τα μαλλιά της κεφαλής σου για το μισό ταξίδι... και συγκεκριμένα:

ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ:
Πειραιάς - Αστυπάλαια: 54.50 για τον επιβάτη και 71 για το αυτοκίνητο = 125.50 ευρώ σύνολο


ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΣΟ ΤΑΞΙΔΙ
Αστυπάλαια - Νάξος: 34.50 για τον επιβάτη και 62.50!!! για το αυτοκίνητο = 97 ευρώ σύνολο!!!


Δε ρωτήσαμε πόσο κάνουν τα εισιτήρια Νάξος - Πειραιάς. Και αυτά που πληρώσαμε για τον Κεντέρη είναι άλλης κατηγορίας ... αλλά σίγουρα δε θα μας ζητούσαν 8.50 ευρώ για το αυτοκίνητο.



Ας είναι όμως καλά το ίντερνετ... Βρήκαμε τι θα πληρώναμε: 128.50 ευρώ μόνο θα δίναμε!!! (επιβάτης πρώτη θέση και αυτοκίνητο) Περισσότερα δηλαδή από όσα μας στοίχισε ολόκληρο το ταξίδι!!!


Η πλήρης ασυδοσία. Κράτος εν κράτει. Και καλά εμείς, διακοπές κάνουμε. Οι μόνιμοι κάτοικοι τι χρωστάνε; Που χρειάζονται να ταξιδέψουν για γιατρούς ή άλλες ανάγκες και τραβάνε Γολγοθά; Μέρες τώρα η φίλη μας η Ρούλα έψαχνε από τον πράκτορα να βρει εισιτήριο. Και δεν ήταν σε θέση να της πει ούτε αν υπάρχει. Γιατί - λέει - μπλόκαρε το μηχάνημα!!!


Και γιατί από το ίντερνετ καφέ της Νάξου καταφέραμε με την πρώτη να δούμε τη σελίδα των Blue Stars; Και γιατί ο κ. πράκτορας της Αστυπάλαιας δεν παίρνει ένα τηλέφωνο στην εταιρεία αφού δεν μπορεί να δουλέψει το ίντερνετ παρά βάζει τους ανθρώπους να τρέχουν πρωί μεσημέρι βράδυ στο μαγαζί του και να περιμένουν είκοσι είκοσι σε ουρά μέχρι να τους πει και πάλι ότι "μπλόκαρε το μηχάνημα";

Γιατί; Γιατί; Γιατί;


Με τα γιατί αυτά και εκατοντάδες άλλα θα πάμε στις 16 του μήνα στην κάλπη. Και κυρίως με το παράπονο: Πότε η χώρα μας θα κάνει βήματα μπροστά; Πότε θα σταματήσει το κάθε πέρυσι και καλύτερα και κάθε φέτος και χειρότερα;


Προς το παρόν πάντως πάμε για ένα μπανάκι στα δροσερά νερά της Νάξου. Και από το βράδυ τα λέμε από Αθήνα. Φιλάκιαααααα


Για τους καλούς φίλους θα φέρουμε και γλυκά και ποτά ναξιώτικα. Και πρώτοι πρώτοι θα δοκιμάσουν οι Αλέξανδροι και οι Αλέκες που σήμερα έχουν τη γιορτή τους! Να τους χαιρόμαστε!!!

Το πλοίο θα σαλπάρει...

Πλησιάζει η ώρα που το πλοίο θα σαλπάρει και πάλι. Blue Star Paros. Από Αστυπάλαια για Νάξο. Και "Αίολος Κεντέρης" στη συνέχεια, αναγκαστική επιλογή για να φτάσουμε στον Πειραιά. Με λίγα λόγια ένα εικοσιτετράωρο στο δρόμο χωρίς ύπνο και με ταλαιπωρία μπόλικη. Συν την ιωσούλα που αρπάξαμε ... ένας μικρός Γολγοθάς για την επιστροφή.
Και δεν είμαστε οι μόνοι που έτσι την πατήσαμε φέτος. Αυτά είναι τα "καλά" των μονοπωλείων. Μια εταιρεία μόνο δουλεύει φέτος τη γραμμή Αστυπάλαια Πειραιάς και προφανώς κάνουν ό,τι θέλουν. Φτάνουν στο νησί άγρια ξημερώματα. Όλα τους τα δρομολόγια. Και σαν να μη φτάνει αυτό, δεν μπορούν και να εξασφαλίσουν την επιστροφή στον Πειραιά. Πώς γίνεται αυτό; Και γιατί γίνεται; Να πρέπει αναγκαστικά να ταξιδέψεις Νάξο και Πάρο και από κει να πάρεις άλλο καράβι;
Φυσικά δεν είναι μόνο η ταλαιπωρία σε χρόνο. Είναι και τα πολύ περισσότερα χρήματα που πληρώνει κανείς κόβοντας το ταξίδι στη μέση.
Αν όμως υπήρχε και άλλη εταιρεία στο "παιχνίδι" και κινδύνευαν να χάσουν τους πελάτες, κάτι καλύτερο θα έβρισκαν να κάνουν για τους ταλαίπωρους τους ταξιδιώτες.
Θα μου πεις, τι λειτουργεί σωστά και διαμαρτύρεσαι για την κατάσταση στην ακτοπλοΐα; Έλα μου ντε. Ξέρετε όμως τι ενοχλεί περισσότερο; Που βλέπεις τα πράγματα να γίνονται καθημερινά χειρότερα. Δεν είναι που ζητάμε τη βελτίωση. Όχι!!! Στη συνεχή κατρακύλα ζητάμε με κάποιον τρόπο να μπει φρένο. Γιατί την Αστυπάλαια την ξέρουμε εδώ και είκοσι χρόνια και είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται αυτό το πρόβλημα.

Καλημέρα από Αστυπάλαια

Από το νησί των ανέμων πολλά φιλιά σε όλους!


Εμείς καλά περνάμε και ελπίζουμε το ίδιο και για σας. Και ελπίζουμε ακόμη περισσότερο να την έχετε κάνει για κανένα νησάκι...


Λίγο δύσκολο το ίντερνετ από δω. Από τα άσχημα που σημειώσαμε στις αλλαγές. Έκλεισε το μοναδικό νετ καφέ... γιατί δε δίνανε άδεια λειτουργίας οι υπεύθυνοι και τώρα μόνο από το γραφείο του Δήμου όπου περιμένει πάντα ουρά μπορείς για λίγη ώρα να μπεις...


Ίσως και καλύτερα έτσι. Μη χάνουμε τις ώρες μας στην οθόνη.

Φιλάκιααα

Καίγεται η Πεντέλη!

Πηγή φωτό: Έθνος on line


Όχι, πάλι θεέ μου.

Ζούμε ξανά τον τρόμο. Όλος ο ουρανός στα Νότια Προάστια είναι κίτρινος να τον πω... γκρίζος ... ένα χρώμα περίεργο που σε σφάζει.


Ας κάνουν κάτι επιτέλους!!!!!!!!


Κάντε κλικ στην εικόνα για να διαβάσετε από το Έθνος on line τις λεπτομέρειες.

Άρτι Αφιχθέντα

Καθιερώσαμε μια ξέχωρη σελίδα για τα ΑΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΝΤΑ ώστε να διευκολύνουμε την ενημέρωση των επισκεπτών μας ως προς τις νέες δημοσιεύσεις στα blogs που συνεργάζονται με το HOMA EDUCANDUS. Εδώ θα βρίσκετε ό,τι καινούριο και ενδιαφέρον υπάρχει σε όλο το δικό μας Blog o Πέλαγος:


ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ, ΜΠΑΛΑΟΥΡΟ, ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ, ΦΩΤΟΝΕΡΟΠΕΤΡΑ και στο νέο blog ΑΤΑΞΙΕΣ. (μην πάει ο νους σας αλλού... λογοπαίγνιο στη λέξη τάξη είναι και η θεματική του blog αφορά παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά ζητήματα και μόνο...).


  • ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΑΝΤΙΝΗ
  1. ΒΙΝΤΕΟ "Η φιλοσοφική θεώρηση του θανάτου" Ολόκληρη η περίφημη ομιλία του Δημήτρη Λιαντίνη.
  2. ΒΙΝΤΕΟ "Βιογραφία του Δημήτρη Λιαντίνη" Προσπαθήσαμε με συνοπτικό τρόπο να δώσουμε τους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής του και να παρουσιάσουμε όλα τα βιβλία του. Διάρκεια 10 λεπτά και κάτι... Αργεί λίγο να φορτώσει λόγω μεγέθους αλλά αξίζει (έτσι θέλουμε να πιστεύουμε) να δείξετε τη δέουσα υπομονή.
  3. ΝΕΟ Αναρωτιέμαι τι θα έλεγε ο Δάσκαλος... (Σκέψεις με αφορμή την επικαιρότητα των πυρκαγιών και των εκλογών)



  • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
  1. ΝΕΟ Πολιτιστικό Φθινόπωρο (πολιτιστικές προτάσεις από τον Captain - Nemos.)



  • ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ - ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ
  1. ΝΕΟ Οι φωτιές καίνε και την ψυχή (Συμβουλές ψυχολόγων προς τους γονείς των παιδιών που έζησαν τον πύρινο εφιάλτη είτε ζωντανά είτε ακόμη και από την τηλεόραση.)

  • ΔΙΑΦΟΡΑ
  1. Το πλοίο θα σαλπάρει Φωτοαφιέρωμα σε καράβια της Ακτοπλοΐας που τις επόμενες μέρες θα μας ταξιδέψουν στο Αιγαίο.
  2. Ένα καταπληκτικό blog
  3. Καλημέρα από Αστυπάλαια
  4. Το πλοίο θα σαλπάρει και πάλι
  5. Αναμνήσεις από Αστυπάλαια
  6. NEO Ματιές σε όσα ζήσαμε (άρθρο της Διώνης για την Αστυπάλαια)
  • ΒΙΝΤΕΟ
  1. Το κάστρο της Αστροπαλιάς (τραγουδά η Ελένη Τσαλιγοπούλου)



ΑΡΧΕΙΟ



Ένας άλλος τρόπος αναζήτησης δημοσιεύσεων είναι μέσα από το ΑΡΧΕΙΟ του κάθε blog. Κάνοντας επίσης κλικ στον τίτλο του blog μπορείτε να δείτε την τελευταία δημοσίευση που υπάρχει σ' αυτό.



Τονίζουμε ότι η αναζήτηση από το αρχείο είναι ο κυριότερος τρόπος για να δείτε τις δημοσιεύσεις του βασικού μας blog, του HOMA EDUCANDUS. Στα ΑΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΝΤΑ θα καταχωρούνται κυρίως οι δημοσιεύσεις των άλλων blogs που συνεργάζονται μαζί μας και όχι οι δημοσιεύσεις του HOMA EDUCANDUS.



Τέλος, σας ενημερώνουμε ότι τα πιο σημαντικά θέματα των άλλων blogs θα αναδημοσιεύονται και στο HOMA EDUCANDUS. Ένας λόγος παραπάνω, να ρίχνετε πάντα μια ματιά και στα ΑΜΠΑΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ που θα τα βρείτε δεξιά και κάτω...



Το πλοίο θα σαλπάρει...

Κι αφού θα σαλπάρει αποφασίσαμε να κάνουμε φωτοαφιέρωμα στα καράβια που θα ταξιδέψουμε.



Μπλου Σταρ Νάξος: Πειραιάς Αστυπάλαια!!!








Μπλου Σταρ Πάρος: Αστυπάλαια - Νάξος



Δεν ξέρω αν είναι η ώρα της δύσης ή της ανατολής... Πάντως τέτοια σκηνή θα τη ζήσουμε. Μόνο που η πίκρα θα είναι αβάσταχτη γιατί θα αποχαιρετάμε την Αστυπαλιά...




Και ο Αίολος Κεντέρης... Από Νάξο για Πειραιά. Και βλέπω και κατάστρωμα. Κάτι είναι κι αυτό.




Η αναχώρηση του Αίολος Κεντέρης από τη Νάξο.
Βρήκαμε και την κατάλληλη φωτογραφία.






ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι φωτογραφίες είναι από το site Εφοπλιστής Στη γκαλερί του μπορείτε να απολαύσετε αμέτρητες φωτογραφίες πλοίων.

- Τι είπατε; Το HOMA EDUCANDUS αν υπάρχει εκεί; Δεν έχετε παρά να το ψάξετε...

Λιαντίνης 1942 - 1998

Μια σύντομη βιογραφία του Δημήτρη Λιαντίνη σε μορφή βίντεο. Οι σημαντικότεροι σταθμοί της ζωής του. Το έργο του. Η έξοδος.

Ένα καταπληκτικό blog

Η μόδα των blogs καθημερινά εξαπλώνεται... Γέμισε το νετ προσωπικές μαρτυρίες και εκατομμύρια άνθρωποι έβγαλαν στην επιφάνεια το δημοσιογράφο, το λογοτέχνη και δεν ξέρω ποιο άλλο κρυφό ταλέντο διέθεταν. Ή και δε διέθεταν...

Σε όλα τα blogs κάτι καλό θα διαβάσεις. Γιατί η πρωταρχική τους ύλη είναι το μεράκι. Όταν όμως συνυπάρχουν και άλλα προσόντα, ταλέντο, ευαισθησία, γνώσεις, αισθητική... τότε είναι απόλαυση από τις λίγες να "πατάς" τις σελίδες τους. Μια τέτοια σπάνια τύχη είχα κι εγώ σήμερα.

Γνώρισα τον υπέροχο κόσμο μιας γιατρίνας - ποιήτριας. Έμαθα χίλια πράγματα για την υγεία μας και εισέπραξα σε μέγιστη δόση θετική ενέργεια από τις ποιητικές της αναφορές. Σας δίνω τη διεύθυνση του blog:


Εκεί που η επιθυμία για γνώση και ψυχική ανάταση συναντιούνται...
κι είμαι καράβι χωρίς πλήρωμα, που ο άνεμος κι η μπόρα κυβερνά...


Γιατί το καλό πρέπει να λέγεται... Και γιατί κι εμείς καράβι είμαστε...

Τα εισιτήρια των καραβιών

Καλοκαιράκι αυγουστιάτικο και όσοι μείναμε ακόμη στην πόλη μαζεύουμε βαλίτσες... Και για πού καλύτερα από το Αιγαίο;


Κίνηση πρώτη να βρεις καράβι. Πικρή ιστορία. Βρίσκεις για επιβάτη, δε βρίσκεις για αυτοκίνητο. Βρίσκεις για αυτοκίνητο, δε βρίσκεις για επιβάτη. Συμπέρασμα. Την επόμενη χρονιά θα κλείσουμε εισιτήρια από το Μάη. Διότι φέτος την πατήσαμε ως ανίδεοι.


Πήραμε που λέτε τη μεγάλη απόφαση στις αρχές Αυγούστου. Και λέμε "Αστυπάλαια και μόνο Αστυπάλαια". Μια χαρά να το λες. Άντε να σε δω και να το κάνεις στην πράξη! Διότι επιστροφή από Αστυπάλαια για Πειραιά μέχρι και τέλος Αυγούστου δεν υπάρχει για τα αμαξάκια... Κι εμείς μηχανή δεν έχουμε ούτε και δυνάμεις να κουβαλάμε βαλίτσες. Αφήστε που κακά τα ψέματα, χωρίς μεταφορικό μέσο οι διακοπές στο νησί είναι μαρτύριο.


Κι αρχίζουμε το ψάξιμο της άλλης λύσης. Και μας προτείνουν τη μόνη δυνατή. Να γυρίσουμε μέσω Νάξου. Ναι, ναι εμείς. Οι ανίδεοι. Το μόνο που προνοήσαμε ήταν να ζητήσουμε να υπάρχει χρονικό περιθώριο ανάμεσα στην άφιξη στη Νάξο και στην αναχώρηση. Καράβια είναι αυτά. Μη μείνουμε στο νησί ξέμπαρκοι σαν την Αριάδνη και το Θησέα.


Μας προτείνουν τον Αίολο Κεντέρη. Καράβι είναι αυτό. Μες στην καλή χαρά εμείς που βρήκαμε λύση ούτε καν ρωτάμε τι εστί Κεντέρης. "Κόψτε εισιτήρια", δίνουμε την έγκριση. Αχ, στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα...

Και πληρώνουμε χωρίς άλλες τσιριμόνιες. Το έχουμε και για αρχή μας αυτό, τρομάρα μας, να μην κάνουμε μιζέριες σε τέτοια θέματα. Το σοκ ήρθε όταν ανοίξαμε το φάκελο και είδαμε τις τιμές. Αντιγράφω για να αποφύγω τα πολλά λόγια:


1. ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ (Blue Star Naxos)
Επιβάτης Α' θέση: 54,50 ευρώ
Αυτοκίνητο: 71 ευρώ


2. ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ - ΝΑΞΟΣ (Blue Star Paros)
Επιβάτης Α΄ θέση: 34,50 ευρώ
Αυτοκίνητο: 62,50 ευρώ


3. ΝΑΞΟΣ - ΠΕΙΡΑΙΑΣ (Αίολος Κεντέρης)
Επιβάτης Οικονομική θέση: 45 ευρώ
Αυτοκίνητο: 72 ευρώ


Για το μισό δηλαδή ταξίδι της επιστροφής καταφέραμε να πληρώσουμε για το αυτοκίνητο περισσότερα από ολόκληρο το ταξίδι για να πάμε! Με τις υγείες μας. Είναι, λέει, στα χαρτιά, ταχύπλοον το Κεντέρης!!! Που σημαίνει όχι κατάστρωμα και βόλτα. Που σημαίνει καρφωμένος σε μια καρέκλα σαν να ταξιδεύεις με πούλμαν. Καμιά χαρά θαλασσινή. Ποιος μας φταίει; Φυσικά η βιασύνη μας να βρούμε λύση... Ε, δε θα καρφώσω ποιος από την παρέα την έκανε την πατάτα. Δεν έχει σημασία. Τα γράφω μόνο για να μην την πατήσουν κι άλλοι.


Όσο για μας δε θα αφήσουμε ετούτη την ιστορία να μας χαλάσει το κέφι. Τον υπαίτιο όμως δεν τον σώζει κανένας τις ώρες που θα ταξιδεύουμε από Νάξο για Πειραιά. Εκεί να τον δω τι λύση θα βρει... Του εύχομαι (για να δει τι καλή φίλη είμαι) να μην είναι σαν αυτή που μας βρήκε για να γυρίσουμε από Αστυπάλαια.


Όσο για το ταχύπλοο Κεντέρης, σήμερα ήρθε η τελευταία πετριά. Τέσσερις ώρες διαβάσαμε ότι έκανε επιβάτης από Πάρο για Πειραιά. Σπεύδε βραδέως... Τέτοιο ταχύπλοο. Εμ, είναι και η κατάρα του ονόματος. Ούτε αυτό όμως υποψίασε το φίλο μας. Κι αυτό είναι που τον κατηγορούμε περισσότερο. Πώς μπαίνεις σε καράβι με τέτοιο όνομα; Που εξισώνει το θεό των ανέμων με ένα θνητό που σέρνει πίσω του τη μεγάλη ντροπή της χώρας;


Τουλάχιστον οι ώρες μας εκεί θα βρουν κατάλληλη διέξοδο να ξαναδιαβάσουμε τον Ελληνοέλληνα. Έτσι, για να τον νιώσουμε καλύτερα...


Ένας ακόμη Ποσειδώνας

Η λατρεία μας για το θεό της θάλασσας είναι γνωστή. Μέχρι βίντεο φτιάξαμε για το χατίρι του. Έτσι η είδηση για ένα ακόμη άγαλμα του αγαπημένου μας θεού που εκτίθεται αυτές τις μέρες στο Ρωμαϊκό Μουσείο της Αγροτικής Ενωσης Westfalen-Lippe, στο Haltern της Γερμανίας, δεν μπορούσε να μας αφήσει ασυγκίνητους. Και φυσικά να του στήσουμε βάθρο και στο Homa Educandus:



Σχετικός με τα ενδιαφέροντά μας και ο τίτλος της έκθεσης: "Πολυτέλεια και παρακμή της Ρώμης." Σίγουρα το συγκεκριμένο γλυπτό ανήκει στις καλές μέρες...

Απαράδεκτη καθυστέρηση στις αποσπάσεις των εκπαιδευτικών

Με ιδιαίτερη ανησυχία η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας (ΔΟΕ) διαμαρτύρεται για την απαράδεκτη καθυστέρηση στις αποσπάσεις των εκπαιδευτικών. Ήδη το θέμα έχει αρχίσει να προβληματίζει και τον τύπο και όλοι αναρωτιούνται πώς θα ανοίξουν τα σχολεία το Σεπτέμβρη χωρίς οι εκπαιδευτικοί να γνωρίζουν πού θα εργαστούν. Αναδημοσιεύουμε τη σχετική ανακοίνωση της ΔΟΕ:
@@@


Αριθμ.Πρωτ.1941 Αθήνα 30/07/2007

Προς : 1. την Υπουργό Παιδείας
κ. Μαριέττα Γιαννάκου
2. τον Υφυπουργό Παιδείας
κ. Γεώργιο Καλό
3. το Γενικό Γραμματέα
κ. Ανδρέα Καραμάνο
ΚΟΙΝ: 1. Αιρετούς ΚΥΣΠΕ
2. Συλλόγους Εκπ/κών Π.Ε.

Θέμα: Αποσπάσεις Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Κυρία Υπουργέ,
Κύριε Υφυπουργέ,
Κύριε Γεν. Γραμματέα,

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., με το υπ. αριθμ. 1928/19-07-07 έγγραφό του, διαμαρτυρήθηκε έντονα για τη μεγάλη καθυστέρηση που υπάρχει στην εξέταση των αιτήσεων για απόσπαση 6.300, περίπου, Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, καμιά ενέργεια δεν έχει γίνει από την πλευρά σας, προς αυτή την κατεύθυνση. Το αντίθετο, μάλιστα. Ενώ η διαδικασία συνεντεύξεων των Σχολικών Συμβούλων ολοκληρώθηκε, αντί να οριστεί άμεσα συνεδρίαση του ΚΥΣΠΕ, για να εξεταστούν οι αποσπάσεις, πληροφορηθήκαμε πως έχει προγραμματιστεί η διαδικασία συνεντεύξεων για την επιλογή Προϊσταμένων Γραφείων και Δ/ντών Εκπαίδευσης, με τον πρωτοφανή μάλιστα αριθμό εξέτασης πενήντα ατόμων καθημερινά, και η διαδικασία των αποσπάσεων μετατίθεται για μετά τις 20 Αυγούστου 2007.

Σοβαρή, επίσης, καθυστέρηση αποτελεί το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει ξεκινήσει η διαδικασία αιτήσεων για τους μόνιμους διορισμούς.

Διαπιστώνουμε, για μια ακόμη φορά, πως συνεχίζεται η πολιτική να χρησιμοποιείται η διαδικασία αποσπάσεων, για να κρατούνται σε ομηρία, μέχρι την τελευταία στιγμή, χιλιάδες εκπαιδευτικοί.

Διαμορφώνετε έτσι, κύριοι Υπουργοί, τη βάση για τη λειτουργία του ρουσφετιού και των πελατειακών σχέσεων, αντί να δίνετε λύση στα αυτονόητα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Δεν αναγνωρίζετε καν το δικαίωμά τους να γνωρίζουν έγκαιρα τον τόπο εργασίας τους, τη νέα σχολική χρονιά, ώστε να μπορούν να κάνουν τον απαραίτητο οικογενειακό τους προγραμματισμό. Θυσιάζετε την ομαλή λειτουργία των σχολείων και την κανονική τους στελέχωση με το αναγκαίο εκπ/κό προσωπικό, για την υλοποίηση των πολιτικών σας στοχεύσεων.
Την ίδια στιγμή για το μόνο που δείχνετε να ενδιαφέρεστε είναι η υλοποίηση της αντιεκπαιδευτικής σας πολιτικής, με την οποία το εκπαιδευτικό κίνημα συγκρούστηκε και θα συνεχίσει να συγκρούεται. Γι’ αυτό προτάσσετε τη διαδικασία επιλογής Στελεχών Εκπαίδευσης, με διαδικασίες εξπρές, ώστε να εξασφαλίσετε το στελεχιακό δυναμικό που θα την υλοποιήσει.

Κύριοι Υπουργοί
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. σας καλεί, για μια ακόμη φορά, να εξετάσετε, άμεσα, πριν από τη διαδικασία επιλογής προϊσταμένων, τις αιτήσεις για απόσπαση των 6.300 Εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, όπως και να προχωρήσετε άμεσα τη διαδικασία των μόνιμων διορισμών. Σε διαφορετική περίπτωση, θα είστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για τη μεγάλη αναστάτωση που θα προκύψει στη λειτουργία των σχολείων με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.

Για το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

Ο Γεν. Γραμματέας: Μαντάς Κομνηνός
Ο Πρόεδρος: Μπράτης Δημήτρης
@@@
  • ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Περισσότερα για το θέμα μπορεί κανείς να διαβάσει στο Έθνος on line.

Λιαντίνης: Πώς να αντιδρούμε στο θάνατο

Ο Δημήτρης Λιαντίνης σε ομιλία του, λίγους μόλις μήνες πριν φύγει, υποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιδρούμε στο θάνατο των προσφιλών μας προσώπων.

Με κυριαρχημένα, πειθαρχημένα αισθήματα, όπως και ο λαός μας μέσα από τα δημοτικά του τραγούδια αντιμετώπιζε το θάνατο πριν τον διαφθείρουμε. Με οδύνη ναι, με γνώση και πόνο. Όχι όμως με συναισθηματική αφασία.

Το βιντεάκι αποτελεί μέρος της περίφημης ομιλίας του προς τους στρατιωτικούς γιατρούς.

Στην ουσία πρόκειται για την επίσημη παρουσίαση της μελέτης θανάτου του. Κάθε λέξη του και μάθημα ζωής. Κάθε κουβέντα του μετρημένη και ζυγισμένη. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Και είναι σημαντικό για το συγκεκριμένο απόσπασμα να προσέξουμε την εισαγωγή. Ο Λιαντίνης αναφέρει την οικογένειά του. Και ειδικά εκείνους που γνωρίζει ότι θα νιώσουν το μεγαλύτερο πόνο όταν μάθουν το θάνατό του. Τη μάνα του, τη μανούλα του όπως την αποκαλεί, τη γυναίκα του, μια σπουδαία γυναίκα τονίζει, και την κόρη του, το γαλάζιο του βλαστάρι.

Δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει τους ακροατές του με τα λόγια αυτά. Αλλά να αφήσει το μήνυμα στα τρία αγαπημένα του πρόσωπα πως καταλαβαίνει και προβλέπει πως εκείνες θα νιώσουν το μεγαλύτερο πόνο. Τους ζητά όμως να κυριαρχήσουν στα αισθήματα οδύνης, να τα πειθαρχήσουν.

Και ταυτόχρονα αφήνει χρυσή οδηγία προς όλους. Αυτός είναι ο τρόπος, υπογραμμίζει. Να πονάμε, αλλά να κυριαρχούμε στα αισθήματά μας. Να μη βουλιάζουμε σε συναισθηματική κατατονία. Αλλά μέσα από τον πόνο να οδηγούμαστε στη γνώση, στην αλήθεια. Την πικρή αλήθεια της ζωής μας, την αναπόφευκτη μοίρα του ανθρώπου, το θάνατο.

Προορισμός Αστυπάλαια



Την ξέρετε την Αστυπάλαια; Την έχετε ποτέ επισκεφθεί; Αν όχι, μη χάσετε την ευκαιρία αυτό το καλοκαίρι. Είναι το καλύτερο δώρο που μπορείτε να κάνετε στον εαυτό σας!

Αρκεί να τα πηγαίνετε καλά με τα μελτέμια. Γιατί εκεί ο άνεμος δε σταματά στιγμή. Κι αυτό να το πάρετε σοβαρά υπόψη. Θα τον ακούτε πρωί, θα τον ακούτε μεσημέρι και όλη τη νύχτα θα συντροφεύει με το βουητό του τα όνειρά σας ή και τα ξενύχτια σας... Γιατί κι αυτό πρέπει να το πούμε, η Αστυπάλαια δεν προσφέρεται για τύπους υπναλέους!!! Αν η μισή μαγεία του τόπου είναι η απόλυτη κυριαρχία της θάλασσας, και τι θάλασσα, κρύσταλλο σμαραγδένιο, η άλλη μισή είναι οι νύχτες.





Με ένα κάστρο ολόφωτο να δεσπόζει και με δεκάδες επιλογές για να τιμήσετε την παράδοση του νησιού: Την έως πρωίας, κυριολεκτικά μιλώ, διασκέδαση. Και ο καλύτερος τρόπος για να ολοκληρώσετε τέτοιες ολονυκτίες δεν είναι άλλος από την ιεροτελεστία της ανατολής στις πολεμίστρες του κάστρου.




Εμείς μια τέτοια ώρα κάποτε χάσαμε την καρδιά μας... Και μας την έκλεψε για πάντα η Αστυπαλιά. Στο ίδιο σημείο που φαίνεται στη φωτογραφία και με τον τρόπο που μπορείτε να διαβάσετε "Στο κάστρο της Αστροπαλιάς".





Κι όταν ο ήλιος βασιλιάς προβάλει, θα δείτε, αν είστε τυχεροί, το απίθανο παιγνίδι των χρωμάτων. Ήλιος άσπρος και όλα γύρω κόκκινα. Πολλά είναι τα νησιά που προσφέρουν μαγικό ηλιοβασίλεμα. Μύκονος, Σαντορίνη, Ζάκυνθος... Η Αστυπάλαια είναι το νησί της ανατολής. Γι' αυτό και το τραβάμε μέχρι πρωί. Στην κανονική μας ζωή (στην πόλη) ανήκουμε στη συνομοταξία των σπιτόγατων.

Λοιπόν, αν με αφήσουν εμένα να μιλάω για την Αστυπάλαια, δεν το έχω σε τίποτα να γράφω μέχρι αύριο. Τα πολλά λόγια όμως είναι φτώχεια. Σας δίνω μια χρησιμότατη διεύθυνση για να πάρετε όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για το νησί και να αποφύγετε τις δικές μου πολυλογίες που ακολουθούν παρακάτω:
(από κει κατεβάσαμε και τις δύο πρώτες φωτογραφίες...
Οι άλλες είναι έργο των χεριών μας)


Θα βρείτε τα πάντα εκεί. Προσοχή όμως. Μην ξεκινήσετε χωρίς να κλείσετε δωμάτιο. Γιατί αυτό δε θα το βρείτε καθόλου εύκολα μέρες δεκαπενταύγουστου...


Προτείνω ανεπιφύλακτα για διαμονή το Λιβάδι. Αν πάτε χωρίς αμάξι (το τέλειο για Αστυπάλαια είναι σαφώς η μηχανή, όχι παπάκι... φυσάει το είπαμε, μηχανή και αν είναι και εντούρο καλύτερα) λοιπόν χωρίς ρόδα, προτιμήστε τη Χώρα. Εκεί είναι όλη η νυχτερινή ζωή. Η Μαρτιζάνα είναι μόνο για οικογένειες και τύπους που θέλουν να μονάσουν.

Από φαγητό... Όπου κι αν φάτε θα μείνετε ευχαριστημένοι. Για ψάρι όμως να προτιμήσετε τη Μαρτιζάνα. Εκεί δένουν όλα τα καΐκια. Και ο καλύτερος μάστορας στο ψήσιμο είναι ο Παναγιώτης, ο Οβελίξ. Πάρτε τηλέφωνο όμως από το μεσημέρι αν θέλετε καλό ψάρι ή κακαβιά.

Πού αλλού αξίζει να φάτε... Στη Βιργινία. Θέα απίθανη. Το μαγαζί λέγεται Ακτή, η Βιργινία όμως είναι η ψυχή του και κόρη του ιδιοκτήτη... Αν τύχει και λείπει, την πατήσατε. Θα νιώσετε ολίγον Ικαρία... Εξοπλιστείτε με υπομονή και περιμένετε. Θα σας ανταμείψει και η θέα στο κάστρο και η απίθανη κουζίνα τους. Μην παραλείψετε τα γεμιστά καλαμάρια.

Και στους Μύλους υπάρχουν καλές επιλογές για φαγητό. Δυστυχώς δε βλέπω στο σάιτ σχετικά στοιχεία για να σας κατατοπίσω καλύτερα. Λοιπόν. Τα λέω στο "προφορικό" και ρωτήστε πηγαίνοντας για να προσανατολιστείτε. Το πιο παλιό στέκι είναι ο Μουγγός. Κλασικό παραδοσιακό καφενείο που ενίοτε φιλοξενεί τα πιο απίθανα και αυθόρμητα γλέντια. Σερβίρει από καφέδες και ξίδια μέχρι γλυκό του κουταλιού και χταπόδι στα κάρβουνα.

Λίγο πιο πάνω, δίπλα στο Δημαρχείο, είναι ο θρυλικός Μπαρμπαρόσας. Κουζίνα μοντέρνα και σπέσιαλ πιάτα. Κάτω, στο επίπεδο των μύλων, θα βρείτε και το μεζεδοπωλείο που ανήκει στους ίδιους ιδιοκτήτες. Στην περίφημη Βαρβάρα. Πατάτα ψητή και γεμιστή με διάφορα.... Ωχ μάνα μου. Και απόψε την έβγαλα με σαλάτα. Τι κάθομαι τώρα και μιλάω για μεζεδάκια.

Λίγο πιο πέρα υπάρχει άλλο καταπληκτικό ρέστωραν. Το κακό είναι που μια χρονιά μαγειρεύουν και μια όχι. Η κουζίνα τους είναι παραδοσιακή αστυπαλίτικη και οι μερίδες τεράστιες. Το όνομα του μαγαζιού δυστυχώς μου διαφεύγει. Είναι πάντως δίπλα ακριβώς στο ηρώο και σερβίρει και τα παραδοσιακά γλυκά, τα πουγγιά.

Για τους ξενύχτηδες υπάρχει μια πιτσαρία κοντά στους μύλους... Τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά τουλάχιστον δεν κινδυνεύετε να πεθάνετε από πείνα. Και καλές τιμές. Προσωπικά εκεί θα προτιμούσα μακαρονάδα...

Χαμένο στα στενά λίγο πιο πέρα από τους μύλους είναι το Αρχιπέλαγο. Εδώ ερχόμαστε για γλυκά (απίθανα και περίεργα) και περισυλλογή με κλασική μουσική και θέα, τι άλλο; Το κάστρο... Καλή φάση είναι και για πρωινό. Αλλά κυρίως το βράδυ.

Όπως και όλα τα παραπάνω είναι για το βράδυ. Η παρέα μας συνήθως μόνο βράδυ τρώει. Αφού πάμε για ύπνο το πρωί, καταλαβαίνετε ότι κατά τις τρεις οδεύουμε για θάλασσα. Οπότε φαΐ γιοκ. Εκτός βεβαίως από το κλασικό κολατσιό, ντοματούλα, φέτα η ελληνική και φρέσκο ψωμί. (Οι φούρνοι είναι όλοι στη Χώρα αλλά θα βρείτε ψωμί και στα σούπερ μάρκετ στο Λιβάδι, πχ. στο φίλο μας το Μάκο).

Πάντως εσείς, αν θέλετε ντε και καλά να τσιμπήσετε και μεσημέρι, η λύση είναι το Γεράνι στο Λιβάδι. Δεν είναι ακριβώς στην παραλία αλλά εσείς με το στομάχι θα φάτε και όχι με τα μάτια. Οπότε Γεράνι. Μην παρασυρθείτε από τα τραπεζάκια δίπλα στο κύμα. Το τονίζουμε και αμαρτία δεν έχουμε. Πάντως για να μην αδικούμε και αυτά τα τραπεζάκια, είναι ό,τι πρέπει για καφέ και ουζάκι και τάβλι... Και όλη η παραλία προς τέρψιν.

Θα σας πούμε όμως και πού αλλού δε θα τρώγαμε. Στον γιαλό στη χώρα. Απαπά. Κάποτε υπήρχε το Εν Πλω και το Κικής κόρνερ... Τώρα που έφυγε η Κική ούτε και περνάμε από κει. Εκτός αν περιμένουμε το καράβι και δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Για ποτό. Και για μουσική και για χορό σε αρκετές των περιπτώσεων. Οπωσδήποτε Πανόραμα. Το νούμερο ένα ξενυχτάδικο. Και στο Κατώραμα του ιδίου μαγαζιού για πιο κουλ καταστάσεις. πχ Να κρατάτε το χέρι της καλής σας και να αγναντεύετε το σκοτεινό πέλαγος επί ώρες αμίλητοι. Αν έχετε όμως πολλά να της πείτε, σκαρφαλώστε τα στενά του κάστρου και αναζητήστε το Κάστρο Μπαρ. Νησιώτικο σπίτι είναι στην πραγματικότητα που έχει μετατραπεί σε μπαράκι. Για τους αυθεντικούς ο χώρος είναι ένας, τον είπαμε και πριν, Μουγγός και πάλι Μουγγός. Στην ταμπέλα κάτι άλλο γράφει, αλλά ρωτήστε. Όλοι Μουγγό το ξέρουν το μαγαζί. Απέναντι ακριβώς από το Δημαρχείο... Και παραδίπλα οι Μούσες, με παράδοση κι αυτές στα ξεσαλώματα. Θέα γιοκ. Η μουσική όμως αξίζει. Για σκυλέ καταστάσεις θα πάτε στον Κούρο. Κι αυτός στους Μύλους. Εμείς από κει δεν περνάμε. Αλλά γούστα είναι αυτά και δεν παρεξηγούμε κανέναν.

Τώρα βέβαια, εμείς έχουμε τρία χρόνια να πατήσουμε, ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ!!! και φυσικά θα το διορθώσουμε τούτο το καλοκαίρι, μπορεί κάποιο μαγαζί να έκλεισε, κάποιο άλλο καλό να εμφανίστηκε. Μη μας βάλετε τις φωνές γυρίζοντας.

Τι ξεχάσαμε; Τις παραλίες. Λοιπόν, εμείς μόνο σε μία πάμε. Το μικρό Τζανάκι. Και όταν ο ήλιος φύγει, και φεύγει σχετικά νωρίς, μετακομίζουμε δίπλα, στο μεγάλο Τζανάκι.

Το Τζανάκι μας... Και τα βραχονησάκια μας για βουτιές.

Μόνο όταν είμαστε τελείως σπαρίλες μένουμε στο Λιβάδι. Και αν μας έρθει όρεξη για εκδρομή στο νησί τραβάμε για Μπλε Λιμανάκι στη Μαρτεζάνα. Συνήθως το συνδυάζουμε με ψαροφαγία στον Παναγή.

Υπάρχουν όμως και αρκετές άλλες παραλίες και μάλιστα με πιστούς όσο εμείς στο Τζανάκι. πχ οι Πλάκες, λίγο πριν από τη Μαρτιζάνα. Ή ο Άγιος Κωνσταντίνος, οι Βάτσες και τα Καμινάκια μετά το Λιβάδι και μετά το Τζανάκι. Η χειρότερη επιλογή είναι να πάτε στο Βαθύ. Μακριάααααααα. Άπαξ την πατήσαμε, την πρώτη μας χρονιά στην Αστυπάλαια, που ακόμα δεν ξέραμε τα κατατόπια.

Ναι, η παρέα φωνάζει πως ξεχάσαμε να σας πούμε και ένα άλλο καταπληκτικό μέρος. Το κάμπινγκ Αστυπάλαιας. Εμείς εκεί περάσαμε τα καλύτερα καλοκαίρια της ζωής μας. Μετά ήρθαν τα "γεράματα" και αρχίσαμε να το παίζουμε δωματιούχοι. Αλλά και έτσι, δεν παραλείπουμε να περάσουμε από το κάμπινγκ για φαγητό ή καφέ. Να το βάλετε στο πρόγραμμα οπωσδήποτε. Και η παραλία μπροστά στο κάμπινγκ δεν είναι καθόλου κακή. Το μόνο πρόβλημα είναι το εργοστάσιο της ΔΕΗ που γουργουρίζει όλη την ώρα. Και ο δρόμος που περνά δίπλα. Η κίνηση όμως είναι ελάχιστη και η θάλασσα από τις καλύτερες. Και έχει και αρμυρίκια για ίσκιο. Και συνήθως ο κόσμος είναι ελάχιστος. Το παρκάρισμα είναι κομματάκι δύσκολο, αλλά συνεννοηθείτε με το κάμπινγκ. Πιείτε κανένα καφεδάκι και ζητήστε να σας επιτρέψουν να αφήσετε εκεί το όχημα.

Και κάτι ακόμα. Το μεγάλο προσόν της Αστυπάλαιας είναι που δεν έχει φίδια. Καθόλου. Έχει όμως αγριομέλισσες και σμέρνες και δράκαινες και επίσης τα κουνούπια κάνουν καλή δουλειά αν τύχει και κόψει ο άνεμος. Από βροχή, μια και είπαμε άνεμο, δε συναντήσαμε ποτέ το καλοκαίρι στην Αστυπαλιά. Και ευτυχώς που έφτιαξαν φράγμα και έχουν νερό. Παλιότερα δεν ήταν λίγες οι φορές που μείναμε με τις σαπουνάδες.

Α. Το βράδυ κάνει κρύο ε; Πουλόβερ και μπουφανάκι οπωσδήποτε στη βαλίτσα σας.

Μην παραλείψετε να κλείσετε εισιτήρια επιστροφής έγκαιρα. Αν και φέτος είδαμε ότι έχει πολλά δρομολόγια για Αστυπάλαια.

Αν θυμηθούμε κάτι άλλο, θα το προσθέσουμε.

Κι αν θελήσετε να μας γνωρίσετε, σας είπαμε όλα τα στέκια μας. Ε, όλο και κάπου θα βρεθούμε. Και σίγουρα τα απογεματάκια θα μας βρείτε στο ίντερνετ καφέ στους μύλους. Κόβεται η αρρώστια;


ΥΓ Μην ξεχάσετε τα σύνεργα για το ψάρεμα. Ιχθυόεσσα την έλεγαν παλιά. (Την έλεγαν και τράπεζα των θεών αλλά μάλλον στους θεούς άρεσαν τα καραφλά βουνά... )

  • Αν σας πείσαμε και βάλατε ήδη πλώρη για Αστυπάλαια, δείτε και τα σχετικά βίντεο 1 και βίντεο 2 στο δικό μας Αρχιπέλαγος. Αν όχι, καλά να περάσετε όπου κι αν πάτε.

Και παιδιά: Φυσάει συνέχεια... Μην πείτε ότι δε σας το είπαμε. Εμείς που έχουμε βίτσιο με τον άνεμο, το βρίσκουμε γοητευτικό. Εσείς όμως αν δεν ανήκετε σ' αυτή την κατηγορία, μην πάτε προς Αστυπάλαια. Το καλό όμως είναι πως οι παραλίες είναι απάνεμες. Φυσάει, δε φυσάει, κύματα δε θα συναντήσετε. Θα λέγαμε ούτε καν για δείγμα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Και... Οι θάλασσες είναι βαθιές. Μόνο στο Στενό υπάρχει κατάλληλη θάλασσα για παιδιά. Και φυσικά ακατάλληλη για όλους τους άλλους για τον ίδιο λόγο.


ΥΓ του ΥΓ. Πάλι κάτι ξεχάσαμε. Τα χιλιάδες αστέρια το βράδυ. Και ειδικά από το χώρο του κάμπινγκ. Και το φεγγάρι. Ααααααα το φεγγάρι. Πανσέληνο μόνο στην Αστυπάλαια καταλαβαίνεις τι θα πει...




  • ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Περισσότερες πληροφορίες για την Αστυπάλαια και όσα ζήσαμε εκεί θα διαβάσετε στο blog ΦΩΤΟΝΕΡΟΠΕΤΡΑ.



ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ: Βίντεο από ομιλία του Λιαντίνη

Ο Δημήτρης Λιαντίνης απαντά το ερώτημα αν πρέπει να μιλάμε στα παιδιά για το θάνατο.

Η απάντηση που δίνει στηρίζεται στον "Αιμίλιο" του Ρουσσώ, που ο Λιαντίνης το χαρακτηρίζει ως το ωραιότερο βιβλίο που έχει γραφτεί για την αγωγή.

Σκοπός, λέει, ο Λιαντίνης είναι να βάζουμε το παιδί σε μια έμπεδη, εμπράγματη, αληθινή τροχιά για να ζήσει. Και βεβαίως να ... η συνέχεια στο βίντεο!

ΒΙΝΤΕΟ. Για το Λιαντίνη η μητέρα του

Η Πολυτίμη Νικολακάκου, η μητέρα του Δημήτρη Λιαντίνη, μιλά για το γιο της. Ιούνιος του 1998. Λίγες μέρες μετά την εξαφάνισή του.

Κρατάμε την ουσία

Αφιέρωμα στην απεργία των εκπαιδευτικών και σε όσους κρατάνε την ουσία και ονειρεύονται.

Αφιέρωμα στην Κατερίνα μας